Antoni

Do kolekcji kilka jasnych jeszcze z tego gwiazdozbioru brakuję ale to już chyba w następnym sezonie.

Gromada kulista odkryta w 1764 roku przez Charles’a Messiera oznaczona w jego katalogu jako M 14 a w innym katalogu jako NGC 6402 znajduję się w gwiazdozbiorze Wężownika. Odległość jaka nas dzieli od gromady to 30 tysięcy lat świetlnych a średnica jej to 100 lat świetlnych. Gromada zawiera kilkaset tysięcy gwiazd z których najjaśniejsze osiągają jasność 14 magnitudo. Na niebie widoczna jako obiekt o jasności 7,6 magnitudo o rozmiarach 11’ kątowych. W gromadzie odkryto 70 gwiazd zmiennych. W 1938 roku zaobserwowano wybuch supernowej. Dokładam następną gromadę kulistą wykonaną refraktorem TSAPO130 i kamera QHY 163M. Ilość czasu to 4godz. 30 min. LRGB.

A ja do mgławic proponuję TSAPO 65Q /420 mam taki i wiem co można nim robić. Zdjęcia z niego możesz zobaczyć na astroantoni.com

Pierwsze zdjecie ma lepsze gwiazdy w porównaniu do drugiego widać różnice w jakości refraktora.Czyli TEC górą.

Ponieważ lubię gromady gwiazd, to jak nadarza się okazja staram się je fotografować. Tym razem do kolekcji dokładam M 10. Materiał zbierałem refraktorem TSAPO130 F7 i kamerą QHY 163 już na innych ustawieniach kamery Gain 100 Offset 45. Ilość czasu LRGB to dokładnie 5 godzin, kalibracja darki, biasy, flaty. Gromada kulista została odkryta 29 maja 1764 roku przez Charlesa Messiera i oznaczona w jego katalogu jako M 10 a w innym katalogu jako NGC 6254. Gromada znajduje się w gwiazdozbiorze Wężownika w odległości 14 300 lat świetlnych od Ziemi. Jej średnica mierzy 83 lata świetlne. Na niebie widoczna jako obiekt 6,6 magnitudo o rozmiarach 20’ kątowych. Szacowana masa gromady wynosi 200 000 mas Słońca a wiek około 11,4 miliarda lat . Zawiera około 100 000 gwiazd z czego 14% gwiazd w centrum gromady to gwiazdy podwójne. Centrum gromady M 10 zawiera wiele niebieskich maruderów które powstały 2-5 miliardów lat temu. W samej gromadzie odkryto 4 gwiazdy zmienne.

Może i podaje ale każdy może te parametry sobie inaczej ustawić. Miałem ustawienie 0/40 i było dobre ale długie czasy trzeba stosować. Wkrótce pokaże zdjęcie ale już z nowego ustawienia kamery, powoli kończę obróbkę.

Tak załapało się bardzo dużo drobnicy. Z tego co widzę to widoczne są galaktyki nawet 21 magnitudo a to już sporo jak na warunki podmiejskie. Do tej pory miałem ustawiony Gain 0 Offset 40 a teraz będę stosował Gain 100 Offset 45 Gain 0 Offset 40 wymagał przy moim sprzęcie długiego czasu palenia klatek co przekładało się na długi okres zbierania materiału. Inne ustawienie, które testowałem pozwoli mi znacznie skrócić ten czas. Zrobiłem już pierwsze ujęcia wkrótce je pokażę. Sam jestem ciekawy jak to wyjdzie.

