Skocz do zawartości

megrez23

Społeczność Astropolis
  • Postów

    1 349
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    1

Odpowiedzi opublikowane przez megrez23

  1. 9 października 2021.

     

    NGC 650/651, to mgławica planetarna wpisana do katalogu Messiera pod numerem 76. Znana jest dobrze jako Mgławica Małe Hantle, a także jako mgławica Korek, mgławica Motyl oraz mgławica Sztanga. Jest to obiekt, w którym możemy dostrzec dosyć dużo detali bez korzystania z filtrów, mniej więcej tak jak na poniższym szkicu. Przy zerkaniu udało mi się również zauważyć, że mgławica jest "zanurzona" w nieregularnej mglistej poświacie /niestety nie wyszło to na poniższym szkicu/.

     

    m76.PNG.ab1c5cbe5785dfb97a3d73255dc81692.PNG

     

    m76n.PNG.c1e98d5f1f41539b97d4373b322bccbd.PNG

     

    Kolejny szkic to galaktyka eliptyczna NGC 7457. Co prawda szału nie ma przy aperturze 12 cali, ale jak każdy nawet najsłabszy obiekt zasługuje na uwagę.

     

    7457.PNG.961dc8416a95ba8177632a5aa8553868.PNG

     

    7457N.PNG.2d1f9f35f0ea1131b022723575252273.PNG

     

    Na razie to wszystko co "zebrałem" pod ciemnym niebem.

    Pozdrawiam

    Jarek

    • Lubię 6
  2. 8 października 2021. Kolejna okazja na szkice i obserwacje odległych wysp Wszechświata. Sprzęt jak zwykle, GSO 12" - f/5, kilka okularów, atlas i ciemne niebo przecięte pasmem Drogi Mlecznej.

     

    Pierwszy szkic znana para galaktyk. NGC 7332, można dostrzec jaśniejsze jądro oraz soczewkowaty kształt - jakby nieco zwichrowany. NGC 7339, jawi się jako słaba podłużna mgiełka niekoniecznie jednolita.

     

    7332.PNG.091fb1161137ac66d9b23d8ff19cd7bb.PNG

     

    7332n.PNG.a696f2b37dd45ad43c57c0e340ba8c43.PNG

     

    NGC 7331, jasne jądro otoczone dyskiem, odcięte z lewej strony /szkic/ pasmem ciemnej materii, a to wszystko jeszcze w delikatnej mglistej poświacie. Na szkicu widoczna jest również NGC 7335.

     

    7331.PNG.907f3b66120a272b0482c5ad2ad5a1cc.PNG

     

    7331n.PNG.95bfdd4c9940dbc03e4ae7ec0126444f.PNG

    • Lubię 5
    • Kocham 1
  3. 11 września 2021. Tym razem przyglądam się galaktykom korzystając z Pentaxa XL 5,2 mm.

     

    Pierwszy szkic to galaktyka spiralna NGC 7013, którą możemy znaleźć w gwiazdozbiorze Łabędzia. Udało mi się dostrzec centralną część obiektu.

     

    7013.PNG.f166f8b903032a6fb391d44df0691bc1.PNG

     

    7013n.PNG.7b1cc865be1cd59a161258fbf3c55ef0.PNG

     

    Drugi szkic to galaktyka eliptyczna NGC 7052 znajdująca się w gwiazdozbiorze Liska. W centrum galaktyki znajduje się supermasywna czarna dziura o masie ok. 300 milionów mas Słońca, otoczona pyłowym dyskiem o średnicy 3700 lat świetlnych.

     

    7052.PNG.1033eaea1f4d07f4d47b35c962247625.PNG

     

    7052n.PNG.27e8f5ab0f2b80d8ed92d30506bedf02.PNG

     

    • Lubię 5
    • Kocham 1
  4. 8 września 2021. Kolejne szkice mgławic planetarnych z Newtona GSO12"/f/5. Tym razem wykonane z wykorzystaniem okularu TS Planetary HR 3,2 mm. To już powiększenie 469X.

