Matheo_89

W tym powerze wątpię aby był ostry ;P

200 mm nie wejdzie w żadnym wypadku na EQ-3.2, zaś EQ-5 to dla takiej tuby absolutne minimum.

Dzięki, będę sprawdzał temat na bieżąco w takim razie.

Witam. Czy można wątek odświeżyć? Czy ktoś jeszcze prowadzi obserwacje na bieżąco i mógłby kontynuować tranzyty nad Polską?

Zdaje się mówimy o kupnie w takim sensie, że np. masz tam znajomego, który niebawem przyjeżdża i go prosisz żeby Ci kupił i przywiózł omijając cła i podatki, bo wtedy właśnie masz tą niską cenę.

heh zapomniałem że nie ma LVW 6-7 mm...

GoTo z prowadzeniem za obiektem, ale co z tego? Tak jakby samemu nie można było prowadzić

Moim zdaniem lepiej polować na używkę LVW 6-7 mm niż kupować tego nowego ES. Używanego ES z kolei raczej ciężko upolować.

A co to znaczy z napędem? Napęd to jest silnik prowadzący tubę po osi rektascensji, ewentualnie delkinacji, na montażu paralaktycznym oczywiście i służy do asrtofoto. Chyba że chodzi Tobie o GoTo? To co innego. To jest bajer który odbiera zabawę z szukania obiektów ręcznie i posiadania satysfakcji z ich odnalezienia.

Ja o tym nic nie wiem, oprócz tego że na 100% gdzie czytałem coś takiego.

ale nie możesz sobie po prostu dodać tych apertur.

Gdzieś czytałem, że w przybliżeniu mnożymy przez pierwiastek z 2, że jakoś empirycznie to wyznaczyli.

AZ4 nie ma mikroruchów.

Moim osobistym zdaniem szkoda kasy. Ni to paralaktyk, a drogi i tak.

Tylko, że za 3000 zł kupi jedynie używanego Maka oraz używany montaż. (150 na EQ5) I to pewnie wyjdzie mu w dużym odstępie czasu. (bo raczej nie będzie okazji 2 w jednym) Poza tym nie wiadomo czy mu się EQ-5 zmieści na tym balkonie. A dodatkowo jeśli ma zanieczyszczone niebo to mu nie zrobi raczej dużej różnicy te 2,3 cm na średnicy w stosunku do Maka 127. Zaświetlenie nieba jest niezwykle ważnym czynnikiem i tak naprawdę to ono decyduje w większości o udanych obserwacjach, a sprzęt w mniejszości.

Voyager, najlepiej poczytaj na czym polega astrofotografia, czym się różni od zwykłej itd.

AZ to montaż azymutalny do obserwacjo wizualnych. EQ to montaże paralaktyczne do a-foto i obserwacji wizualnych. Na montażu azymutalnym możesz jedynie zrobić fotki Księżyca, nic więcej, bo nie ma prowadzenia tuby po osi rektascensji i nie można ustawić w aparacie dłuższego czasu otwarcia migawki, co jest oczywiście główną różnicą między fotografią zwykłą a a-foto. Na montażu AZ4 spokojnie powiesisz MAK127 i będzie zajmowało to mało miejsca, do tego jeszcze kątówka i masz wygodę obserwacji na balkonie. Tylko zapomnij całkowicie o DS'ach z balkonu.

Do podstaw a-foto podobno wystarczy e-q 3.2, ale z Twoim budżetem polowałbym na używki Maka 150 i EQ-5. Musisz jednak pamiętać, EQ-5 ma swoje rozmiary. Tylko tak się wydaje, że to jest balkonówka. Co innego np. AZ-4, ale nie wiem czy to pociągnie Maka 150.

Czytałem o tych elektronicznych cudeńkach. Tutaj jednak mam na myśli klasyczną optykę. Te elektroniczne wspomagacze moim zdaniem są trochę bez sensu. Przecież jest astrofoto więc po co robić taką hybrydę? Ale mniejsza z tym.

W naszych warunkach

Napisałem, że zakładamy że jesteśmy milionerami z domkiem wysoko w górach. Temat jest o granicach technologicznych.

Mogę napisać jeszcze inaczej o co mi chodzi. Wyobraźmy sobie lustro o średnicy 1m i ogniskowej 2m doskonałej jakości optycznej (sprawność najwyższej klasy, dokładność nanometrowa). Owszem są teleskopy wizualne o takich średnicach, a być może nawet większych, ale jakież one mają wielkie powiększenia i małe pola.... Wróćmy jednak do naszego F/2. Średnica lustra ogranicza nam źrenicę wyjściową. 7mm uzyskamy dla powiększenia około 142,8x, optymistycznie przyjmijmy 140x. Takie powiększenie będzie więc minimalnym powiększeniem użytecznym tego teleskopu i da bardzo jasne obrazy DS.

