Yah

Bo problem ten dotyczy chyba tylko starych Tairów.

No niby tak, ale trzeba dokładniej guidować

Tylko może podłącz tą kamerke do jakiegos teleobiektywu - 100-135 mm. W refraktorze pewnie Ci wyjdzie bardzo małe pole widzenia. Nie wiem jak duzy chip maz w tej kamerce.

Do wyznaczenia minimum nie musisz stosować żadnych filtrów - chodzi o rejestracje czasu, kiedy gwiazda jest najciemniejsza. Później tak prawdę mówiąc potrzeby jest tylko filtr V. Powodzenia i pochwal się wynikami

To na życzenie Hansa do ćwiczeń na dzisiejsza noc: V885 Cyg mapki 23.14 - 3.14 10,03 - 10.53 V889 Cyg mapki 20.52 - 0.52 10.22 - 10.62 Oceny jasności można robić co 20 minut. Stosując technikę CCD można robić częściej - co 10 minut. Hans, jeśli formatem wyjściowym z Twojej kamery jest FITS polecam program Munipack - jest lepszy od Salsy. Pozdrawiam

Czy z CCD wychodzą Ci FITS-y ?

Użytkownicy Taira - teleobiektywu 300 mm w systemie Petzvala, spotykają się często z nieostrzenie obiektywu w nieskończoności w połączeniu z cyfrowymi Canonami. W moim teleobiektywie wystąpił podobny problem. Z reguły wystarcza wymiana redukcji M42/EOS. W moim przypadku to jednak nie redukcja była przyczyną - z innymi obiektywami na gwint M42 aparat ostrzył w nieskończoności. Najprostszym sposobem przeogniskowania Taira jest zbliżenie do siebie przedniej i tylnej gruby soczewek. Robimy to odkręcając śrubki pokazane na fotografii i skręcając przednia część teleobiektywu. Niestety mankamentem, który moze sie pojawić jest utrudnione ustawianie przysłony. Niestety w moim przypadku niewiele to dało - obiektyw i tak nie ostrzył w nieskończoności. Ponieważ Jupiter 135 mm ostrzył bez problemu, zacząłem porównywać te dwa teleobiektywy. jak się okazuje posiadają one podobny element - tylna część obiektywu z gwintem M42. Jak się okazuje ta właśnie część stanowi przyczynę problemów. Po uważnym przyjrzeniu się, okazuje się, że część stosowana w Tairze (ta po lewej stronie ) jest nieco grubsza. Na powiększeniu widać to znacznie lepiej. Pomiary na zdjęciu pokazują, ze element z Taira jest o około 0,4 mm grubszy. Po umieszczeniu elementu z Jupitera w Tairze problem z ostrzeniem w nieskończoności znika co pokazałem w innym wątku: Tair 300mm - problem z ostrością .... Rozwiązania są w związku z tym dwa: - dorobić wspomniana część wzorując się na tej z Jupitera, - kupić uszkodzonego Jupitera i wykorzystać interesujący nas element. Pozdrawiam

Hans, jak tylko Księżyc przestanie przeszkadzać. Niestety, przy słabych gwiazdach blask Księżyca znacząco obniża kontrast i utrudnia ocenę. Sam w przeszłości próbowałem robić oceny przy Księżycu i ....... wychodziło mi sporo błędów. Coś znajdę co spełni Twoje wynagania

Rosnący kontrast przy zmniejszaniu przysłony to chyba norma Zaraz opiszę co zrobiłem, żeby mój Tair "złapał" ostrość. Musze zrobić parę zdjęć i zamieszczę na forum. Pozdrawiam

Za parę dni ruszy kolejna proponowana przeze mnie akcja obserwacyjna. Tym razem będzie to akcja poświęcona gwiazdom zaćmieniowym, będąca uzupełnieniem akcji Stanisława Świerczyńskiego prowadzonej na sąsiednim forum. Czym kierowałem się w doborze gwiazd zaćmieniowych? - są w maksimum jaśniejsze od 11m, nie mniej większość z nich to gwiazdy typowo teleskopowe, -są proponowane do obserwacji w projekcie GZZ Obserwatorium Astronomicznego na Suchorze przy czym są to gwiazdy dla których pilnie potrzebne nowe dane dla interpretacji diagramu O-C oraz gwiazdy dawno nie obserwowane tzn. mają wagę ważności 1 i 2, - wybierałem gwiazdy o stosunkowo krótkim czasie trwania zaćmienia - niestety większość z nas nie ma czasu, aby całą noc spędzić na obserwacjach, ale 2-3 godziny to co innego Tuż po ostatniej kwadrze pierwsza propozycja. Pozdrawiam