    NGC 40 - bez problemu widoczne łukowate pojaśnienia oraz niby porzeczkę przechodzącą przez środek. Bardzo wdzięczny obiekt obserwacji.

     

    ngc40.PNG.1d5907d721c5177660b074032855e39a.PNG

     

    ngc40n.PNG.2d34d4c13aea7df1440ede0a790ed9ff.PNG

     

    NGC 7354 - tutaj w moim przypadku o szczegóły trudno. Mgławica wydaje się mieć jedną połowę jaśniejszą od drugiej.

     

    ngc7354.PNG.f1cc42741273b69896703f242d9edbfc.PNG

     

    ngc7354n.PNG.3c5e6ded90936a9b99c9957f011e088c.PNG

    • Lubię 7
  5. 4 października 2021. Kolejny szkic Jowisza z refraktora achromatycznego Evostar 102. Na tarczy widoczny cień Kallisto oraz Ganimedes wyłaniający się z blasku tarczy planety. Szkicowałem od 20:10 do 20:20, seeing w skali Antoniadiego oceniam na III. Niebo czyste, przejrzystość 5,5/6, chociaż na południu pod Jowiszem zaczęły wyłaniać się przez chwilę chmury. Powiększenie 110 razy, okular Fujiyama HD-OR 9 mm. Baader pryzmat 32 mm.

     

    j.PNG.83ca424c510f1e4f3705a1b0e7486ba0.PNG

    • Lubię 4
  6. Ostatnio na sąsiednim Forum wielu użytkowników rozpaliła do czerwoności dyskusja nad wyższością refraktora nad Newtonem /dla niewtajemniczonych dodam tylko, że mowa tam o sprzętach wypasionych i dopracowanych/.

    Powyższe oraz szkice zamieszczane z refraktorów na różnych forach skłoniły mnie do zakupu takiego. Dodam tylko, że przed zakupem takiej konstrukcji przez długie lata odstraszała mnie skutecznie aberracja chromatyczna /dużo o niej słyszałem, ale nigdy jej nie widziałem wcześniej/ oraz rozmiary, ponieważ obserwacje na EQ5 prowadzę tylko z balkonu. Po zakupie refraktora SW90/910, który mile mnie zaskoczył, kupiłem po krótkim czasie SW102/1000. Okazało się, że ani aberracja, ani wymiary tubusu nie są takie straszne. Zakupiłem również pryzmat Baadera 32 mm ten zwykły, który również okazał się całkiem dobrym wyborem.

    Poniżej szkic Jowisza z ostatniej nocy. „Powiem szczerze”, widok w okularze daje do myślenia. Obraz niby spokojny, ale cały czas można było odczuć delikatne falowania w atmosferze. Obraz ostry, kontrastowy, aberracja praktycznie pomijalna. Widoczne lekkie zażółcenie obrazu, ale akceptowalne /w MAK-ach 150 oraz 180 lepsze odwzorowanie bieli/. Jeśli w zwykłym achromacie 102/1000 tak widać, to w bardziej zaawansowanym musi być tylko lepiej.

    Poszukiwania docelowego planetarnego sprzętu balkonowego nadal nie rozstrzygnięte, im więcej sprzętu tym trudniejszy wybór i mętlik w głowie większy.

     

    j.PNG.fd28d8eeeec29ad012c6e6a015995508.PNG

    • Lubię 4
  7. 5, 13 września 2021. Kolejne, tym razem balkonowe szkice Jowisza. Pierwszy i drugi szkic wykonany w bardzo dobrych warunkach seeingowych, jednak obserwując wczoraj odniosłem wrażenie, że MAK 150 SW wzniósł się już na wyżyny swoich możliwości. Przy powiększeniu 110x obraz planety był krystalicznie, czysty i ostry. Pięknie widoczna była Io* wchodząca na brzeg Jowisza, jako maleńka tarczka przesuwająca się powoli ku jego środkowi i znikającą w blasku olbrzyma. Potem widoczny był cień satelity jako czarny punkt sunący leniwie na tle planety. To co udało mi się zobaczyć przeniosłem na papier. Zastanawiam się, czy to już granica możliwości tego MC, czy też udało się komuś w Polsce "wydusić" więcej z takiego teleskopu. Jeśli ktoś może podzielić się swoimi doświadczeniami to zachęcam do tego.

