Skocz do zawartości

ryba

Społeczność Astropolis
  • Postów

    39
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

O ryba

  • Urodziny 17.04.1965

Kontakt

  • Strona WWW
    http://Astrodom@onet.eu

Informacje o profilu

  • Skąd
    Augustów
  • Sprzęt astronomiczny
    Meade/Bresser Messier N-150

Ostatnie wizyty

Blok z ostatnimi odwiedzającymi dany profil jest wyłączony i nie jest wyświetlany użytkownikom.

Osiągnięcia ryba

44

Reputacja

  1. Kiedy rozpoczynałem budowę swojego obserwatorium moja kopuła miała składać się z trzech części. Podstawy w kształcie kwadratu ,nadstawki i kopuły. Z różnych przyczyn ostatecznie zrealizowałem wariant bez podstawy. Po ostatniej przebudowie mojego obserwatorium pozostała mi pierwsza kopuła. Postanowiłem w końcu ją wyremontować i poszukać Jej nowego właściciela. A to efekt tego remontu plus kwadratowa podstawa. Pierwsza kopuła Podstawa składa się z czterech identycznych części które po połączeniu tworzą całość. Plus nadstawka. Ostateczny widok. Przed kopułą jeszcze test zimowy i mechanizacja klapy, suw klapy i obrotów. Pozdrawiam Adam.
  2. ryba

