midimariusz

Na rynku jest mało dobrych noktowizorów odpowiednich do astronomii. Znalazłem właśnie taki i go opiszę.

DINVS (Dark Invader Night Vision System) to generator 2 generacji. Był produkowany pod koniec . lat ‘80 a konkretnie w 1988 przez firmę B.E.Meyers & Co. Inc w USA. Był wtedy reklamowany, jako pomoc dla służb mundurowych w walce w przestępczością. Była oferowana do niego cała gama różnych dodatków, pozwalająca współpracować tej tubie wraz z obiektywami fotograficznymi, aparatami, kamerami, strzelbami myśliwskimi. Ogólnie chyba ze wszystkim co było wtedy na rynku.

To amerykańskie cudo ma nawet pokrętło Gain do ustawiania jasności tła (zmiana mocy przetwornika).

Budowa

NT jest niewielki, dość lekki, ma smukłą budowę z tworzywa sztucznego. Jest zasilany dwoma bateryjkami LR1 1.5V. Waży 890g, mierzy 13cm długości. Na obudowie znajduje się pokrętło do załączania rządzenia oraz do zmiany mocy, czyli natężenia obrazu. Z jednej strony od oka znajduje się gwint do zamontowania okularu lub tuby stereoskopowej 3D. Z drugiej strony znajduje się gwint, do którego przykręca się tuleję z gwintem do obiektywów M42. Można też dorobić to niego adapter z wyjściem na 1.25” do teleskopu. Sama tuleja od obiektywu mieści się do wyciągu 2” jednak trzeba mocno dokręcić śrubki od wyciągu.

Urządzenie ma dwa okulary do wyboru. Jeden do dość duży okular 32mm ER. Bardzo przyjemny dla oka. Przez niego robiłem testy.

Drugi to tuba stereoskopowa 3D umożliwiające obserwacje w 3D. Jak zobaczyłem efekt to szczeka mi opadła. Widoka jak w lornetce. Pole mniejsze niż w lornetce, obraz jest też jakby oddalony, ale ogólny efekt 3D miazga! Obserwuje się jak przez lornetkę.

Do zestawu jest dołączony obiektyw fotograficzny m42 135mm F2.8. Sprawdza się całkiem fajnie.

Urządzenie jest wyposażone także w gwint statywowy.

Pokrętłem do regulacji mocy można tak ustawić kolor tła nieba, tak że nie jest ono zielone, tylko szare tak samo jak w okularze. Nie zmniejsza się przez to ilość gwiazdek. Ja tak ustawiłem kolor tła , że było ciemno szare, takie samo jak w okularze teleskopu. W ogóle nie męczy wzroku w przeciwieństwie do P8079HP, który świeci bardzo jasno na zielono i zabija akomodację.

Jakość obrazu.

Obraz jest bardzo czysty, o dużej rozdzielczości, czasami widoczne jakieś paprochy na okularze, ale to normalne w noktowizorach. Lubi przeczepiać się do nich kurz. Bardzo ważne, że nie ma wady w postaci dystorsji, czyli obraz jest płaski w całym polu widzenia. Gwiazdy prawie do diafragmy ostre. W NT 1 generacji jest to wielką bolączką, bo obraz jest ostry i płaski głównie w centrum, a potem jest efekt rybiego oka i wszystko jest zakrzywione.

Arktur

Obraz ziemski

Wygasanie obrazu.

Dużym plusem jest błyskawiczne wygaśnięcie obrazu bezpośrednio po wyłączeniu urządzenia. W NT 1 generacji świeci się jeszcze przez kilka minut i można wtedy go spalić wystawiając go do światła.

Porównując go do dziesiątek innych noktowizorów gen 2 i 2+ śmiało można powiedzieć, że jest on generacji +2 (pomimo, że pisze je jest gen 2). Jest tak samo dobry. Wiele urządzeń gen + 2 było gorszych od niego. Obraz jest porównywalny do niektórych wczesnych noktowizorów 3 generacji.

