LechMankiewicz

Taka ciekawostka. Rozmowa z Saulem Perlmutterem z Berkeley University, jednym z tegorocznych laureatów nagrody Nobla z fizyki. I nie byłoby w tym może nic niezwykłego, gdyby nie dyskutanci .

To jest animacja z obserwacji Pi of the Sky, w nocy 8/9 obserwowaliśmy ją w Chile przez kilka godzin.

Przechodzi od prawej do lewej strony, mniej więcej przez środek klatki. Tutaj można zobaczyć to samo na stronie EU-HOU.

Zooniverse ma nową szatę

I ta "nowa szata" jest już dostępna po polsku, lista języków rozwija się po kliknięciu w ikonkę "EN" w lewym górnym rogu.

Szczególnie gorąco zapraszam do odkrywania pozasłonecznych planet, Planet Hunters, po polsku.

To wprawdzie nie jest IASC, ale też planetoida 2005YU55 nad Chile.

Kolejna asteroida:

"Congratulations go to D. Gizynska, W. Kalinowski, T. Stachurski, J. Tyburski, &

R. Rosikiewicz from Liceum Ogolnoksztalcace in Poland. These five students

discovered the Main Belt asteroid 2011 UL107. This discovery was linked to

their observation LOS0015 in the October 21st PS1 image sets."

 

Dane z PanSTARRS, najlepszy instrument na świecie, planetoidy się sypią .

 

Powodzenia w łowach!

 

L

Kolejnych 6 planetoid. PanSTARRS naprawdę wymiata .

Kolejna asteroida:

"Congratulations go to D. Gizynska, W. Kalinowski, T. Stachurski, J. Tyburski, &

R. Rosikiewicz from Liceum Ogolnoksztalcace in Poland. These five students

discovered the Main Belt asteroid 2011 UL107. This discovery was linked to

their observation LOS0015 in the October 21st PS1 image sets."

Dane z PanSTARRS, najlepszy instrument na świecie, planetoidy się sypią .

Powodzenia w łowach!

L

Właśnie postawiłem kropkę nad "i" w polskiej wersji Planet Hunters. Teraz czekamy na cotygodniowy update portalu i....

 

I JUŻ JEST! www.planethunters.org i ikonka "EN" w lewym górnym rogu. Otwiera się menu, a tam English i Polski .

Powodzenia w łowach! Komentarze jak zwykle mile widziane .

Właśnie postawiłem kropkę nad "i" w polskiej wersji Planet Hunters. Teraz czekamy na cotygodniowy update portalu i....

Mamy pierwsze trzy seanse WWT przetłumaczone na polski. Są na blogu "U Kuprasów":

 

Kosmos (Pat Udomprasert - astronomia)

 

Wędrówka po Ziemi z Peterem Turcanem (Peter Turcan - geografia!)

 

Wesołej zabawy!

 

L

Kolejny seans przetłumaczony przez Jacka: "Ziemia nocą", link do bloga Kuprasów.

Mamy dwie nowe "polskie" planetoidy!

Jedną ustrzelili uczniowie p. Bogdana Sobczuka z Torunia w czasie zakończonej właśnie kampanii IASC, drugą odkrył pan Józef Urbański, nauczyciel informatyki ze szkół w Sierpcu, który od mniej więcej pół roku współpracuje na stałe z IASC jako "IASC astronomer". Serdeczne gratulacje!

25 lat z okładem upłynęło od czasu tragicznej katastrofy promu kosmicznego Challenger w czasie misji STS-51-L, 28 stycznia 1986 roku. W katastrofie zginęła cała załoga. Jednym z elementów programu misji Challengera było 6 "lekcji na orbicie" pierwszej w świecie nauczycielki-astronautki Christy McAuliffe. Dwie lekcje miały być transmitowane na żywo z pokładu promu, pozostałe cztery miały być nagrane na pokładzie w czasie misji. Lekcje, przygotowywane dla uczniów w Ameryce i na całym świecie, nigdy nie zostały przeprowadzone i przeszły do historii jako Zaginione Lekcje...

