Tuvoc

Uratowany! Dzięki!

Piękny kadr i świetne opracowanie. Powroty do starych projektów ale na RC10 to świetny pomysł. Odbiór tego obiektu w innej skali jest znacząco odmienny. Świetna robota!

Świetna robota!

O świetnie. Muszę znaleźć swoją bo też mam kilkanaście minut z SN.

Piękny! Czekam na dogrywkę

Trafia na moją listę Piękny kadr!

Wspaniałe dwa kadry. Kibicuję Ci bardzo bo robisz kapitalną pracę!

Poprawiłem tytuł, żeby tak nie drażnił.

Piękny delfinek! Jest głębia, gratuluję!

Wszystko co dodam pod wpisami kolegów będzie wtórne, więc tylko dołączam z zachwytem do chórku zachwyconych

Taaaa mistrz, żartowniś.

A to była pierwsza fala piachu saharyjskiego. Ciągnąłem i tak za uszy 😕

@Gość na chwilę przedstawił nam już "perłę w koronie" jednej z piękniejszych grup galaktyk wiosennego nieba – Łańcucha Markariana, a ja pozwolę sobie pokazać to samo w szerszym ujęciu. Łańcuch Markariana to szereg (co najmniej siedmiu) galaktyk stanowiących sporą część Gromady w Pannie. Widziane z Ziemi, galaktyki leżą wzdłuż pozornie zakrzywionej linii tworząc wspomniany łańcuch. Jest to ulubiony kadr wiosennego nieba, szczególnie dla osób dysponujących nieco mniejszą ogniskową teleskopu. To także zgrabny i interesujący obszar do obserwacji wizualnych. Charles Messier odkrył pierwsze dwie z tych galaktyk - M 84 i M 86 w 1781 roku. Pozostałe galaktyki widoczne w łańcuchu zostały odkryte przez Williama Herschela i są teraz głównie znane ze swoich numerów katalogowych NGC. Ostatecznie całość nazwano na cześć ormiańskiego astrofizyka, Benjamina Markariana, który odkrył ich wspólny ruch na początku lat 60. XX wieku. Badania związku między odległościami i prędkościami pomiędzy galaktykami wskazuje, że prawdopodobnie siedem spośród ośmiu głównych galaktyk w łańcuchu, należą do tego samego kinematycznego systemu łańcuchowego. Ten system obraca się jak sztywne ciało z taką samą prędkością kątową, jednocześnie oddalając się od nas z prędkością około 700 km/s. Jedynie galaktyka NGC 4374 na obrzeżach Łańcucha Markariana nie wydaje się należeć do tego systemu, ponieważ nie wpisuje się w strukturę związku odległości-prędkości. O łańcuchu można by napisać pewnie cały przydługi elaborat, dlatego zainteresowanych odsyłam do dwóch wartościowych źródeł wiedzy: https://skyandtelescope.org/observing/yanking-markarians-chain/ https://www.messier-objects.com/markarians-chain/ Technikalia: TS APO 65Q; ASI 294MC Pro; Baader Moon & SkyGlow; 74x300 sek.

Tak jest do tego feed pętlowy i oczywiście filtr SawBird na 1.7 GHz. Zobaczymy co wyjdzie w testach. Co do częstotliwości to niektóre z tych dostępnych dla amatorów nadal nadaje - NOAA 18 i 19, z problemami NOAA 15 oraz Meteor M2-3 i M2-4. Przeniosłem się na wyższe pasmo bo tam jest ich zdecydowanie więcej oraz obraz jest lepszej rozdzielczości. Najlepiej byłoby przejść na pasmo X bo tam są już te najnowsze meteo. Wszystko jest nadawane otwartym sygnałem, wystarczy dekoder np. SatDump. Na 137 MHz masz jeszcze ISS, też czasem warto posłuchać albo odebrać obrazek SSTV

Kadr ładny i dający duże możliwości z racji sensownej ilości materiału. Moim zdaniem jest tu jednak kilka mankamentów, które warto byłoby zniwelować - szum tła jest duży i zamiast być homogeniczny to są ciapki. Przez co jeśli są tam IFN-y to giną w nim. Galaktyki (zarówno główna bohaterka, jak i sąsiadki) są na mój gust takie "za bardzo" - za dużo saturacji, zbyt odcinają się od tła, a te maluchy w okolicy aż straciły swój detal. Niektóre gwiazdki są też bardzo plackowate, popracowałbym nad nimi. Zdjęcie niewątpliwie piękne, ale skoro chciałeś to ja pierwszy rzuciłem kamieniem