Problem rozwiązany, zresztą oceńcie sami czy jest różnica. Był spowodowany, że tak powiem niedokładnością wykonania jednej części teleobiektywu. Też może to f/16 jest nieco ostrzejsze, ale nie ma takiej różnicy jak poprzednio before f/5.6 f/16 after f/5.6 f/16

Niestety, te śrubki już luzowałem i ta przednia część jest już wkręcona ma maksa. Złączka jest cienka - 1 mm, cieńszych chyba nie ma. Pozostaje fotografować przy f/10 ;(

Na odległe obiekty ( 100 - 150 m) tak, ale sa problemy z ostrzeniem w nieskończoności - jak widać

Na początku czerwca robiłem zdjęcia Tairem 300 mm, ale gwiazdki były jakieś plackowate w porównaniu np. ze zdjęciami robionym Jupiterem 135 mm. Początkowo brałem to na karb braku guidingu - ustawienie ostrości przy użyciu maski Hartamana pokazywało, że jest ok. Tymczasem zrobiłem zdjęcia Księżyca przy różnym ustawieniu przysłony i wyszło tak jak poniżej - ostrość do przyjęcia jest przy ustawieniu przysłony poniżej f/8. Czy tylko mój Tair tak ma? f/4.5 f/5.6 f/8 f/11 f/16

Nie ma sprawy Przecież chodzi o to, żeby pomagać innym w obserwacjach

Większość zawartych w zestawieniu gromad świetnie się prezentuje w lornetkach i niewielkich refraktorach.

Do pobrania arkusz kalkulacyjny do obliczenia zasięgu teleskopu, lornetki. W arkuszu wykorzystałem znany wzór: zasięg = m + 2.5 * log(D) + 2.5 * log(p) gdzie: m - zasięg gołym okiem, D - średnica obiektywu w cm p - powiększenie. Pamiętajcie, że wzór sprawdza się gdy podstawiamy rozsądne powiększenia zasięg teleskopu Open Office zasieg teleskopu MS Office Arkusz szczególnie przydatny dla obserwatorów gwiazd zmiennych. Pozdrawiam i polecam

Oddaję głos na: 28, 27, 25, 9, 1

Pięknie widać delikatne struktury mgławicy. Super

Dzięki Radku za podpowiedź jak przerobić wykres aby była widoczna linia trendu

Na życzenie krzywe poprawione tak, że widać trend, który Ciebie interesuje. Nie mniej linki do krzywych daję nie po to aby analizować trend, a po to by się zorientować czy gwiazda jest w zasięgu teleskopu. Szczególnie dla tych, którzy obserwują z miasta przy użyciu niewielkich lornetek. A teraz dlaczego daje linki do generatora krzywych AAVSO a nie SOGZ PTMA: - niestety nie jest możliwe zrobić link do aktualnej krzywej jasności tzn. takiej która zmienia się z tygodnia na tydzień w miarę jak przybywa wyników obserwacji, - niestety nie ma wszystkich gwiazd zmiennych szczególnie półregularnych w bazie SOGZ PTMA - baza AAVSO jest jednak większa. Dziękuję za uwagi i pozdrawiam

Poprawiłem linki do krzywych zmian jasności - poprzednie były z błędem.

Kończą się wakacje, pojawiają się nowe jesienne gwiazdozbiory, kolejne mirydy zbliżają się do maksimum. W zestawieniu podaję nazwę mirydy, oraz link do mapek AAVSO oraz aktualnej krzywej jasności celem sprawdzenia czy miryda znajduje się w zasięgu naszych teleskopów i lornetek. Pozdrawiam i zachęcam do obserwacji. ploter mapek AAVSO We wrześniu maksimum osiągną: T And mapki krzywa jasności S Cet mapki krzywa jasności X Cam mapki krzywa jasności R Lep mapki krzywa jasności V Gem mapki krzywa jasności R Cnc mapki krzywa jasności W pażdzierniku maksimum osiągną: R Ari mapki krzywa jasności R Cet mapki krzywa jasności S UMa mapki krzywa jasności R CVn mapki krzywa jasności S CrB mapki krzywa jasności W Lyr mapki krzywa jasności RT Aql mapki krzywa jasności chi Cyg mapki krzywa jasności R Vul mapki krzywa jasności Na poczętku listopada maksimum osiagną: R Leo mapki krzywa jasności R Cam mapki krzywa jasności R Cyg mapki krzywa jasności

Coś dla miłośników gromadek gwiazd - do poszukiwań na nocnym niebie - katalog gromad otwartych opracowany przez obserwatorium ARVAL w Wenezueli. Cúmulos Abiertos Miłego polowania

Nie ma sprawy, w końcu lepiej ( taniej he, he, he) się uczyć na cudzych błędach. Pozdrawiam