    Silnik krokowy

    W swojej kopule miałem podobny problem. Jako napędu używam silniczka od wycieraczek sprzężonego z przekładnią kontową po szlifierce. Ostatecznie kopuła obraca się skokowo co 10cm. Przerwa czasowa realizowana jest przez przekaźnik czasowy firmy f&f PCU-518 z zewnętrznym potencjometrem. Na obwodzie kopuły mam wtopione magnesy co 10cm, które najeżdżają na kontaktron wyłączają zasilanie silnika a włączają czas przerwy do następnego skoku. Przerwa ustawiana jest potencjometrem. Przy otworze obserwacyjnym 80cm kopuła podąża za teleskopem przez kilka godzin.
  3. Od ponad roku nowa kopuła stoi na swoim miejscu i widząc jak się sprawuje mam nadzieje że będzie stała wiele lat. Rozpoczynając pracę nad kopułą miałem świadomość ogromu pracy i czasu jaki będę musiał jej poświęcić. Nie mając dużych pieniędzy i braku odpowiedniego pomieszczenia byłem skazany na prowizoryczne rozwiązania, które są dużo tańsze, ale bardziej pracochłonne. W końcu dobrnąłem mam taką nadzieję do końca moich zmagań z kopułą. Kopuła rozkręcona na części i pomalowana od środka na czarno. Demontaż starej kopuły. Montaż nowej. Najwięcej obaw miałem odnośnie suw klapy, która po przeróbce miała większą powierzchnię i nie byłem pewny jak będzie się sprawowała zimą. Chodziło mi o śnieg, który przyklejając się do niej zwiększy jej wagę, a w czasie otwierania obserwatorium może zsunąć się do środka. Okazało się jednak że nawet taki śnieg przy bezwietrznej pogodzie nie zmuszał mnie do odśnieżania. Obserwatorium latem. A tu widok, który w 100% rekompensuje cztery lata pracy nad kopułą.
  4. U mnie wygląda to tak 2,5m betonu na 30cm plus przedłużenie z rury grubościennej o wysokości 1metra Po uniesieniu obserwatorium i wydłużeniu piera musiałem poszerzyć i wzmocnić podstawę dolewając betonu. Słup jest teraz stabilniejszy. Po uderzeniu w słup drgania tłumione są po 3-4 sekundach .
  5. Po dwóch tygodniach pracy jestem już prawie na finiszu. Zostało mi jeszcze przetarcie i dopolerowanie kopuły, a przed postawieniem na dachu pomalowanie w środku.
  6. Ostatnie dni poświęciłem na docinanie elementów. Jest to najbardziej niewdzięczna praca przy laminatach. Praca w masce i kombinezonie przeciw pyłowym w temperaturze 35 stopni przypomina pobyt w saunie. Po docięciu rozpocząłem wstępne skręcanie kopuły Podstawa Podstawa wraz z kopułą przygotowane do wklejenia prowadnicy Obie zostały wypoziomowane względem okna obserwacyjnego i przyszłej prowadnicy jezdnej. Kopuła została nasunięta na podstawę dzięki temu po wklejeniu prowadnicy do kopuły zachowa kształt koła. Wczoraj wkleiłem prowadnicę i tym samym zakończyłem wszystkie prace Związane z laminowaniem. Została jeszcze klapa i suw klapa, którą zacznę montować jeszcze dzisiaj. Jeśli miałbym kogoś zachęcać do samodzielnego wykonania takiej kopuły w warunkach domowych to największy nacisk kładł bym nie na umiejętności i wiedzę , a pomieszczenie gdzie będzie ona robiona. Przy produkcji laminatów najważniejszą rolę odgrywa temperatura, która powinna być stała 20-22 stopnie i wilgotność powietrza nie przekraczająca 80%. Przy dużych wahaniach jest trudno dobrać odpowiednie proporcje utwardzacza w stosunku do żywicy od 0,5%do2,5%. Im mniejsze doświadczenie tym mniej utwardzacza i dłuższy czas wiązania żywicy. Stała temperatura zapewnia nam powtarzalność i łatwiejsze dostosowanie pracy do naszych umiejętności. Jeśli chodzi o ilość maty i żywicy przyjmuje się proporcję 1kg maty do 2-2,5kg żywicy Co do materiałów są to identyczne jakich używa się do produkcji łodzi. Moja kopuła zrobiona jest z dwóch warstw maty szklanej o gramaturze 450 plus dodatkowe usztywnienia w zależności od potrzeb. Całość będzie ważyła w granicach 120kg.
  7. Dzisiaj z samego rana rozpocząłem rozdzielanie kopuły od formy. Na moje szczęści wszystko poszło sprawnie. Czasami po takich przeróbkach w trakcie rozformowywania dochodzi do uszkodzenia formy i wyrobu. Do zrobienia została mi jeszcze prowadnica jezdna i jej osłona, w którą będą w laminowane magnesy.
  8. W sobotę formy zostały doszlifowane i pokryte woskami umożliwiającymi rozwarstwienie laminatu. Pomalowane farbą żelkotową Wczoraj po powrocie z pracy położyłem pierwszą warstwę laminatu Dzisiaj zamierzam laminować dodatkowe usztywnienie. Jeśli pozwoli czas rozformować klapę i suw klapę.
  9. Drugie podejście Budując kopułę od samego początku założyłem że pierwszy wyrób będzie ćwiczebny na którym będę wprowadzał poprawki i poprawiał błędy. Mam nadzieję że jest to już ostateczne rozwiązanie. Największe zmiany dotyczą luku obserwacyjnego, który postanowiłem zwiększyć z 65 na 80cm. W tym celu musiałem przerobić formę. Wyciąć stary luk i dorobić nowy. Pracę rozpocząłem od zbudowania kopyta nowego luku na który nałożyłem kopułę i razem wy laminowałem Gotowe kopyto do laminowania Pomalowane farbą żelkotową Ja w trakcie laminowania Przerobiona forma kopuły Zmieniając luk musiałem zrobić nową klapę i suw klapę. Do ich zrobienia wykorzystałem kopyto luku. Pomalowana suw klapa Pierwsza warstwa laminatu Gotowe Na obecną chwilę jestem w trakcie przygotowywania formy kopuły, klapy i suw klapy do laminowania. Jeśli nic nie stanie mi na przeszkodzie to jutro będę mógł rozpocząć laminowanie.
