Jarek J.

W DSS możesz składać zdjęcia, również kalibracyjne w grupach, sam tak robię:

http://deepskystacker.free.fr/english/technical.htm#FileGroups

Zbieractwo trwa, już prawie 6h. LRGB prawie zebrane, ale Lum i B cierpią z powodu słabej korekcji fioletu i niebieskiego - gwiazdy konkretnie opuchnięte. Po uporaniu się z problemem będzie HaLRGB.

Jest trochę lepiej przy usuwaniu gwiazd na wcześniejszym etapie. Czeka mnie jednak jeszcze sporo zbierania zanim podejdę do tego ponownie, szumi dość konkretnie przy próbie wyciągnięcia mgławicy.

Pierwsze klapsy Projektu Cygnus OB2. Coś trochę nie poszło z ostrością i trzeba będzie usunąć kilka klatek. 27x300 Ha z Bortle'a 6-7 ASI1600 na TS76EDPH. Docelowo projekt HaLRBG.

Na 11 od B342? Kleksik w tlenie tam jest.

Dzięki wszystkim za opdowiedzi i heheszki, gdyby jeszcze tak Tayson mógł na skinienie dłoni gasić oświetlenie miejske w całym kraju :D. Poczytam i popróbuję, bo do tej pory stosowałem starneta przy końcu obróbki. Gwiazdy już były trochę spuchnięte i stąd pewnie ten efekt. Do tej pory jakoś to mnie nie raziło, bo duża część kadru to była mgławica i ta kasza jednak się zlewała z resztą, teraz niestety kadr to prawie same gwiazdy bo mgławica blada i juz mi to masakrowało wynik końcowy.

Planuję w tym roku skupić się na zdjęciach (HaL)(HaR)GB. Znalazłem na innym forum kilka przydatnych tutoriali autorstwa @wessel. I teraz właśnie mam jedno pytanie: na którym etapie obróbki usunąć gwiazdy programem starnet++, aby móc kontynuowac pracę na zdjęciami i późniejsze ich łączenie? Próbowałem na liniowym i wyszła kicha, próbowałem na obrobionym i też nie jest zbyt dobrze, zostaje naprawdę sporo artefaktów po gwiazdach. Zdaje sobie sprawę, że dużo zależy od jakości materiału i gęstości pola gwiezdnego, ale może macie jakieś generalne wskazówki. Dzięki z góry!

Ja mam tak. Czerwona część do teleskopu (grzałka, USB i zasilanie 12V do kamery, kabel do dreamfocusera). Na zielono co wychodzi z montażu (zasilanie kamery i grzałki, podpięte do zasilaczy w pudle pod montażem; kabel do pilota dreamfocusera, pilot przypięty do nogi w kieszonce; USB leci do USB hubu przymocowanego do półeczki w trójnogu). Kable są przymocowane elastycznymi obejmami, cześć od teleskopu na sztywno do DEC, bo tam się wszystko razem obraca, między mocowanie DEC a RA zapas na meridian flipy i różne deklinacje (fotka 2) Do tej pory się sprawdza, żadnych specjalnych hubów od wszystkiego na teleskopie lub montażu. Jak kabel z zielonej częsci gdzieś się nawet ruszy to drganie idzie bezpośrednio w głowicę a nie na koniec teleskopu.

Europa Clipper ma krążyć wokół Jowisza i dokonywać przelotów nad Europą. Zrezygnowano z orbity wokół Europy z powodu zbyt długiego przebywania w silnym promieniowaniu z magnetosfery Jowisza.

Czekam na tę misję, może być jedną z najważniejszych w najbliższych dekadach:

https://www.nasa.gov/europa

Wygląda mi na okolice LBN 259, 251, 239.

Warto! Z jakiego powodu miałoby nie być? Jakaś podpowiedź okolic?

EDIT: Już znalazłem.

Dzięki! Czyli teoretycznie dałoby się, tylko czas integracji rośnie ponad nasze pogodowe możliwości i taka była świadoma decyzja. Pytam, bo robię SNR bez bina (CMOSem) i rzeczywiście na pojedynczej klatce nie widać absolutnie nic, ale po 10h już tak. I się właśnie zastanawiam patrząc na wasze prace czy marnuję czas czy jednak równie dobra decyzja, ale bez 30-40 godzin materiału się nie obejdzie.

