megrez23

Aktualne

15 minut temu, Edgens napisał:

Cześć.

Bardzo interesująca oferta , zastanawiam się nad wymianą moich aktualnych szkiełek , właśnie na takie cosik z najwyższej półeczki cenowo-jakościowej.

Czy zamienił byś się za te cuda jakimiś innymi tam: Naglerami , Delosami , Pentaxami? Oczywiście z mojej strony będzie dopłata , tylko Proszę o umiarkowane kwoty.

Pozdrawiam Krzysztof.

Cześć. Tak trochę bardziej serio. Zebrałem tan zestaw z myślą o zakupie Newtona 12 cali w pełnej tubie. Nie sądziłem, że tak szybko kupię Pentaxy /niecałe 3 miesiące/. Niestety teleskopu na razie nie ma na giełdzie. Na razie nie pozbywam się zestawu. Dla uzupełnienia mam jeszcze BCO 18 i 10. Dokupię jeszcze BCO6. Natomiast zastanawiam się czy czasem nie sprzedać Bino Maxbright I, ale to tylko teoretyzowanie jak na razie. Inflacja zżera kasę.

Pozdrawiam

Jarek

PS potem zacznę zbierać może BGO, a może Fujijamy ortho

A, to tak wygląda Kosmos! Rozkosz

6 minut temu, dobrychemik napisał:

Dodam, że jak się wycofasz, to dostaniesz negatywa!

Dawaj śmiało. Walczę jeszcze o bana na sąsiednich Forach. Wplatam wątki polityczne i obiecuję refraktory APO Modetatoram. Jak mnie wszyscy zablokują zacznę wrzuć szkice na Pudelku.

Koledzy, trochę przyzwoitości. Ten zestaw jest już prawie mój. Mogę ewentualnie walizkę dorzucić /patrz fotografia/.

Do północy zostało 6h35m.

Aktualne

Moja propozycja tylko do północy aktualna.

Dorzucam Pentaxa XL 10,5, żeby mi nikt zestawu nie podebrał.

Rezerwacja całości. Zabierz jak pojedziesz do Andrychowa. Oferuję Bino Baader Maxbright I żeby nie było straty po Twojej stronie.

31 marca 2021.

Księżyc coraz niżej na ekliptyce, a wraz z jego położeniem warunki seeingowe gorsze. Tym razem podglądam jego powierzchnię stosując popularny okular Baader Classic Ortho 18 mm.

Krater Macrobius położony jest na północny-zachód od Morza Przesileń /Mare Crisium/. Jego średnica to 63 km, a głębokość 3,9 km. Został nazwany na cześć starożytnego rzymskiego pisarza Makrobiusa.

Jedną z charakterystycznych cech formacji jest mały krater na zachodniej krawędzi – Macrobius C.

Aktualne

Loxley, dzięki Twojemu zdjęciu po raz kolejny mogę wrócić w niedawno odwiedzone miejsca.

Wielkie dzięki za fotografie i wiedzę, którą się dzielisz na AP, a dzięki której łatwiej mi poznawać Księżyc.

Pozdrawiam

Jarek

28 marca 2021.

Pełnia Robaczego Księżyca, czyli pierwsza wiosenna pełnia. Nazwa Pełnia Robaczego Księżyca została nadana przez rdzennych amerykanów i jest związana ze wzrostem temperatury w marcu. W momencie, gdy robi się cieplej, a mróz znika, na rozmokniętą ziemię wydostają się różne robaki, m.in. dżdżownice, które na glebie pozostawiają liczne ślady. To właśnie na cześć wspomnianych stworzeń Indianie z Ameryki Północnej nadali taką nazwę pełni.

Ta faza, jest jak zwykle dla mnie świetną okazją do podziwiania formacji brzegowych znajdujących na powierzchni Księżyca. Srebrny Glob nawet w tej fazie jest ciekawym obiektem obserwacji. Dopiero teraz uświadomiłem sobie, że jeszcze nigdy nie widziałem jego tarczy oświetlonej w stu procentach. Dochodzę do wniosku /poprawcie jeśli się mylę/, że jedynie w czasie całkowitego zaćmienia była by taka możliwość po usunięciu cienia Ziemi. Tam zawsze trwa walka światła z cieniem.