  10. Gratuluję obserwatorium. N tle naszych kopuł z laminatu Twoja zachwyca oryginalnością. Co do burzy raz przeżyłem taką nawałnicę na szczęście było to przed wybudowaniem Obserwatorium. Teraz za każdym razem jak idzie większa burza patrzę z niepokojem na kopułę.
  11. Z obserwatorium jest tak samo jak z teleskopem po jakimś czasie chcemy zmian , a w przypadku kopuły oczywiście chodzi o jej zmechanizowanie. W Internecie jest wiele rozwiązań automatyzacji kopuły, które mógł bym wykorzystać, lecz większość z nich to rozwiązania dość drogie i wymagające porządnego montażu i komputera których nie mam. Tak naprawdę przy kopule najważniejsze jest jej podążanie za teleskopem. Wystarczy jakiś układ elektroniczny, który co jakiś czas przesuwał by kopułę. Elektronik zemnie żaden wiec udałem się do fachowców, którzy oczywiście uważali że jest to proste i wykonalne, ale w chwili kiedy padało słowo kopuła ASTRONOMICZNA cena za sterownik rosła w tempie astronomicznym doganiając ceny gotowych rozwiązań. Postanowiłem więc sam sprostać temu wyzwaniu. Rozwiązanie ma być przecież proste i w miarę tanie. Po ustawieniu teleskopu kopuła w zależności od położenia obiektu ma utrzymać teleskop w polu widzenia 2-3 godziny. Po wielu niepowodzeniach w końcu udało mi się stworzyć rozwiązanie, które jest proste i w miarę tanie, a zarazem funkcjonalne. Całe rozwiązanie oparte jest na stycznikach i przekaźniku czasowym, jeśli chodzi o ruch kopuły rolę enkodera pełnią magnesy rozmieszczone na obwodzie prowadnicy i zwykły szklany kontaktron. Jest to jeszcze wersja robocza, wymaga poprawek, lecz w pełni sprawna. Całe rozwiązanie oparte jest o przekaźnik czasowy firmy f&f pcu-518. Wybrałem go ze względu na zewnętrzny potencjometr czasowy, którym w zależności od położenia obiektu na niebie będę nim mógł ustawiać czas bezruchu kopuły. Jeśli chodzi o magnesy zostały rozmieszczone po obwodzie co 10cm. Kontaktron najeżdżając na magnes jednocześnie wyłącza przekaźnik pcu-518 i załącza drugie zasilanie, które działa tylko wtedy gdy kontaktron ma kontakt z magnesem. Po zjechaniu z magnesu ponownie załącza się przekaźnik pcu-518 i wymierza zadany czas postoju kopuły, po którym władcza zasilanie napędu. Widok puszki sterownika Przy okazji kopuła została wyposażona w pilot przewodowy przy teleskopie i włącznik na puszce sterownika, dzięki któremu mogę obracać niezależnie kopułą. Jako napędu użyłem 12v silnika od wycieraczek w połączeniu z przekładnią kątową po spalonej kątówce. Dzięki temu połączeniu zyskałem większą moc. Potrafił ruszyć kopułę zasypaną śniegiem Oczywiście jest to rozwiązanie zastępcze, które w zupełności wystarcz do obserwacji i początkującej astrofoto. Pozdrawiam Adam
  12. Mając kilka dni wolnego postanowiłem przebudować obserwatorium. Chodziło mi oto żeby było bardziej niezależne od reszty budynku i odzyskać pomieszczenie zaadoptowane na obserwatorium. Kopuła została uniesiona o 90cm. Mam nadzieję że to już ostatnie zmiany i w końcu zacznę obserwować a nie budować.
  13. Gratuluję kopułki Przystępując do budowy swojej kopuły, również rozważałem podobny kształt, lecz koszty i trudności w jej wykonaniu wymusiły obecny wariant. Swoją kopułę również postawiłem na dachu pokrytym papą. Jest to zwykła papa i przy montażu w niektórych miejscach została starta wierzchnia warstwa. A ostatnio po dużych opadach deszczu zauważyłem zacieki na suficie. Sądzę że jeśli nie cały dach to chociaż tę część na której stoi kopuła przykryć papą termozgrzewalną, która jest wytrzymalsza, a zimą chodząc po niej nie będzie tak łatwo pękała.
  14. Nie tylko obserwowanie, ale i budowanie daje nam zadowolenie. Oby tylko tego pierwszego było więcej Życzę dalszej radości z budowy i szybkiego finału.
  15. W końcu przyszedł czas na wprowadzenie zmian Tak jak pisałem wcześniej kopuła uzyskała dodatkowe usztywnienie. Bieżnia dla kół jezdnych schowana jest za kołnierzem, który w przyszłości przy automatyzacji będzie miejscem na taśmę magnetyczną i enkoder Zbiera wodę skraplającą się na ścianach kopuły i odprowadza ją na zewnątrz Wymieniłem również kołka na tworzywowe używane do bram przesuwnych Dzięki tym zmianą kopuła obraca się bardzo lekko wystarczy około 1,5kg mierzyłem to przy pomocy linki przełożonej przez kółko z obciążeniem. Aby kopuła wykonała pełny obrót wystarczy lekkie pociągnięcie ręką. Jednego jestem już pewny że do poruszania kopułą wystarczy zwykły silnik od wycieraczek samochodowych. Do prób użyłem silnika kupionego na szrocie za 30zł. Jako napędu użyłem kółka gumowego. Kopuła rusza i zatrzymuje się bez poślizgu. Jeśli chodzi o klapę i suw klapę obecne rozwiązanie jest optymalne. Nawet po dużych opadach śniegu nie musiałem odśnieżać suw klapy. Wyposażona jest w niewielki gzyms który zapobiega osuwaniu się śniegu. Przeprowadziłem również pierwsze próby odnośnie przyszłej automatki klapy. Wykorzystałem stary siłownik od anteny satelitarnej. Klapa otwiera się i zamyka bez problemów siłownik ma wbudowany wyłącznik krańcowy, którym możemy regulować długość ramienia. Minusem jest to że przy 12V trwa to ponad 2minuty. Automatyzacja kopuły to przyszłość najważniejsze że spełnia swoją rolę nie tylko jako osłona teleskopu, ale jako małe obserwatorium. Pozdrawiam Adam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.