Pod koniec lat osiemdziesiątych Bob Mayfield, specjalista od edukacji pracujący w NASA, opisał planowane doświadczenia i dołączył do nich pomysły analogicznych eksperymentów do przeprowadzenia na Ziemi, po prostu w klasie szkolnej. Instrukcje Mayfielda zostały opublikowane przez Centrum Challengera, organizacje stworzoną przez rodziny i kolegów tragicznie zmarłych astronautów z misji STS-51-L. Dzięki temu, nauczyciele na całym świecie mogą sami powtórzyć ze swoimi uczniami eksperymenty, zaplanowane przez Christę McAuliffe.

Dzisiaj opublikowaliśmy na EU-HOU pierwszą Zaginioną Lekcję po polsku, za zgodą i przy poparciu Centrum Challengera. Traktujemy to jako hołd złożony wszystkim dzielnym i odważnym ludziom z programu promów kosmicznych i tym, którzy za udział w tym programie zapłacili życiem. Przyjeliśmy zasadę że na tej stronie publikujemy materiały w oryginalnej wersji Boba Maynfelda, uzupełniając je o opracowane przez nas instrukcje, zawierające sugestię jak można przeprowadzić doświadczenia Christy McAuliffe dzisiaj, korzystając z materiałów, łatwo dostępnych w Polsce i możliwości stwarzanych przez nowe technologie.

Pierwsza lekcja, znana jako The Hydroponic Lesson, traktuje o różnych metodach hodowli fasoli na orbicie. Polską wersję, (dostępną on-line) jako "Instrukcja do ćwiczenia", opracowała pani Maria Jaszczyk z uczniami.

Serdeczne pozdrowienia

L.

A czy mamy takie WebSDR w Polsce? Może zamiast zachęcać do słuchania satelitów przez SDR w Rumunii, gdzie dochodzą problemy z interfejsem po angielsku, można byłoby postawić to samo w Polsce i po polsku? Byłoby znacznie łatwiej (przynajmniej dla mnie i dla EU-HOU).

Serdeczne pozdrowienia.

L

Ja bym miał chyba szanse jak bym skoczył ze Sky Towera bo mieszkam blisko Lub większej niż sky tower radiostacji która też jest blisko Wrocławia

To jest super sprawa, to znaczy nie skakanie ze Sky Tower, a konkurs! Rozgrzejcie głowy i do roboty. Genialne pomysły najczęściej są bardzo proste, dlatego właśnie ekspertom trudno jest na nie wpaść!

No dobrze, to kto z Was zrobi pierwszy własny seans? I pokaże go publicznie?

Mamy pierwsze trzy seanse WWT przetłumaczone na polski. Są na blogu "U Kuprasów":

Kosmos (Pat Udomprasert - astronomia)

Wędrówka po Ziemi z Peterem Turcanem (Peter Turcan - geografia!)

Wesołej zabawy!

L

Mamy prawie gotową polską wersję językową Planet Hunters. Czy ktoś z Was chciałby zostać ekspertem, podłączonym do adresu mailowego, który podałem na PH? Chodzi o odpowiadanie na pytania użytkowników. Doświadczenie pokazuje, że najpierw może być tego powiedzmy kilka dziennie (szacowanie z góry), po pewnym czasie aktywność mailowa spada do zera.

Chętnych proszę o kontakt na priva, będę prosił o podanie maila, na który będziemy forwardować pytania użytkowników. W tej chwili jest 4 "ekspertów", włączając w to mnie .

Dziękuję za pomoc!

Serdeczne pozdrowienia

L

Zapraszamy do konkursu YouTube Space Lab. Zadanie polega na pomyśle na doświadczenie, które należy wykonać w warunkach mikrograwitacji na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej:

Film wideo

Materiały konkursowe są dostępne po polsku na youtube.com/spacelab

To czyj eksperyment poleci na iSS?

