mariogda

Hej - ale dlaczego stawiacie jedno w opozycji do drugiego? Zrobotyzowane obserwatorium może pracować zawsze, kiedy jest tylko pogoda, a w wizual możemy się bawić wtedy, kiedy możemy i mamy na to ochotę. Problem w tym, że ja, dla przykładu, ostatnio mam tak mało czasu, że gdybym nie zbudował wcześniej obserwatorium, to z astronomią nie miałbym nic już wspólnego. Proza życia.

A same teleskopy do wizuala są bez sensu. Jeżeli już coś mam robić, to rozwinąć umiejętności obserwacji lornetką. To ma sens, bo wspiera ten lekki, romantyczny duch stargazingu, o którym tak często się wspomina. Do poważniejszych rzeczy teleskop i tak się nie nadaje, a odbiera astro całą frajdę

Moim zdaniem jest to bardzo trafne rozumowanie. Ja skłaniam się.

Rozwój, sięganie dalej, uwiecznianie - astrofoto.

Zatrzymanie ducha obserwacji na zawsze, poczucie jedności z kosmosem - duża, dobra lorneta, wygodny leżak i śpiwór.

Lornetka, którą możesz zabrać zawsze i wszędzie. Nie musisz pakować 50 kg gratów na 3 h przed wyjazdem. I nie będzie ci żal, że się nanosiłeś a przyszły chmury.

I ewentualnie na balkon małe SCT. Ot tak pod dom. Na Księżyc, Saturna czy Jowisza.