Mgławica planetarna zwana mgławicą Sowa oznaczona w katalogu Messiera jako M 97 a w innym katalogu jako NGC 3587 znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości 2600 lat świetlnych. Swą nazwę zawdzięcza dwóm ciemnym plamkom wyglądającym jak oczy sowy. Została odkryta przez Pierre Méchaina 16 lutego 1781 roku. Jest jedną z bardziej złożonych mgławic planetarnych. Jej masa szacowana jest na około 0,15 masy Słońca, a jej gwiazdy centralnej na około 0,7 masy Słońca. Jasność tej gwiazdy wynosi 16m. Powstała około 6000 lat temu. Na niebie widoczna jest jako obiekt o jasności 9,9 magnitudo i średnicy 3,4’ x 3,3’ Galaktyka spiralna oznaczona w katalogu Messiera jako M 108 a w innym katalogu jako NGC 3556 znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości 45 milionów lat świetlnych. Została odkryta również przez Pierre Méchaina 19 lutego 1781 roku trzy dni po M 97.Należy do grupy galaktyk M 109. Cała galaktyka jest dość gęsta w której można zaobserwować kilka obszarów H II i młodych gromad gwiazd. Do tej pory w galaktyce zaobserwowano jedną supernową w dniu 23 stycznia 1969 roku typu II o jasności 13,9 magnitudo. Na niebie widoczna jest jako obiekt o jasności 10 magnitudo i rozmiarach kątowych 8,7’ x 2,2’ Materiał zbierany od stycznia do marca 2018 roku za pomocą TSAPO130 i kamery QHY 163 M. Gain 0 Offset 40. Ilość czasu to 8 godzin 16 min LRGB. Jest to moje ostatnie zdjęcie na tym ustawieniu kamery.

E tam już zaraz flaszka, porównując jedno i drugie to są zbliżone tylko różnice sprzętowe są znaczne i to daje przewagę Gendlerowi.

A dla wątpiących czy tam jest tak przy centrum galaktyki to pokazuję zdjęcie Gendlera. Wprawdzie sprzęt znacznie inny ale nie w tym rzecz.

Mimo, że mamy już lato to ja powoli obrabiam swój wcześniej zebrany materiał. Galaktyka spiralna oznaczona w katalogu Messiera jako M 94 a w innym katalogu jako NGC 4736 znajduje się w gwiazdozbiorze Psów Gończych w odległości 16 milionów lat świetlnych. Na niebie widoczna jako obiekt o jasności 8,2 magnitudo i rozmiarach 11,2 x 9,1 minut kątowych. Odkrył ją Pierre Méchain 22 marca 1781 roku. M 94 ma masę około 160 miliardów mas Słońca. Zawiera zarówno pierścień wewnętrzny jak i pierścień zewnętrzny. Pierścienie te wydają się tworzyć w miejscach rezonansowych wewnątrz dysku galaktyki. Pierścień wewnętrzny jest miejscem silnej aktywności formowania się gwiazd i jest czasem określany jako pierścień gwiazdowy. Badanie z 2009 roku przeprowadzone przez międzynarodowy zespół astrofizyczny ujawniło, że zewnętrzny pierścień M94 nie jest zamkniętym pierścieniem gwiazdowym, jak to historycznie przypisano w literaturze, ale złożoną strukturą ramion spiralnych, gdy ogląda się je w podczerwieni i UV. Badanie wykazało, że zewnętrzny dysk tej galaktyki jest aktywny. Zawiera około 23% całkowitej masy gwiazdowej galaktyki i wnosi około 10% nowych gwiazd galaktyki. Materiał zbierany na początku kwietnia refraktorem TSAPO130 i kamerą QHY 163 M. Łączny czas to 9 godz.28 min LRGB. Gain 0 Offset 40

Ja u siebie przerobiłem na chromoniklowy fi 25 mm i dłuższy wszystko jest ok, przynajmniej jest mocny i nie rdzewieje.

Do pierwszego postu dołożyłem jeszcze jedno zdjęcie tej galaktyki nieco zmienione sugerując się podpowiedziami Bogdana.

Bogdanie miałem wersję również bardziej nasyconą coś podobnego jak Ty zrobiłeś ale jakoś ona do mnie nie przemawiała,chciałem pokazać ją bardziej łagodną w kolorystyce stąd nie podbijałem ramion ani centrum, co do wodorówek owszem bardziej je podkreśliłem bo to był zmierzony cel. Dzięki za wszelkie uwagi.

Dzięki koledzy za miłe słowa. Staram się tak zrobić aby każdemu się fotka podobała co zajmuje sporo czasu z przerwami.