luk

No tych podwójnych ramion.

Rozumiem, że główną zaletą jest większa sztywność przy ciężkich LW używanych w astrografach , czy coś jeszcze ?

Lustro główne 250/1750, ponoć nie gorsze niż 1/16L, @YOKER zna pewnie więcej szczegółów na temat tego lustra Lustro wtórne Antares Optics 38.6mm, 1/30L

Ponoć poświata od cienkich ramion pająka tonie w poświacie od obstrukcji centralnej, która jest jej największym źródłem, ktoś to kiedyś liczył na CN ... Przy ramionach w kształcie łuku 60* wzrost jest niewielki: Pi / 3 = 1,05 x

Dzięki, fajna opcja, napisałem już do Tomka, zobaczymy To chyba kwestia estetyki obrazu. Ja jestem wychowany na refraktorach, a teraz buduje newtona planetarnego z obstrukcją 15% i zakrzywionym pająkiem by zminimalizować dyfrakcję i uniknąć spajków. Może na zdjęciach wyglądają fajnie, ale ja za nimi nie przepadam.

Ciekawy pomysł, możesz pokazać jak wygląda twój pająk ? Jaką ma grubość ?

Cześć. No i znów zwracam się z pytaniami do bardziej doświadczonych ATM-owców . Tym razem biorę na tapetę budowę wygiętego pająka i mocowania lustra wtórnego. Chodzi mi o coś takiego jak na tym zdjęciu, czyli 3 łuki po 60*. Wyliczyłem sobie, że każde z ramion powinno być 1/6 pierścienia o średnicy równej: x = D - d, gdzie D to średnica lustra głównego, a d to średnica lustra wtórnego (chodzi o to by w ścieżce światła padającego na lustro główne było dokładnie 3 x 60* = 180*, by równomiernie rozłożyć dyfrakcję od pająka na 360*). Wydaje mi się, że lepiej skorzystać z gotowych łuków niż wyginać płaskie paski blachy. W moim wypadku wychodzi średnica pierścienia 210mm (248 - 38). Zastanawiam się, czy taka rura by się do tego nadawała: https://allegro.pl/oferta/rura-fi-200-kwasoodporna-0-5m-nierdzewna-kominowa-11509707452?fromVariant=9489524260 ? Macie doświadczenia z taką blachą ? jak się z nią pracuje ? Czy po przecięciu będzie się "rozwijać" ? No i drugi temat to uchwyt pod małe lustro wtórne (38mm). Sa jakieś proste patenty ? Chyba najtrudniejszym tematem będzie mechanizm do regulacji lustra.

Dzięki wszystkim za cenne informacje. Zastanawiałem się nad tym wszystkim i doszedłem do wniosku, że przy takim rozmiarze tubusa waga będzie bardzo istotną cechą użytkową. Jak teleskop wyjdzie zbyt ciężki, będzie stał i zbierał kurz. Zdecydowałem się w końcu zamówić lekki karbonowy tubus u Klausa. Waga około 6kg, bardzo sztywny, nie wymaga dodatkowych metalowych pierścieni czy obejm. Ostatecznie zapłaciłem 875 Euro za: - Tubus 1730mm / 359mm, grubość ścianki 7.5mm. - malowanie zewnętrzne na biało, w środku Black 3.0 - wykonanie otworu pod wyciąg - dostosowanie jednego końca tubusa by pasowała do niej podstawa celi lustra, którą już mam - przesyłka Nadal spora kasa, ale optykę mam super wiec tubus też będzie super :). Za 6 tygodni tuba powinna być gotowa, będę dawał znać.

Wiesz może kim można pogadać o szczegółach ?

Są takie rury 350 / 2000 w cenie 210zł. Przypuszczam, że trzeba by pozakładać na końce i po drodze jakieś obejmy, by było sztywne (???). Jak jest grubość ścianki ? Ja to zabezpieczyć przed wilgocią ? Ile może ważyć taka tuba ? Co do farby to i tak zamawiałbym wersję białą by się nie nagrzewała w ciągu dnia od słońca. Na pewno taka rura byłaby super, ale czy warta takich pieniędzy ?

Chciałbym zbudować planetarnego dobsona na bazie zamkniętego tubusa (mam już wersję kratownicową). Tubus powinien mieć średnicę około 35-36cm i długość 185 cm. Ja jestem po wstępnej korespondencji z Klausem z http://www.klaushelmi.de/en/index.html, który robi karbonowe tubusy dla wielu marek teleskopów, ale koszt mojego zamówienia to około 1000 Euro, więc spora kwota. Macie jakieś pomysły ? pozdrawiam, Łukasz

Dzięki za pomoc Ze względu na wysokość rury, by uniknąć kiwania przy przesuwaniu ciąłem ruchami samej piły. Rura była nieruchomo. Ważne by mieć idealnie równy blat po którym przesuwamy piłę. Cela obiektywu jest jakieś 7 cm od nasady rury, kiedyś sprawdzałem, nie powinno winietować zbyt dużo.