    j2.PNG.69cd68c35a14a50b1830bbf25392ce7b.PNG

     

    j3.PNG.7ec3c1676483e56fc4364aa67f624124.PNG

    *była kochanką Zeusa

    • Lubię 3
  8. 4 sierpnia 2021. Kolejny szkic Jowisza teleskopem GSO12"/f,5. Obraz jest bardzo jasny, blask planety utrudnia obserwację subtelnych szczegółów /tak przypuszczam/. Kolory ładne, podstawowe struktury widoczne, ale jednak czegoś jeszcze brakuje do pełni szczęścia, jeśli się nad tym bardziej dogłębnie zastanowić.

     

    j1.PNG

    • Lubię 4
  9. 27 sierpnia 2021.

     

    Trochę "uproszczony" szkic Jowisza wykonany między 22:55 a 23:15, Newtonem GSO12 - f/5. Powiększenie 167 razy, okular Fujiyama HD-OR9. Niebo czyste, powietrze wilgotne, seeing Ant. III. Co tu wiele pisać, to trzeba zobaczyć na własne oczy!

     

    jowisz.PNG.111d69cebbfc5ab8ece3c620982387ea.PNG

    • Lubię 6
  10. 27 sierpnia 2021.

     

    Saturn nie cieszy się zbytnią popularnością wśród szkicujących. Zastanawiam się, dlaczego? Czy jest to spowodowane jego niskim położeniem w ostatnich latach, czy może rysowanie elipsy jest wyczerpującym zajęciem? Nie ważne!

     

    Poniżej to zobaczyłem w moim Newtonie GSO12, f/5 w powiększeniu 167 razy /okular Fujiyama HD-OR9/. Seeing w skali Antoniadiego oceniam na III, niebo czyste - lekko zamglone. Szkic wykonałem między 22:20 a 22:30.

     

    Miałem łatwo ponieważ, szablon, a właściwie szkic miałem już przygotowany wcześniej 18 sierpnia br w Mak-u 150 SW. Poszedłem na skróty i poprawiłem poprzedni o niektóre detale /w Mak-u szkicowałem bez kątówki, więc orientacja kierunków ta sama co w Newtonie/. Poniżej to co mogłem zobaczyć. W okularze "Władca Pierścieni" w średnim teleskopie wygląda bardzo okazale z z gromadką kilku satelitów.

     

    saturn.PNG.58253c13cc122872629d516da3e030cb.PNG

    • Lubię 7
    • Kocham 1
  11. 14 sierpnia 2021.

     

    Jadąc na obserwacje nie sądziłem, że nowe mgławice planetarne wybiją mnie ze snu i postawią na równe nogi. Zaczynam jak zwykle wyszukując w atlasie nowych obiektów do szkicowania. Celuję w pierwszy, drugi, trzeci i nic. Walka ze snem i zmęczeniem /jak zwykle pod ciemnym niebem, dlatego wolę Księżyc bo mocno świeci w oczy/ do momentu odnalezienia mgławicy planetarnej NGC 6891 w Delfinie. Obiekt podzieliłbym na trzy strefy, słabą gwiazdę centralną, niebieskawą otoczkę i dosyć wąskie halo wokół otoczki.

