diver

Piękny makowiec.

Gromada otwarta NGC654 jest częścią asocjacji Kasjopeja OB8, zlokalizowanej w ramieniu Perseusza Drogi Mlecznej, wraz z gromadami M103, NGC663, NGC659 i pewną ilością nadolbrzymów vw podobnym wieku i w podobnej odległości od Słońca, rozrzuconych między gromadami. Garść danych na temat gromady. Jasność: magV 6,5 Rozmiar obserwowalny: 5' Odległość: ~7800 ly Wiek: 15 mln. lat (młoda gromada) Trumpler type: II2r Gromada jest malutka, ale interesująca jest jej okolica. Niemal cały obszar wydaje się być skąpany w poświacie refleksyjnej i wyraźnie widać w nim pas ciemnych obszarów pyłowych w kształcie węża, odnotowanych w katalogu Lynds'a (LDN) po numerami 1332, 1334 i 1337 oraz trochę drobniejszych ciemnych globul. Jest też widoczna słabiutka mgławica refleksyjna VdB 6, związana z gwiazdą HIP8074. Zebrana ilość materiału nie jest bardzo mała (ponad 7 godzin), jednak pokaźne LP skutecznie niszczy subtelne szczegóły tła. W tej sytuacji więcej materiału pewnie nie wniosłoby istotnej poprawy. Jaśniejsze gwiazdy, które oznaczyłem na mapie. HIP8106: magV 7,34; typ widmowy F5 HIP8385: magV 8,86; typ widmowy B9 HIP7936: magV 9,29; typ widmowy B3 HIP8036: magV 9,45; typ widmowy B9 HIP8074: magV 9,55, typ widmowy A0 (związana z mgławicą VdB 6) Setup: HEQ5 belts, UNC 1000/f5, ZWO ASI294 Pro, filtr Baader IR Cut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, RGB, 107 x 240 s gain 180 temp. -10 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 3700 x 2775 , resize 2000 x 1500

1 Peg (WDS 21221+1948) Ostatnie warunki (silny wiatr) uniemożliwiły mi zbieranie dłuższych klatek. Wzbogaciłem jednak swoją kolekcję podwójnych. Materiał zbierałem metodą chybił-trafił, po weryfikacji wykorzystałem ok. 25% klatek. Grawitacyjny układ podwójny o separacji 36" leży w odległości ~156 ly. 1 Peg (A), HIP105502: magV 4,1; typ widmowy K1; olbrzym o średnicy ok. 12 dS i temp. ~4600 K; gwiazda o dużym ruchu własnym - zbliża się do Słońca z prędkością radialną ~11 km/s TYC1671-987-1 (B): magV 7,5; typ widmowy K0; gwiazda podwójna spektroskopowo. Inne gwiazdy w kadrze, jaśniejsze niż magV 10 TYC1671-492-1: magV 9,51; typ K0 TYC1671-36-1: magV 9,98; typ ? HIP105517: magV 8,71, typ G5 TYC1671-495-1: magV 8,34; typ K5 TYC1671-111-1: magV 9,18; typ F5 Setup: HEQ5 belt, UNC 1000/f5, ZWO ASI294 Pro, filtr Baader IR Cut Moon&Skyglow Zbieranie: APT, RGB, 58 x 30 s gain 180 temp. -10 Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 3400 x 2550 , resize 1600 x 1200

Straaasznie mi przykro @HAMAL. Dla mnie to była "petarda", bo pierwszy raz miałem okazję obserwować to g... w całej okazałości.

Robią. Negatywne. Ten pajac nanizał swoje satelitki na sznurek, czy co?

Nadal nie umiem dodać posta do "statusów", więc tutaj. Gdy dziś ok. 02:20 kończyłem sesję i zwijałem majdan, zobaczyłem na niebie coś niezmiernie zjawiskowego. Na kierunku SE na lewo od Księżyca gołym okiem widać było pochód "gwiazdek", podążających z góry w dół ku horyzontowi. Zdążyłem sięgnąć po lornetkę. "Gwiazdy" w polu obserwacyjnym ok 10 st. były jak nanizane prawie pionowy na sznurek i nie zmieniały położenia względem siebie. Było ich może kilkanaście o jednakowej jasności. Jasność obserwowalną szacuję na więcej niż magV 4. Ten "różaniec" spadał dość wolno w dół i po około 2-3 minutach zniknął pod horyzontem. Niestety nie mam żadnego zarejestrowanego obrazu. Czy ktoś może wie, jakie to satelity tak grupowo i w takim porządku latają?

Ten obrazek pokazuje, że Twoja teza jest słuszna. 6 h to chyba trochę mało materiału dla tego obiektu, widać ten niedostatek materiału na szumach w cieniach. Co akurat niespecjalnie mi przeszkadza. Jak zawsze podoba mi się Twoje podejście do gwiazdek i ich ładne obrazy. Na Twoich fotkach gwiazdki "współżyją" z mgławicami, co mnie akurat bardzo się podoba. Ich kolorystyka "popłynęła" pewnie przez narrowband, ale w końcu na tej fotce ważniejszy jest Motyl.

Piękny materiał. Niektóre gwiazdy faktycznie dość mocno pogalopowały, ale w samej mgławicy zmiany kształtu czy struktury są raczej minimalne. Widać mgławica w ciągu tych 111 lat nie przeszła wielkich przeobrażeń.

Nie korzystam, wolę pogadać z człowiekiem przez CB.

"Większość" jest głupia. Im większa "większość", tym głupsza.

Maciej, pion raczej trzymaj!

Raczej poetyckie! Patrzę i patrzę, pięknie oddany kawałeczek kosmosu.

Kolorystyka karminowa być musi, ale podziwiam szczegół - piękne włókna mgławicowe, których w Łabędziu nie brakuje. I co mnie bardzo cieszy - nie unikasz gwiazdek. Czy to naprawdę jest aż tak ważne?...

Hmm, materiału malutko. Obejrzałem jpg-a w pełnej rozdzielczości i faktycznie szumu praktycznie brak, szczegół jest. Na jakim setupie udaje Ci się ot tak sobie "pyknąć" 5 x 10 minut, nie przykładać żadnych jak piszesz starań i uzyskać całkiem fajną jakość obrazu? Co ile czasu silnik krokowy wykonuje "krok"? Jak długi czas ekspozycji stosujesz do zbierania Księżyca?

Dzięki Maciej, też chciałem zapytać co oglądamy. No i dzięki za tę mapę. Sadr wyjaśnia wszystko! Tomek, podziwiam cierpliwość w zbieraniu materiału. "mękę obróbki" i "produkt" finalny oczywiście również. Rozumiem ten rodzaj estetyki w odbiorze i odtwarzaniu kosmosu. Jednak zawsze w tego typu (pięknych) materiałach brakuje mi gwiazdek. Zwykle twórcy obrazków obszarów mgławicowych "unikają" gwiazdek, wstawiając je do obrazu zdegradowane, ot tak tylko, żeby nie było całkiem "łyso". Tymczasem gwiazdy i obszary mgławicowe są ze sobą nieodłącznie związane i bez siebie nie umieją żyć. Pozwalam sobie załączyć tutaj Twój obrazek w szarościach, ale z mapą gwiazdek. Tym sposobem mój odbiór wzbogaciłem o nieco więcej kosmicznego realizmu. Najjaśniejsza gwiazda tego obszaru jest magV 6,7. Przy takim czasie ekspozycji powinna na obrazku płonąć.