zbyszekzz

Witam Jak na zbliżające się minimum Słońce pokazuję ciekawe rzeczy. Aktualnie na tarczy są 2 grupy. Będąca dziś na środku grupa 2671 rozciąga się już na ponad 200tys. km. Największą powierzchnię grupa osiągnęła 19 sierpnia i miała 480 jednostek. Można się było doliczyć ponad 31 plam. Cały czas generuję rozbłyski w klasie C. Na wschodzie tarczy kolejna niespodzianka. Dziś wcześnie rano na krawędzi tarczy odnotowano silny rozbłysk w klasie M1.2. A w godzinach popołudniowych pokazała się nowa grupa 2671. Rozbłysk na krawędzi to właśnie grupa 2672. Na zdjęciu niżej widać rozbłysk w klasie C8.9. W ciągu kilku minut grupa dała kilka silnych rozbłysków, najsilniejszy w klasie C9.21. .

Witam Grupa 2671 jest widoczna gołym okiem. 17 sierpnia miała powierzchnie 380 jednostek, ale nie udało mi się jej wypatrzeć. W sobotę urosła do 410 jednostek i było ją spokojnie widać. Dziś też ją widziałem, choć Słońce było słabo widoczne przez chmury.

Witam Myślę że wielu z nas żyję poniedziałkowym zaćmieniem Słońca. Niestety tylko nieliczni zobaczą je na własne oczy. Np. Agent Smith i MateuszW. Ukłony dla Mateusza za próbę uraczenie nas bezpośrednią transmisją na żywo. A teraz wracam do aktualnych spraw na Słońcu. Grupa 2671 dalej rośnie, dziś jest już w klasie Ehc 24 i ma powierzchnię około 400 jednostek. Dziś po południu próbowałem dojrzeć ją gołym okiem, próba nie udana, może dlatego że jest rozciągnięta na blisko 20 stopni albo oczy już się starzeją. Jutro ponowie próbę. Grupa jest dalej niestabilna magnetycznie czyli kasa magnetyczna beta-gamma-delta. Na razie jednak od 24h znaczących rozbłysków brak. Ciekawie będzie wyglądać wędrówka cienia Księżyca po tarczy Słońca jeśli grupa utrzyma swoją wielkość do poniedziałku. Dziś wieczorem była burza G1 i Kp5+. W tej chwili już jest tylko Kp4. Burza pochodziła od wiatru z dziury koronalnej. Szanse na konkretną zorze w takich przypadkach są minimalne.

Witam Pojedyncza grupa plam 2671 rozbudowuję się całkiem intensywnie. Ma już klasę Eai12 i powiększyła swój obszar od wczoraj dwukrotnie. Co ciekawe, ze stabilnej klasy magnetycznej alfa przeszła w klasę beta, a teraz ma klasę beta-gamma-delta. Taka klasa może już dać rozbłysk w kasie M. Na zdjęciu kolegi Pietro (patrz temat Słońce w WL) zaznaczyłem pojedynczy ciemny rdzeń, który powoduję klasę delta. Na manetogramach widać że we wspólnym półcieniu ma on polaryzację dodatnią, a pozostałe ciemne rdzenie mają polaryzację ujemną.

Witam Przez 12 dni sierpnia tj. od 2 do 14, na Słońcu wędrowała tylko jedna grupa 2670. Była to dawna grupa 2665, która to w lipcu stanowiła pewną atrakcję generując dość silne rozbłyski i nawet była widoczna gołym okiem. Ostatnie 2 tygodnie jej wędrówki bez żadnych atrakcji. Maksymalna powierzchnia to około 160 (710) jednostek, a liczba plam w grupie to 3 (26). W nawiasie wartości z lipca. Dziś na wschodzie możemy zobaczyć nową grupę 2671. Wg. Moich obserwacji w klasie Cso 6 i powierzchni około 100 jednostek. Zdążyła wcześnie rano dać rozbłysk w klasie C1.0. Na Słońcu jest w tej chwili duża dziura koronalna. Wiatr z niej ma dotrzeć do Ziemi z 16/17 sierpnia. Zauważyłem po raz kolejny, że jeśli na tarczy jest tylko jedna grupa to zawsze wydaję się być większa powierzchniowo niż jest w rzeczywistości. Łapę się na tym kolejny raz sprawdzając kilka razy pomierzoną powierzchnię. Zdjęcie poniżej w zakresie rentgenowskim. Widać tylko ślad po zachodzącej 2670. oraz nową grupę 2671. Reszta tarczy bardzo spokojna.