Zamontowany jest obiektyw 135mm F2.8 może nie jest on jakoś super jasny, ale obraz jest bardzo dobrej jakości. Można zastosować inne obiektywy M42 jest tego ogrom.

Pole urządzenia.

Z teleskopem 12”/1500mm oceniłem na 54’ co odpowiada okularowi o ogniskowej 17mm i polu 82 stopnie. Niestety nie miałem takiego i porównania robiłem ze standardowym ES 14mm 82 stopnie. Więc to nie będzie porównanie jeden do jednego. W ES 14 obraz jest większy i obiekty są większe.

Test nocny.

Obserwacje przeprowadzone 21 Maja 2022. Przejrzystość bardzo dobra, zasięg około 5 . W koło lampy LED.

M 3

ES 14 – rozbita , średnio duża.

DINVS – dużo lepiej widoczna, rozbita, gwiazdy jak igiełki. Obraz żyleta, o wiele lepszy niż przez okular. Rozmiarowo M3 mniejsza niż w okularze.

M 13 i M 92 – pięknie rozbite w ES 14mm. W obydwu gromadach obraz jest lepszy w DINVS.

M 63

ES 14 – bardziej mlecza niż w DINVS, słabsza.

DINVS – trochę spłaszczona, jasne jądro, mleczne ramiona.

M 51

DINVS – ładnie widoczne spiralne ramiona, bardziej jasne jądra w oby galaktykach.

ES 14 – słabiej widoczne, ramiona są mleczne i mają wygląd mlecznego „halo”.

M 57

ES 14 - bardzo ładna, jajowata.

DINVS – ładny pierścień o różnych odcieniu w zależności od miejsca na średnicy, wyraźniejszy bardziej ciemnym i wyrazistym środkiem. Jest bardziej oczywista.

M 56

ES 14 – kaszowata, nierozbita.

DINVS – rozbita w drobny mak.

M 82

DINVS – postrzępiona, wyrazista struktura, ciemny pas przecinający galaktykę. Miazga!

ES 14 – mniej wyrazista i wyraźna, bardziej mleczna i stonowana.

M 81

Widoczne podobnie w obu urządzeniach. W DINVS dużo jaśniejszy środek.

NGC 6229

ES 14 – nierozbita kulka.

DINVS mała, okrągła, rozbita z jasnym jądrem.

Porównanie do P8079HP.

W obu urządzeniach widać podobnie, mniej więcej tyle samo gwiazd i podobnie DS-y. Nie widziałem więcej gwiazd w jednym w nich niż w drugim. Kolor tła nieba jest bardziej intensywny, jasny i bardziej zielony w P80079HP. Nie ma tutaj regulatora do zmniejszenia natężenia tła i świeci z 100% mocą prosto w oko. Po takim oglądaniu mam czarno przed okiem i traci się akomodację.

Sam obraz jest też jakościowo lepszy w DINVS.

Zasięg.

DINVS tak jak i P8079hp zwiększa zasięg na gwiazdach o około 2.5 mag. Czyli jak obserwujemy w teleskopie gwiazdy do 13 mag, to po zastosowaniu któregoś z tych NT zwiększamy go do około 15.5 mag.

Podsumowanie.

Tak jak pisałem na początku nie ma zbyt wiele dobrych noktowizorów do astronomii, a do takich właśnie trzeba zaliczyć DINVS. Zostało tutaj poprawione bardzo wiele wad z poprzedniej generacji P8079HP. Obraz ogólnie jest lepszej jakości w DINVS, ale nie tak jasny jak w P0879HP, choć to raczej wada w astronomii niż zaleta.

Takie urządzenie można kupić na ebay za 1000 USD., przy czym sprzedawcy z USA z reguły nie sprzedają poza swoim krajem.

Jest jeszcze Filmik