piotrfie

Trudno poznać, że to ten sam ma materiał - rożnica ogromna 🙂

Bardzo fajne, choć mi Plejady zawsze kojarzą się z zimnym błękitem. Jakoś tu są takie cieplejsze w odbiorze.

Nie przesadzaj z tą samokrytyką 😉

Próbowałem 20s. Nie było problemu niżej nad horyzontem, ale bliżej zenitu trzeba było wrócić do 10s. Pojawiały się okazjonalne startraile.

Tak. Przysłali razem z paragonem.

Zapomniałeś jeszcze o Senece, który także twierdził, że za czasów jego młodości młodzież była lepsza, a potem to już było tylko zepsucie 🙂 Niestety nie mogę się zgodzić, że to konflikt pokoleń, bo podejrzewam że Gość na chwilę to to samo pokolenie co ja, ale poglądy na Seestara mamy diametralnie różne 😉

Hmmm... Nikt nie przeczy, że zdjęcia z poważniejszych setupów są technicznie lepsze. Trąba Słonia, którą latem pstrykałem z TS15028 i ASI533MC jest znacznie ładniejsza niż ta, którą z balkonu pstryknąłem z Seestara. Problem w tym, że nie można zamykać oczu na to, że tym też się da zdjęcia robić. Mam wrażenie, jakbym słyszał dyskusję z czasów, gdy pojawiały się pierwsze telefony z aparatem, a użytkownicy lustrzanek mówili, że takim badziewiem zdjęć się nie da robić. Otóż historia dowiodła, że da się, a większość wakacyjnych fotek pstryka się komórką 🙂 Nie znaczy to, że zdjęcia z poważnych aparatów nie są technicznie lepsze, ale cóż zdjęcia wakacyjne z komórek wywalczyły już sobie rację bytu i są traktowane jak zdjęcia, a nie dziwolągi. Być może podobny proces czeka ustrojstwa seestaropodobne. Może kiedyś większość astrofotek będzie z nich wychodzić, a tylko te najrzadsze z porządnych setupów. Mam nadzieję, że się mylę... 😉

Chyba z tym segmencie zaczyna się dziać jeszcze ciekawiej. ZWO przebiło cenowo Vaonisa z ich Vesperą, Stellina odchodzi w niepamęć, a Vaonis zapowiada 12,5MP Vesperę Pro (choć chyba chyba nie będzie tam derotatora, jaki był w Stellinie, co nie rokuje wydłużenia czasu naświetlania). Sensor Sony 676 - czyli większa liczba pikseli, ale mniejszych (2μm). Z jednej strony próbują dogonić Seestara (ma być grzałka), z drugiej strony idą w większą rozdzielczość i mały piksel, cały czas przy aperturze 50mm. Cena (proponowana, bo tego na rynku jeszcze nie ma) o tysiąc dolarów wyższa niż Vespera, czyli jak na coś takiego - będzie drogo - widać ma być drogo. Ciekawe czym odpowie ZWO. Patrząc na to, jak Seestar cenowo może ubić Vesperę, może się okazać, że wkrótce pojawi się następca Seestar-a - (może z IMX 676?)

Nikt się nie kłóci, to od dawna już tak wygląda. Każdy współczesny zestaw astrofoto działa na tej samej zasadzie. Seestar też. Rewolucyjną zmianą było przejście z kliszy światłoczułej na kamerę CCD i dalej skomputeryzowanie sterowania zestawem i obróbki zdjęć. Fotki z Seestara, to tak jak pstrykanie wakacyjnych fotek komórką, a te z "normalnych" zestawów to jak wakacyjne fotki z lustrzanki.

Absolutnie nie. Jeśli jako tradycyjna metodę traktuje się po prostu większy zestaw astrofoto, taki z 6" lustrem, kamerą montażem paralaktycznym, kompem (np. ASIair) i guidingiem to oczywiście zrobi się nim o niebo lepsze zdjęcia, tyle, że cena takiego zestawu może być z 10 wyższa niż Seestara. Praw optyki się nie przeskoczy. Poza tym ciemnych obiektów małą aperturą i naświetlaniem 10s się nie złapie. Seestar jest mały, lekki, tani i prosty w obsłudze. Tylko tyle (a może aż tyle).

No to wraca temat Dobsona 😉

Nie bądź taki złośliwy 😉. @amatorastro pyta o rotację pola na fotkach z Seestara, a nie o to dlaczego dwugodzinna fotka 5cm obiektywem pstryknięta z dużego miasta nie wygląda, jak fotka pstryknięta RH200 z ciemnej głuszy 😉

Przerażająca jest ta wiara w pieniądz. Jak drogie to dobre, jak tanie, a jeszcze gorzej, darmowe, to musi być złe. Da się. Wszystko to kwestia wprawy w używaniu danego narzędzia. Z dobrych OpenSource'owych softów spróbuj Siril-a. Warto popatrzeć nieco na tutoriale na YouTube, aby złapać co i w jakiej kolejności robić. Nie sugeruję, że soft komercyjny jest zły, bo kosztuje. Używam zarówno Pix-a jak i Siril-a. Pix ma dużo więcej różnych narzędzi, ale porównując oba programy każdy ma swoje wady i zalety. Jednym słowem da się uzyskać niezłe efekty darmowym softem, to nie kwestia ceny jest najważniejsza. Ważne są umiejętności.

Zakładam, że to problem z cyklu, jak podłączyć astrobudkę. Jeśli się nie dostanie publicznego IP dla urządzenia komórkowego (a to niestety prawdopodobne), to, jeśli na swoim domowym routerze ma się adres publiczny, można by spróbować uruchomić serwer VPN. Wtedy niech to ten Ubuntu z RPi łączy się do serwera VPN. Komputer z którego chcesz się dostać do RPi też podłączyło by się do tego VPNa. Jeśli odpowiednio VPN skonfigurować, aby nie izolował klientów to komp i RPi powinny się w tej VPN-owej sieci widzieć nawzajem.

Bo to nie jest sprzęt do astrofotografii tylko do EAA, choć fotkę miarę znośną przy okazji można zrobić 😉 Robisz 10 sekundowe kadry. Apertura 50mm. Więc na ciemniejsze obiekty się to raczej nie nadaje. Co do zrotowania - oczywiście, skoro nie ma derotatora to narożniki po kilkunastu minutach robią się kolorową kaszką. Po 2 godzinach trzeba sporo obciąć z kadru. Tak wyglądała "Trąba Słonia" po 2 godzinach zbierania (widać narożniki z bardzo osłabionym sygnałem) Ale po przycięciu i obróbce jest już znośnie.