-
Postów
3 214 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
29
Typ zawartości
Profile
Forum
Blogi
Wydarzenia
Galeria
Pliki
Sklep
Articles
Market
Community Map
Odpowiedzi opublikowane przez Tuvoc
-
-
Co to było za spotkanie! Dzięki serdecznie za świetny czas, oby tak było częściej.
Mimo dosyć silnego wiatru, wróciłem z całkiem przyzwoitym materiałem - po odrzuceniu sporej liczby klatek udało się zebrać 4 godziny takiego duetu - Oko Saurona oraz NGC 4145. Poglądowo, to tylko stack po autostretchu:
Do zebrania jeszcze co najmniej drugie tyle.
Testy rejestrowania ISS na Dobsonie pokazał już Piotrek. Pierwsze próby pokazały ogromny potencjał 20" teleskopu i na pewno wrócimy do tego tematu podczas białych nocy. Testowaliśmy również teleskop pod kątem lucky imagingu i niebawem pokażę również te zmagania.Oprócz obserwacji wizualnych i fotografii pobawiłem się nieco swoją anteną helikalną. Dwa nocne przeloty nowego satelity Meteor M2-4 zaprezentowały się tak:
Ostatni z nich, już o godzinie czwartej nad ranem pokazał wschód Słońca nad Rosją:
Jakość obrazów pozostawia wiele do życzenia, ale niestety setup swoje najlepsze chwile ma za sobą (czekam na antenę do budowy nowego), a dodatkowo sama satelita przeżywa swoje trudności. Wot ruska technika...
- 6
- 1
-
11 godzin temu, diver napisał(a):
Może więc warto zebrać więcej OIII i wzbogacić obrazek o tę poświatę?
Zadałeś mi robotę To oraz widmo i byłby to kompletny projekt. Dzięki!
-
8 minut temu, diver napisał(a):
Bardzo dobry wynik jak na klatki 1 s w czystym RGB bez luminancji. Jestem mile zaskoczony. No ale ilość klatek robi swoje.
Jak widzę Mirek, strukturę mgławicy obrobiliśmy zupełnie podobnie, a przecież każdy robił swoją robotę zupełnie samodzielnie.
Bardzo ładnie wyszły Ci wodorowe czerwienie mgławicy, z którymi u mnie w RGB jest słabo. Dlatego "dosypałem" Ha. Jestem ciekaw natomiast, jak wyszedł Ci ten ładny zielony kolor mgławicy. U mnie w złożeniu RGB zielonego praktycznie nie widać. Może prostu zebrałem za mało RGB?...
Dzięki Sławku za miłe słowa. Masz tu w zupełności rację, Twój materiał po prostu na więcej pozwala bo i jest go więcej. Co do zielonkawego koloru w mgławicy to może po prostu gdzieś po drodze SCNR (Pixa znasz) zdjął jej zbyt dużo? Tak swoją drogą to zbiorę widmo M 97 i wtedy będzie wszystko wiadomo skąd ten zafarb się tam wziął
-
Kapitalnie! Szlachetnie!
-
Ale głębia! Pięknie!
- 1
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
Sławek @diver ubiegł mnie ze swoim pięknym zdjęciem M 97 (https://astropolis.pl/topic/91791-m97-sowa-lrgbha/
Na moje zdjęcie składało się jedynie 6280 jednosekundowych klatek co daje sumarycznie około tylko niespełna dwie godziny ekspozycji. Można powiedzieć, że to taki awaryjny projekt, który był na liście rezerwowej i po walce z problemami technicznymi wyciągu oraz zmarnowaniu połowy nocy nie było innego wyjścia.
M 97 (NGC 3587) to obiekt znany również jako Mgławica Sowa i jest popularnym celem miłośników astrofotografii, szczególnie w zestawieniu z pobliską galaktyką NGC 3556. Leży w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, w odległości ok. 2030 lat świetlnych od Ziemi i ma jasność pozorną 9,9 mag.Odkrył ją francuski astronom Pierre Méchain 16 lutego 1781 roku. Był on kolegą Charles'a Messiera i przekazał mu o niej informacje, a mgławica została zauważona przez samego Messiera kilka tygodni po pierwszym odkryciu. Swoją nazwę zawdzięcza jednak innemu astronomowi, Williamowi Parsonsowi, który naszkicował ją w 1848 roku i opisał jako podobną do głowy sowy. Badania z końca lat 90-tych XX wskazują na istnienie gigantycznego czerwonego halo rozciągniętego wokół jej wewnętrznych powłok, natomiast amatorskie zdjęcia o długim czasie naświetlania pokazują poświatę naokoło M 97 w paśmie OIII.
O ten aspekt, jak również o widmo będę uzupełniać w przyszłości mój mini projekt. Swoją drogą, mimo relatywnie krótkiego czasu ekspozycji udało się zarejestrować wiele interesujących galaktyk w tle i jest to najlepsza reklama nieba Beskidu Niskiego (oraz tarasu w domu mojej teściowej :D).Na koniec polecam jeszcze jeden niezwykle interesujący projekt przy okazji związany z M 97: https://astropolis.pl/topic/84589-dokładność-pomiarowa-z-wykorzystaniem-filtrów-fotometrycznych-m97/#comment-968436
Technikalia oraz akwizycja danych:
GSO N-254/1000 M-LRN OTA, Uranus-C USB3.0 Color Pro, SW NEQ6 GoTo SynScan PRO, bez guidingu, filtr Baader Neodymium Moon & Sky Glow
6280 x 1 sek. (80% klatek po selekcji z 7900 klatek)- 37
- 11
-
Maćku, weź się ogarnij! Normalni ludzie nie fotografują tyle godzin Dziś ma być szybko i dużo, a nie takie tam ciemnoty. A tak całkiem na serio to gratuluję świetnego projektu.
