megrez23

Jak bym nie nakupił refraktorów achromatycznych to bym kupił. Pozdrawiam Jarek

Aktualne

Aktualne

5, 13 września 2021. Kolejne, tym razem balkonowe szkice Jowisza. Pierwszy i drugi szkic wykonany w bardzo dobrych warunkach seeingowych, jednak obserwując wczoraj odniosłem wrażenie, że MAK 150 SW wzniósł się już na wyżyny swoich możliwości. Przy powiększeniu 110x obraz planety był krystalicznie, czysty i ostry. Pięknie widoczna była Io* wchodząca na brzeg Jowisza, jako maleńka tarczka przesuwająca się powoli ku jego środkowi i znikającą w blasku olbrzyma. Potem widoczny był cień satelity jako czarny punkt sunący leniwie na tle planety. To co udało mi się zobaczyć przeniosłem na papier. Zastanawiam się, czy to już granica możliwości tego MC, czy też udało się komuś w Polsce "wydusić" więcej z takiego teleskopu. Jeśli ktoś może podzielić się swoimi doświadczeniami to zachęcam do tego. *była kochanką Zeusa

4 sierpnia 2021. Kolejny szkic Jowisza teleskopem GSO12"/f,5. Obraz jest bardzo jasny, blask planety utrudnia obserwację subtelnych szczegółów /tak przypuszczam/. Kolory ładne, podstawowe struktury widoczne, ale jednak czegoś jeszcze brakuje do pełni szczęścia, jeśli się nad tym bardziej dogłębnie zastanowić.

27 sierpnia 2021. Trochę "uproszczony" szkic Jowisza wykonany między 22:55 a 23:15, Newtonem GSO12 - f/5. Powiększenie 167 razy, okular Fujiyama HD-OR9. Niebo czyste, powietrze wilgotne, seeing Ant. III. Co tu wiele pisać, to trzeba zobaczyć na własne oczy!

27 sierpnia 2021. Saturn nie cieszy się zbytnią popularnością wśród szkicujących. Zastanawiam się, dlaczego? Czy jest to spowodowane jego niskim położeniem w ostatnich latach, czy może rysowanie elipsy jest wyczerpującym zajęciem? Nie ważne! Poniżej to zobaczyłem w moim Newtonie GSO12, f/5 w powiększeniu 167 razy /okular Fujiyama HD-OR9/. Seeing w skali Antoniadiego oceniam na III, niebo czyste - lekko zamglone. Szkic wykonałem między 22:20 a 22:30. Miałem łatwo ponieważ, szablon, a właściwie szkic miałem już przygotowany wcześniej 18 sierpnia br w Mak-u 150 SW. Poszedłem na skróty i poprawiłem poprzedni o niektóre detale /w Mak-u szkicowałem bez kątówki, więc orientacja kierunków ta sama co w Newtonie/. Poniżej to co mogłem zobaczyć. W okularze "Władca Pierścieni" w średnim teleskopie wygląda bardzo okazale z z gromadką kilku satelitów.

Znalazłem w SkySafari informacje na temat wspomnianej gwiazdy V Aquilae, HR 7220. Jest to zmienna podwójna, której jasność waha się między +6.76 a +7,35 magnitudo. Separacja składników wynosi 0,2".