I po godzinie cięcia z przerwami jest. Wyszlo lepiej niż się spodziewałem. Dzięki wszystkim za pomoc a w szczególności @kompas za inspiracje

Dzieje się :)

ja to jestem Zosia samosia , korci mnie żeby samemu to ogarnąć, przy okazji czegoś się nauczę od strony wyciągu, przy obiektywie jest gwint, który trzeb aby znów zrobić ale też sporo patentów w sieci na to dzięki za wsparcie w temacie, coś mi się już rysuje w głowie koncepcja na bazie Waszych wskazówek , będę dawał znać

No fakt, parametry mogą być istotne: rura aluminiowa, średnica 80mm, długość około 1 metra, grubość ścianki 2mm. Załączam zdjęcia. Przez samą długość rury tokarka może by kłopotliwym pomysłem. Dodatkowo wolałbym nie oddawać sprzętu w ręce jakiegoś barbarzyńcy, który potem mi powie, że coś nie wyszło i "się wgniotło". Patent z brzeszczotem brzmi zachęcająco, choć czuję, że wysokość rury stanowi tu wyzwanie przy przesuwaniu, może się kiwać. Ale jakby podejść do tego na spokojnie to pewnie do ogarnięcia :).

Mój Zeiss ATM wymaga przycięcia o jakieś 3cm, by łapał z bino. Ponoć najlepiej to zrobić na tokarce, ale to mi chyba zrujnuje malowanie proszkowe. Nie chciałbym za dużo zniszczeń dokonać przy okazji. Macie może jakieś patenty jak to zrobić sprawnie i idealnie równo ? Brzeszczot raczej odpada, ale może się mylę ??? Może nić dentystyczna

Pierścień to bayonet do mocowania nasadki do teleskopu, więc poza torem optycznym Farba jest dostępna na Allego, wcześniej kolega podał link do aukcji. Widział też sporo taniej na Amazonie niemieckim, ale tam nie kupowałem

Jak zaplanowałem tak zrobiłem Nasadka wyczerniona, welur "referencyjny" + Musou Black. Ciekawe czy przyniesie to odczuwalny wzrost kontrastu na Księżycu.

ja tam kupowałem obejmy kilka razy i wszystko było OK

Nie liczyłem tego, ale wydaje mi się że tak. Mając daną zmianę powiększenia i zmianę odległości ostrzenia (deltaD) można z powyższych wzorów policzyć ogniskową barlowa.

W zasadzie tak, ale należy pamiętać, że układ optyczny barlowa jest projektowany pod pewną krotność, chodzi o korekcję różnego rodzaju aberracji, czy to w centrum, czy na brzegach pola. Czasami producenci podają zakres "używalnych" krotności barlowa z punktem optimum.

Dziś pomalowałem nasz ulubiony welur farbą Musou Black. Po wyschnięciu rezultat jest interesujący, po dużym kątem znika efekt srebrzenia weluru. Zakładam, że użycie aerografu mogłoby poprawić ten efekt. Załączam zdjęcia. Z lewej strony sam Musou Black na czarnej tekturze, po prawej welur, część pomalowana się wyróżnia. Jutro jak porządnie wyschnie zrobię test na ścieralności takiej warstwy, choć pewnie nie będzie tu za różowo. Powoli myślę nad wyczernieniem wnętrza lustrzanej nasadki bino, której używam do Księżyca, więc porządne jej wyczernienie powinno poprawić kontrast.

Przed pomalowaniem lustro umyłem, więc następna okazja za jakiś czas, zobaczymy. Wygląda na to, że sucha farba nie rozpuszcza się łatwo w wodzie, więc polewanie lustra od góry nie powinno naruszyć powierzchni bocznych lustra. No ale czas pokaże jak działa na nią wilgoć, dam znać jeśli będzie coś niepokojącego.

Powalczyłem ostatnio z różnymi substancjami, które mogłyby poprawić jakość ślizgu teflonowych podkładek i zdecydowanym zwycięzca jest zwykłe mydło. Pierwsze wrażenia bardzo dobre, ciekawe jak często trzeba smarować podstawę. @bartolini dzięki za hinta