Zdjęcie kojarzyłem tylko ze strony Adama Blocka (https://www.adamblockphotos.com/ancient-pne-egb-6.html) i szczerze mówiąc to nie powala przy Twoim. U Ciebie jest kapitalnie odwzorowana kolorystyka, naturalna dla starych, wręcz starożytnych mgławic planetarnych.
-
17 godzin temu, Gość na chwilę napisał(a):
Jak przedmówca. Kolorystyka galaktyki ciutkę odjechała
Dodałbym jeszcze pracę nad tłem. Jest czarne i odcinające się.
- 1
-
Ta wbijająca się z boku Droga Mleczna jest świetna, dodaje takiego innego wymiaru całemu kadrowi. Świetne!
- 1
-
Szlachetnie i pięknie!
-
Pięknie! Ubiegłeś mnie z tym kadrem Za chwilę będzie moja sówka, ale nie umywa się do tej. Ta jest kapitalna!
- 1
-
W dniu 22.06.2021 o 09:19, warpal napisał(a):
Moja konfiguracja - Win10, jeden port USB2, którego używam do montażu (COM4), do USB-C mam podpięty mini Hub z portami USB2 (próby połączenia Astrolinka przez USB3 nie powiodły się).
Po wielu "exception" uruchamiam Astrolinka w takiej sekwencji:
- do komputera mam podłączony tylko mini-Hub i kabel USB2
- oczywiście włączam zasilanie Astrolinka
- podłączam kabel USB do Astrolinka (Windows rozpoznaje go jako COM6)
- włączam panel Astrolinka
- podłączam montaż i resztę
Przy zachowaniu tej kolejności problem z "exception" przestał się pojawiać.
Uratowany! Dzięki!
- 1
-
Piękny kadr i świetne opracowanie. Powroty do starych projektów ale na RC10 to świetny pomysł. Odbiór tego obiektu w innej skali jest znacząco odmienny. Świetna robota!
-
Świetna robota!
- 1
-
O świetnie. Muszę znaleźć swoją bo też mam kilkanaście minut z SN.
-
Piękny! Czekam na dogrywkę
- 1
-
Trafia na moją listę Piękny kadr!
- 1
-
Wspaniałe dwa kadry. Kibicuję Ci bardzo bo robisz kapitalną pracę!
- 1
-
W dniu 14.04.2024 o 09:41, dobrychemik napisał(a):
Mirek to mistrz nie tylko astrofotografii, ale i tworzenia astronomicznie długich tytułów
Poprawiłem tytuł, żeby tak nie drażnił.
-
Piękny delfinek! Jest głębia, gratuluję!
- 1
-
Wszystko co dodam pod wpisami kolegów będzie wtórne, więc tylko dołączam z zachwytem do chórku zachwyconych
- 1
-
6 godzin temu, dobrychemik napisał(a):
Mirek to mistrz nie tylko astrofotografii, ale i tworzenia astronomicznie długich tytułów
Taaaa mistrz, żartowniś.
-
1 godzinę temu, Gość na chwilę napisał(a):
A ciut więcej zróżnicowania koloru na gwiazdkach? Bo one takie małe jakby ich nie było?
A to była pierwsza fala piachu saharyjskiego. Ciągnąłem i tak za uszy 😕
-
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
- Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem.
@Gość na chwilę przedstawił nam już "perłę w koronie" jednej z piękniejszych grup galaktyk wiosennego nieba – Łańcucha Markariana, a ja pozwolę sobie pokazać to samo w szerszym ujęciu.
Łańcuch Markariana to szereg (co najmniej siedmiu) galaktyk stanowiących sporą część Gromady w Pannie. Widziane z Ziemi, galaktyki leżą wzdłuż pozornie zakrzywionej linii tworząc wspomniany łańcuch. Jest to ulubiony kadr wiosennego nieba, szczególnie dla osób dysponujących nieco mniejszą ogniskową teleskopu. To także zgrabny i interesujący obszar do obserwacji wizualnych.
Charles Messier odkrył pierwsze dwie z tych galaktyk - M 84 i M 86 w 1781 roku. Pozostałe galaktyki widoczne w łańcuchu zostały odkryte przez Williama Herschela i są teraz głównie znane ze swoich numerów katalogowych NGC. Ostatecznie całość nazwano na cześć ormiańskiego astrofizyka, Benjamina Markariana, który odkrył ich wspólny ruch na początku lat 60. XX wieku.
Badania związku między odległościami i prędkościami pomiędzy galaktykami wskazuje, że prawdopodobnie siedem spośród ośmiu głównych galaktyk w łańcuchu, należą do tego samego kinematycznego systemu łańcuchowego. Ten system obraca się jak sztywne ciało z taką samą prędkością kątową, jednocześnie oddalając się od nas z prędkością około 700 km/s. Jedynie galaktyka NGC 4374 na obrzeżach Łańcucha Markariana nie wydaje się należeć do tego systemu, ponieważ nie wpisuje się w strukturę związku odległości-prędkości.
O łańcuchu można by napisać pewnie cały przydługi elaborat, dlatego zainteresowanych odsyłam do dwóch wartościowych źródeł wiedzy:
https://skyandtelescope.org/observing/yanking-markarians-chain/
https://www.messier-objects.com/markarians-chain/Technikalia:
TS APO 65Q; ASI 294MC Pro; Baader Moon & SkyGlow; 74x300 sek.- 54
- 1
- 7
Wyjazdy z Krakowa pod ciemne niebo
w Spotkania, zloty, wyjazdy i imprezy
Opublikowano
Ten wątek dotyczy Krakowa i okolic