Doszliśmy do wyjaśnienia. Waterfall od pasma 40m - 7MHz (za niska na meteory) na czas drakonidów przedstawia wejście innego odbiornika na 47MHz (czyli ukf) a na wykresie prezentowane jest widmo częstotliwości pośredniej odbiornika 460,8kHz (w tym wypadku okolice standardowej 455kHz).

Brakowało tego cytatu w 1 poście i powstało niedopowiedzenie.

Widoczna na wykresie jasna linia na 478,8 jest najprawdopodobniej harmoniczną użytego generatora przemiany, widać ją słabiej po drugiej stronie - układ sdr nie wytłumił całkowicie lustrzanego sygnału.

Ewentualne odbicia sygnału nadajnika TV (coraz mniej już ich na 1 kanale w Europie) od śladu meteoru da słyszalny ton i ślad na wykresie. Najlepiej ustawić LSB lub USB.

 

W ramkach można przełączać rodzaje modulacji odbieranych (meteory jw.) oraz czułość wykresu, predkość przesuwu itp.

 

 

Dodatkowo po przełączeniu na 80m (lewa ramka pod wykresem) mamy podsłuch pasma amatorskiego, tam meteorów nie zauważymy ale można posłuchać łączności krótkofalarskiej. Ustaw LSB i przesunąć myszką żółty znacznik na widoczny sygnał.

 

Andrzej

Bardzo dziękuję za wyjaśnienia. Teraz wszystko jasne . Cezar przysłał dalsze wyjaśnienia dzięki wątpliwościom Andrzeja, dlatego nie było ich w pierwszym poście. Bardzo dziękuje za pomoc!

Zmiany propagacji na niższych częstotliwościach są zbyt duże no i stosunek długości fali do długości śladu niekorzystny.

Poniżej link trochę teorii i przykładów :

http://parmo.photos.pl/index.php?co=poradniki

Idea nasłuchów oczywiście jak najbardziej słuszna.

 

Andrzej

Mogę tylko zacytować maila od Cezara:

 

The central input frequency of the meteor receiver (the second waterfall display) is 47,745.8MHz (VHF Band video carrier of TV stations)- on the waterfall now it is displayed the intermediate frequency 460,8 kHz.

 

For meteor detection lower frequencies means better - usually above the lowest frequency of the radio window ( usually 30-100MHz).

Higher the frequency lower the number of detections (the highest frequency usable is determined by plasma temperature and density).

 

Tak czy inaczej, dobrze że jest kilka SDR-ów i każdy może sobie słuchać tam, gdzie uważa, że jest najlepiej . Słuchając parę razy dzisiaj na dolnym "wodospadzie" widziałem i słyszałem kilka wyraźnych "bipnięć".

 

Podsłuchiwanie pasma amatorskiego 80m nie jest wg mnie delikatnie mówiąc dobrą propozycją.

 

Andrzej

Jeśli dobrze zrozumiałem to, co tłumaczył mi Cezar, lepiej szukać na dolnym "wodospadzie", 40m.

Dzięki uprzejmości rumuńskich współpracowników Hands-On Universe, możemy zaprosić do podsłuchiwania nieba on-line . Idea jest prosta - sygnał stacji radiowych, odbity od satelitów czy meteorów, trafia do anteny, którą można podsłuchiwać na tej stronie. Najlepiej wybrać opcję View: others slow i szukać jasnych kropek i krótkich kresek na dolnym "wodospadzie". Każda taka kropka i kreska to odbite "echo" sygnału radiowego. Dobrze jest przesunąć żółty suwak wyboru częstotliwości tam, gdzie takie kropki się zdarzają w oczekiwaniu, że będą następne.

Wesołej zabawy

Aha, żeby korzystać z interfesju, trzeba mieć w miarę aktualną Javę.

Rozmieszczenie "akcjonariuszy" jest trochę nierównomierne. Czy jest jakaś wstępna mapka samych obserwatoriów?

 

Pozdrawiam.