Ale do rzeczy. Tym razem moją ofiarą, pada bliski sąsiad dobrze znanego wszystkim krateru Drygalskiego, mianowicie krater Hausen. Jakież one podobne na pierwszy rzut oka do siebie. Krater Hausen jest położony wzdłuż południowo-zachodniej krawędzi Księżyca. Jego średnica wynosi 167 km, a głębokość 3,9 km. Na widoczność tego krateru znaczący wpływ mają efekty libracyjne, chociaż nawet w najlepszych warunkach jest on oglądany prawie na krawędzi Księżyca.

Christian August Hausen (1693-1743) był niemieckim matematykiem , znanym ze swoich badań nad energią elektryczną.

c.d.n.

Nadal poszukuję

10 godzin temu, Marcin_G napisał:

Taki sam diagonal pod nazwą Sky-Watcher kosztuje 519 zł

Czy znasz jakieś opinie na temat nasadek SW?

26 marca 2021.

Pięćsetna "jubileuszowa" odnotowana sesja obserwacyjna. Dosyć długo przyglądam się tarczy Srebrnego Globu obserwując uważnie jego obszary w pobliżu terminatora. Waham się co naszkicować "łatwego" Pithagorasa, czy "trochę trudniejszego" Heveliusa. Wybieram po dłuższym rekonesansie ten drugi krater. Tym razem korzystam z bino Baader Maxbright I oraz pary Baader Classic Ortho 18 mm. Muszę przyznać, że dopiero 40 minut wpatrywania się w ten rejon pozwala mi nasycić się widokiem i wyłuskać większość subtelnych detali pojawiających się w zasięgu mojego wzroku. Niestety ołówkowy szkic nie oddaje pięknej rzeczywistości tej fenomenalnej różnorodności. Księżyc jest niewyczerpaną kopalnią możliwości, przyciąga jak magnes jego cała tarcza, jak również drobne fragmenty. Uwielbiam wpatrywać się w kratery przenosząc ich charakterystyczne części na papier. Jest to również świetna okazja do przemyśleń sprzętowych. Ciepłe powiewy wiatru przyniosły również nostalgię, którą wywołały wspomnienia niedawnej opozycji Marsa.

Krater Heweliusz ma średnicę 115 km, a w 1935 roku został nazwany nazwiskiem polskiego astronoma przez Międzynarodową Unię Astronomiczną.

Jan Heweliusz był gdańskim astronomem, matematykiem i konstruktorem instrumentów naukowych.

Zachęcam wszystkich miłośników nocnego nieba do świadomego podglądania naszego naturalnego satelity. Nich pełnia, czy inne fazy lunacji nie są tylko uciążliwością w obserwacjach DSO, ale staną uzupełnieniem, a tym samym okazją do lepszego wykorzystania pogodnych nocy na obserwacje. Zresztą prawda jest taka, że tego Księżyca tak "dużo" nie ma na naszym niebie jak mogło by się wydawać.

Pozdrawiam

Jarek

Dokładnie to! Wczoraj zwróciłem uwagę na ten region, ale jakoś nie zdecydowałem się na szkic.

Pozdrawiam

Jarek

Czy ta gra światłocienia polega na tym, że wnętrze jest jakby ciemne i jasne? Wyglądem przypomina nieco odcisk podeszwy?

25 marca 2021.

Zaczęło się mało obiecująco. Księżyc raz mniej raz bardziej spowity w poświacie cirrusów snujących się w górnych warstwach atmosfery. Na szczęście chmury ustąpiły, pozwalając delektować się widokiem księżycowych formacji. Zaczynam podglądanie naszego Satelity w bino, wracając jednak po raz kolejny do mono. Jak zwykle na początku obserwacji jasnych obiektów najwięcej uwagi przykuwają śmieci w moich oczach /zmętnienie ciała szklistego/, których niestety jest coraz więcej, cóż starość nie radość….i takie tam. Na szczęście po jakimś czasie przestaję zwracać na nie uwagę i stają się mniej dokuczliwe.

Ale wróćmy do obserwacji. Zrobiłem małe porównanie Baader Classic Ortho 10 mm z Pentaxem XL 10,5 mm, cóż „orciak” został w wyciągu. Mimo, że mniej wygodny to jednak obraz jakoś taki bardziej klarowny, bardziej szklisty i czysty.

Na poniższym szkicu krater Cavenidsh, który znajduje się w południowo-zachodniej części Księżyca. Jego średnica to 56 km, a głębokość 2,4 km.

Nazwa formacji pochodzi od Henry’ego Cavendish’a, brytyjskiego chemika i fizyka, członka Royal Society.

Pozdrawiam

Jarek

SW lub GSO, pełny tubus. 

Aktualne

Aktualne

Aktualne

Aktualne

GSO lub SW nadal poszukuję.