Ale co komu z dużego lustra jak będzie miał wielką ogniskową i małe pola?

Tak owszem zobaczymy więcej niedostępnych dla mniejszego teleskopu obiektów. Tych które są po prostu mniejsze i ciemniejsze i wymagają większego nie tylko lustra, ale także powiększenia, ALE... nie o tym pisałem w wątku.

To, że chcemy dążyć do jak najjaśniejszych mgławic i galaktyk, a także do tego by najbardziej jak się tylko da zbliżyć się do widoku jak ze zdjęć.

To znaczy, że nie chcę dążyć do zobaczenia nowych DS'ów tylko zobaczyć te oklepane, duże w nowej jakości. Może nawet niektóre w kolorkach.

Dlatego napisałem o porównaniu przy tych samych okularach. Np. Nalger 31. Przecież nie weźmiemy dla F/5 Naglera 31, a do F/10 Naglera 62, bo takiego nie ma.

ale to nie jest tak, że musimy zwiększać światłosiłę bo bez niej jakiś parametr będzie gorszy.

No z tego co wiem to się z tym nie zgodzę. Weźmy 8" F/5 i 8" F/10 i porównajmy na DS'ach na tych samych okularach.

Jaki będzie sprzęt przyszłości?

http://www.astrosurf.com/altaz/1000_e.htm

http://www.bbastrodesigns.com/ZipDob/ZipDob.html

Co jest obiektem pożądania obserwatorów DS? Światłosiła, światłosiła i jeszcze raz średnica przy naszej maksymalnej źrenicy! Co jest tego przyczyną? To, że chcemy dążyć do jak najjaśniejszych mgławic i galaktyk, a także do tego by najbardziej jak się tylko da zbliżyć się do widoku jak ze zdjęć. To co nas ogranicza to nasza źrenica oraz jeszcze (!) poziom technologii. Co z tego, że mamy teleskop 1.5 metrowy, skoro ma ogniskową 9 m? (nie wiem czy taki jest, to tylko dywagacja) Przez tą cholerną za przeproszeniem ogniskową nie będzie pola... i jasności powierzchniowej. W zasadzie to marny jest cel budowy takiego telepa, bo w takim powiększeniu seeing da się we znaki nawet na DS'ach. Tak więc potwierdza się to: chcemy światłosiły! W zasadzie to żadna sztuka zbudować teleskop F/3, czy F/2 do wizuala. Teraz zostaje kwestia okularów. Dopiero tutaj pole do popisu ma technika, komputery. Co z korekcją? Polem? Na szczęście technika pędzi. Kto by 20 lat temu pomyślał, że w prawie każdym domu będzie PC/laptop z internetem? Także pytanie do czego nas doprowadzi rozwój technologii okularowej? Chyba najpierw należy zadać pytanie jakie są fizyczne ograniczenia w budowie okularów? Ogniskowa? Pole? Dziś już najlepsze okulary pozwalają na F/3. Jeśli założymy, że są jakieś fizyczne ograniczenia w budowie okularów (np. rozmiary, pole, ogniskowa) to możemy założyć, że kiedyś prędzej czy później do tych ograniczeń dotrzemy?

Dzięki za odpowiedź. Po prostu byłem zdumiony, że już wtedy technika pozwalała na takie duże soczewki. Rozumiem, że skoro Bernard dostrzegł Almateę (?) przez tak duży sprzęt i to jeszcze "świadczyło o jego dobrym wzroku" to swoimi Syntami nie mamy szans na jej zaobserwowanie?

Skoro powstał temat o innych niż galileuszowe księżycach Jowisza, to chciałbym zapytać czy komuś z Was udało się takowe zaobserwować?

Poza tym jak podaje wiki: http://pl.wikipedia.org/wiki/Jowisz

"W 1892 E. E. Barnard odkrył piątego satelitę Jowisza za pomocą 36-calowego (910 mm) refraktora w Lick Observatory w Kalifornii. Odkrycie tego stosunkowo niewielkiego obiektu świadczyło o jego dobrym wzroku i szybko uczyniło go sławnym. Księżyc został później nazwany Amaltea[64]. To był ostatni księżyc odkryty bezpośrednio poprzez obserwację wzrokową[65]. Kolejnych osiem księżyców odkryła sonda Voyager 1, podczas przelotu w pobliżu Jowisza w 1979."

Jedno mnie w tym nurtuje od długiego czasu. 36" refraktor - chodzi o aperturę czy ogniskową? Nie mogę uwierzyć, że w 1892 roku technologia była tak zaawansowana, że robili prawie metrowe refraktory