Witam. Dobrym miejscem do obserwacji może być Hel. Warto zapolować na to zaćmienie ze względu chociaż na jego trudność w dostrzeżeniu. Ja na pewno będę próbował. Miejmy nadzieję że prognoza pogody się sprawdzi.

Witam Wygląda że grupa 2665 zużyła się po drugiej stronie tarczy słonecznej. Nowy numer to 2670. Jest słabą grupą w klasie Cso2 i powierzchni około 150-160 jednostek. Jest również stabilna magnetycznie w klasie alfa. Grupę otacza silne pole pochodniowe, ale to raczej pozostałość po jej poprzedniej aktywności. Na południe od głównej plamy znajduję się niewielki filament.

Witam Wczoraj przewidywano nawet Kp=6 i burze G2, skończyło się na Kp=4+ i burzy G1. Na dziś przewidywany jest Kp=5. Wieje dość silny wiatr słoneczny pochodzący z dziury koronalnej. Myślę że na naszej szerokości szanse na zobaczenie zorzy są minimalne (Księżyc). Aktualna prędkość wiatru to ponad 700km/s, ale ma zbyt małą gęstość żeby wydarzyło się coś ciekawego. Magnetometry w Kirunie na razie nic ciekawego nie wróżą.

Witam Zawsze najlepszym rozwiązaniem jest osobiste sprawdzenie okularu, często istotnym czynnikiem jest ER okularu, czasami przeszkadzają za twarde gumy. Twój sprzęt to potęga do obserwowania zjawisk światłocienia na Księżycu. Zachęcam do obserwacji.

Witam Najlepsza jakość obrazu jest dla źrenic od 2mm do 5mm. 2 mm uznawana jest za najwyższą rozdzielczość oka. Będzie dobra do planet , Księżyca, gromad kulistych, także małych galaktyk. Taka źrenica daje ciemne tło na którym łatwiej dostrzec słabe obiekty. Źrenice 3,4mm do rozleglejszych obiektów np. jaśniejsze galaktyki, gromady kuliste. Źrenice większe to raczej do rozległych obiektów mgławicowych. Duże źrenice na granicy fizjologicznej oka czyli 6, 7mm typowo do dużych pół. Jakieś gromady galaktyk, czy do zwykłego podziwiania układów gwiazd bądź Drogi Mlecznej (lornetki). Do planet dobrze mieć rezerwę na źrenicę 1 do 1,5mm, dobre warunki i można ją też wykorzystać. Sam zobaczyłeś że nawet źrenica 0,5mm jest do wykorzystania w dobrych warunkach, ale penie będzie to rzadko. Do planet wszelkie okulary orto, seria TS HR Planetary, Vixena SLV. To te tańsze. Do DS też mam LET 28 ze źrenicą 5,7 i jak dla mnie wyżej nie ma co wchodzić, ale ja mam 52 lata. Do Księżyca fajny jest zoom Vixena lub Badera. Super sprawa szybkie dostosowanie powiększenia do aktualnych warunków. To oczywiście moje zdanie wynikające z moich doświadczeń i z fizjologii mojego oka. Może moja odpowiedź pobudzi do szerszej dyskusji.

Cześć Dziś też warto chwilkę spojrzeć. Ciekawie prezentuję się Plato i Erastotenes pojawiające się powoli na linii terminatora. Długi cień samotnego ostańca góry Pico wydaję się sięgać majaczących szczytów Teneryfów.

Widoki bajka, choć plączą się jakieś słabe chmurki, zacząłem wcześnie obserwacje. Cień południowych szczytów Kaukazu trafiał dokładnie między Aristillusa a Autolycusa. Dolinę Alpejską też widać pięknie. Przez kilka minut krater Cassini razem z Cassinim A wyglądali jak oko kameleona. Najlepszą jakość obrazu mama przy x75, mam zooma więc kombinuję z powiększeniem. Idę z powrotem popatrzeć, odnowiłem się tylko antykomarowo.

Witam Zanosi się na pogodę. Warto oprócz Kaukazu spojrzeć na wynurzające się z cienia Alpy. Może uda się dojrzeć Dolinę Alpejską i wschód Słońca na Mont Blanc.

Witam Słońce odpoczywało 7dni. 26 lipca pokazała się na kilka godzin słabiutka grupa Axx1. 27 i 28 z powrotem R=0 Po drugiej stronie grupa 2665 ponownie się odezwała. Kolejny potężny CME.