Mam pytanie jeśli można. Rozumiem, że używanie bin2 daje Ci większy SNR, ale czy w przypadku takich obiektów jak pozostałości supernowych, gdzie jest duzo detalu w cieniutkich włóknach, zjdęcie jako całość nie traci zbyt bardzo. Wiadomo jest jakiś bilans zysków i strat.

Lub gradient, lewa górna część jest zwrócona ku horyzontowi w początkach nocy.

Również walczę z tym obiektem, więc ze szczególną uwagą będę się przyglądał. Też mi niestety układ kolorów nie pasuje, szczególnie ta czerwień po lewej stronie, tam chyba nie ma siarki, co widać nawet na przykładzie załączonym przez Wessela. Trzymam kciuki i czekam kolejnej wersji!

Mój następny projekt będzie w okolicy i podobnych warunkach i właśnie w celu pokazania takich skrajnych przypadków pociemnienia o 10 mag i zmiany indeksu B-V o ponad 3. Oczywiście jeśli nie polegnę na obróbce ;).

1 minute ago, lukost said:

No ale gwiazdki widoczne przez pył to powinny być chyba żółtawe a nie niebieskawe? Niebieska cześć widma się rozprasza i nie przebije, dłuższe fale mają pod tym względem "łatwiej". 

Oczywiście. Ekstynkcja powoduje poczerwienienie gwiazd. W skrajnych przypadkach bardzo znaczące, jak np gwiazdy typu B (niebieskawe) mogą przybrać B-V równy 3!

Kolejna nieprzespana nocka, ale za to dodatkowe 3,5 godziny OIII. Tym razem powalczyłem z gradientami, ale nie wyszło najlepiej, do dalszej poprawy. 

Większość z nas pewnie chce, aby poziom prac był wysoki i dąży do tego. Ale nie osiągniemy tego przez niepublikowanie prac, bo nie spełniają jakiegoś subiektywnego i często dość wymagającego poziomu.

Jak jeden z kolegów napisał, od czegoś każdy z nas zaczyna, nawet nasi najbardziej doświadczeni koledzy publikowali w sieci swoje pierwsze zdjęcia, które daleko odbiegają od aktualnych wymagań jakie stawiają mniej doświadczonym astrofotografom. Zrobili to bo byli dumni ze swojego osiągnięcia jak na poziom, który wtedy reprezentowali, chcieli się tym podzielić ze światem i chwała im za to, bo dzięki temu są teraz tymi kim są.

Oczywiście, jeśli ktoś oczekuje achów i ochów, to raczej źle trafił i poklepywanie po plecach wszystkich za wszystko też nie jest dobre, bo wprawia w stan samozadowolenia i nie prowadzi do postepu w umiejętnościach. Jak wszędzie i zawsze, trzeba mieć umiar.

Podejście na luzie do Trąby SHO. Po prostu złożyłem efekty stackowania, żadnej obróbki przygotowawczej. Z kolorami trochę eksperymentowałem na czuja. Oczywiście więcej materiału będzie zbierane i wtedy podejdę do tego na poważnie. 30/74/35 x300.

Mi wyszło tak.

27 minutes ago, wessel said:

Coś podpowiem - LRGB w czasie nowiu, a NB cały pozostały czas czystego nieba.

Wiem, problem w tym, ze teraz jestem pod niebem 6-7, LRBG odpada, nawet Ha nie jestem pewny przy tej jasności obkiektu.

Sam teraz palę pewnego bladego SNRa i w pełni się zgadzam, jest to ćwiczenie cierpliwości. Na pojedynczej klatce nic nie widać, pojawia się wątpliwość czy jest sens, ale z każdym dodanym materiałem pojawia się coraz wyraźniej i człowiek dostaje lekkiego kopa motywacji, żeby palić dalej. 10 godzin wodoru już zrobione, jeszcze wiele do zrobienia, później L i RGB a na koniec, można mieć nadzieję, satysfakcja z dobrej fotki.

Moja próba podejścia do tematu

Dzięki. Jeszcze w przyszłości dozbieram. Rzeczywiście szum jest i to taki w postaci pasków. Może za mało ditheringu? Trzy noce, za każdym razem inaczej nieco plate solve wycelował, później robiłem co 6 klatek - byłem pewien, że zniknie.