14 sierpnia 2021. Jadąc na obserwacje nie sądziłem, że nowe mgławice planetarne wybiją mnie ze snu i postawią na równe nogi. Zaczynam jak zwykle wyszukując w atlasie nowych obiektów do szkicowania. Celuję w pierwszy, drugi, trzeci i nic. Walka ze snem i zmęczeniem /jak zwykle pod ciemnym niebem, dlatego wolę Księżyc bo mocno świeci w oczy/ do momentu odnalezienia mgławicy planetarnej NGC 6891 w Delfinie. Obiekt podzieliłbym na trzy strefy, słabą gwiazdę centralną, niebieskawą otoczkę i dosyć wąskie halo wokół otoczki. Natomiast mgławica planetarna NGC 6894 wywołała u mnie i Erika68 prawdziwe poruszenie /kolega kiedyś umieści szkic i opisze swoje wrażenia/. Obiekt jest całkiem sporych rozmiarów i dosyć słaby. Na pierwszy rzut oka odniosłem wrażenie jakby miał kształt podkowy z jednej strony /lewej/ jaśniejszej niż z drugiej /prawej/. Środek nieregularnych kształtów, ciemniejszy, natomiast z lewej strony wyzerkałem jeszcze pojaśnienie. Miałem jeszcze okazję popatrzeć przez TOE 3,3 kolegi po którym to doświadczeniu wpadłem na pomysł zakupu jakiegoś okularu podobnej klasy, ale bardziej budżetowego. Padło na TS Planetary HR 3,2 - okular już w poniedziałek wyrusza do mnie /szukałem go 2 minuty, znalazł się przypadkiem w szufladzie u kolegi/. Niebawem obszerne opracowanie /w moim stylu/ TOE vs TS HR. PS Do walizki jeszcze się zmieści!

11 sierpnia 2021. Poszukuję kolejnych celów do naszkicowania wśród mgławic planetarnych. Tym razem odnajduję NGC 6751 położoną w ogonie Orła niedaleko czerwonej gwiazdy w atlasie oznaczonej literą V /warto zwrócić na nią uwagę w czasie obserwacji/. Mgławica w okularze teleskopu jest lekko wydłużoną mgiełką z gwiazdą centralną. Czasem odnosiłem wrażenie, że ma lekko romboidalny kształt. Jest to najniżej położony obiekt jaki szkicowałem do tej pory moim GSO12. Pentax XL 5,2 okazał się za ciężki i musiałem skorzystać z mojego pupila tj. ... HD-OR 4 mm. Muszę dodać iż w trwaniu w nieruchomej pozycji przy teleskopie w tak niskim położeniu /fotela się jeszcze nie dorobiłem/ pomogły mi pozycje karate, które pamiętam z treningów z przed lat, Kiba-Dachi oraz Zen-Kutsu-Dachi. Jakże nieograniczone są możliwości wykorzystania przeróżnych technik w Amatorskiej Astronomii Obserwacyjnej, w skrócie AAO.

Aktualne

Cześć. Jak w temacie kupię. Pozdrawiam Jarek

Poniżej mój szkic Jowisza z piątku trzynastego w Mak-u 150. Przy 110 razach niby wszystko ok, stabilne, ale jednak brakuje subtelnego detalu. Już przy powiększeniu 160 razy wyraźnie widać destrukcyjny wpływ turbulencji atmosferycznych, które skutecznie ograniczają możliwości obserwacyjne nawet w mniejszym powiększeniu. Kolory piękne pastelowe, RGS ma lekko pomarańczowy kolor.

Mariusz. Od siebie tylko dodam, mam taki teleskop i wiem jedno. Jeśli kiedyś dane mi będzie zamieszkać na wsi to od razu Mak ze statywem poleci na giełdę i kupię platformę paralaktyczną z zapasem na większy teleskop. Bez względu na to jakie będzie LP w miejscu obserwacji, zamieszkania. Tu nie ma się co czarować, większy może więcej. Fizyki nie oszukasz. O lornetkach się nie wypowiadam bo to inna bajka.

Sam dzisiaj około pierwszej zerkałem na Saturna i Jowisza przez moją 12-kę i muszę stwierdzić, że to co zobaczyłem i Twój szkic utwierdza mnie w przekonaniu, że duży Newton (a właściwie to średni, bo to tylko 12 cali) nie nadaje się do planet. Za dużo detalu! Pozdrawiam Jarek PS szkicu nie zrobiłem bo byłem wymęczony wpatrywaniem się w mgławice planetarne.