     

    6891.PNG.0559b1479e04eade3be0b40d086860cd.PNG

     

    6891n.PNG.f36099a03130fea4df673cd8e873a2f9.PNG

     

    Natomiast mgławica planetarna NGC 6894 wywołała u mnie i Erika68 prawdziwe poruszenie /kolega kiedyś umieści szkic i opisze swoje wrażenia/. Obiekt jest całkiem sporych rozmiarów i dosyć słaby. Na pierwszy rzut oka odniosłem wrażenie jakby miał kształt podkowy z jednej strony /lewej/ jaśniejszej niż z drugiej /prawej/. Środek nieregularnych kształtów, ciemniejszy, natomiast z lewej strony wyzerkałem jeszcze pojaśnienie.

     

    6894.PNG.a3f4a0b40839827d67931052640b6814.PNG

     

    6894n.PNG.db1907a4a08314502289d886d8d1b2f3.PNG

     

    Miałem jeszcze okazję popatrzeć przez TOE 3,3 kolegi po którym to doświadczeniu wpadłem na pomysł zakupu jakiegoś okularu podobnej klasy, ale bardziej budżetowego.:heehee: Padło na TS Planetary HR 3,2 - okular już w poniedziałek wyrusza do mnie /szukałem go 2 minuty, znalazł się przypadkiem w szufladzie u kolegi/. Niebawem obszerne opracowanie /w moim stylu/ TOE vs TS HR.

     

    PS Do walizki jeszcze się zmieści!

     

    • Lubię 8
  12. 11 sierpnia 2021.

     

    Poszukuję kolejnych celów do naszkicowania wśród mgławic planetarnych. Tym razem odnajduję NGC 6751 położoną w ogonie Orła niedaleko czerwonej gwiazdy w atlasie oznaczonej literą V /warto zwrócić na nią uwagę w czasie obserwacji/. Mgławica w okularze teleskopu jest lekko wydłużoną mgiełką z gwiazdą centralną. Czasem odnosiłem wrażenie, że ma lekko romboidalny kształt.

     

    6751.PNG.c0b125dbc0cc78b2068f74115b89d922.PNG

     

    6751n.PNG.56e3f6fb6da3ab8ac8b6be021150a80e.PNG

     

    Jest to najniżej położony obiekt jaki szkicowałem do tej pory moim GSO12. Pentax XL 5,2 okazał się za ciężki i musiałem skorzystać z mojego pupila tj. ... HD-OR 4 mm. Muszę dodać iż w trwaniu w nieruchomej pozycji przy teleskopie w tak niskim położeniu /fotela się jeszcze nie dorobiłem/ pomogły mi pozycje karate, które pamiętam z treningów z przed lat, Kiba-Dachi oraz Zen-Kutsu-Dachi. Jakże nieograniczone są możliwości wykorzystania przeróżnych technik w Amatorskiej Astronomii Obserwacyjnej, w skrócie AAO.

     

    kiba.PNG.5b28c5ba9adf8b58b160f040800ead86.PNG

     

    zen.PNG.d4b00a54fc9c26381f620d98b5674256.PNG

     

    • Lubię 7
  13. Poniżej mój szkic Jowisza z piątku trzynastego w Mak-u 150. Przy 110 razach niby wszystko ok, stabilne, ale jednak brakuje subtelnego detalu. Już przy powiększeniu 160 razy wyraźnie widać destrukcyjny wpływ turbulencji atmosferycznych, które skutecznie ograniczają możliwości obserwacyjne nawet w mniejszym powiększeniu. Kolory piękne pastelowe, RGS ma lekko pomarańczowy kolor.

     

    IMG_20210815_152400.thumb.jpg.9a3a7a305026033e5afb55ba86f1c40a.jpg

    • Lubię 5
  14. Mariusz. Od siebie tylko dodam, mam taki teleskop i wiem jedno. Jeśli kiedyś dane mi będzie zamieszkać na wsi to od razu Mak ze statywem poleci na giełdę i kupię platformę paralaktyczną z zapasem na większy teleskop. Bez względu na to jakie będzie LP w miejscu obserwacji, zamieszkania. Tu nie ma się co czarować, większy może więcej. Fizyki nie oszukasz. O lornetkach się nie wypowiadam bo to inna bajka.

    • Lubię 4
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.