Skocz do zawartości

Kubiłan

Społeczność Astropolis
  • Postów

    193
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Odpowiedzi opublikowane przez Kubiłan

  1. Akurat byłem w Cabo San Lucas tej nocy. Nie widziałem rakiety jak wchodziła w atmosferę, ale filmiki robią wrażenie. Natomiast starlinki zaobserwowałem. Ciekawie to wyglądało. Jak nowy nieznany rój meteorytów :) 

     

     

    Taki filmik na YT znalazłem: https://www.youtube.com/watch?v=mUlAz_Oxv4Q

     

    Edit o tym filmie wspominam: https://www.reddit.com/r/Astronomy/comments/smzhmu/astroid_in_cabo_25_forgive_the_language_saw_this

     

    • Lubię 1
    • Dziękuję 2
  2. Panie @dobrychemik, jeżeli mogę zasugerować, to proponuję Twoje relację zacząć opisywać w języku angielskim. Jak ładnie zasugerowałeś, jest to ewenement w środowisku astronomicznym i dzięki temu może to rozsławić Polską Astronomię Amatorską w sieci. Jeżeli nie czujesz się na siłach w języku Szekspira lub Wujka Sama, to chętnie Ci pomogę.

  3. 34 minuty temu, seele napisał:

    Niestety nie mam maski na średnicę 90 mm. a najjaśniejszą gwiazdą był właśnie Jowisz.

     

    Jak wyżej napisałem winny był odblask w przejściówce do projekcji okularowej. Wyłożyłem jej wnętrze paskami z czarnego matowego brystolu, odblask jest dalej ale znacznie mniejszy.

    możesz użyć maski albo mniejszej, albo i większej. nie ma to znaczenia tak długo jak minimum 3/4 średnicy obiektywu będzie pokryte maską. 

  4. W dniu 13.08.2021 o 02:37, madmax napisał:

    Co więc stanowi powierzchnią bazową według której obliczana jest wysokość wzniesień na Księżycu?

     

    Dla księżyców i innych planet, od czasów sody  Mars Orbiter Laser Altimeter, wyznacza się powierzchnię ekwipotencjalną wysokości. Tzn. skanuje się powierzchnię ciała, wyznacza się teoretyczną średnią wysokość i jako odniesienie stosuję się sferę o wyznaczonym promieniu z punktem zaczepienia (środkiem) w środku oddziaływania grawitacyjnego. Wcześniej dla np. Marsa punktem odnieśienia była wysokość na której atmosfera  ma określone ciśnienie. Było to dość problematyczne,

     

    Więcej: 

    Oficjalny dokument NASA: http://lunar.gsfc.nasa.gov/library/LunCoordWhitePaper-10-08.pdf (a reference sphere of radius 1737.4 km (the Report of the IAU/IAG Working Group on Cartographic Coordinates and Rotational Elements 2000 and 2006 value. The given reference sphere radius should be used until some updatedvalue is accepted internationally, for example following the LRO mission).

     

    https://pl.wikipedia.org/wiki/Powierzchnia_ekwipotencjalna

    https://en.wikipedia.org/wiki/Geography_of_Mars#Zero_elevation

     

  5. W dniu 27.07.2021 o 02:20, n0wik napisał:

    Tak, za każdym razem sprawdzam w aplikacji gdzie ma być polarna. Chodzi mi o te 3 linie. Środkowa jest dla roku 2021 r. 

    Jedynie, że się mylę?

    (obrazek poglądowy z internetu)

    2019-02-17-14.22.47.png

    a jak zorientowana jest ta siatka gdy ustawiasz sprzęt? Sprawdziłeś w dzień jakie jest ułożenie pierścieni dla uzyskania kąta 0 stopni względem jakiegoś obiektu na ziemi? 

  6. Mojego ED120/900 używam z HEQ5 pro opaskowanym. Jednie przy mocniejszym wietrze na okularze 9 mm zaczynam widzieć bujanie przy wizualu. A rozkładam się na dachu domku na jakiś 1980 m npm. 

     

    Gościnnie u kolegi wieszałem swój sprzęt na AZ4 ale bujało dużo mocniej. Tak naprawdę to tylko estetyka i przy wizualu idzie przywyknąć :) 

  7. Twoje kryteria wykluczają lornetkę, którą mógłbyś używać na leżąco na karimacie. Wobec tego zamiast trachać teleskop powinieneś pójść w lunetę obserwacyjną. Tylko weź coś lekkiego, ja ostatnio po 40 km  żałowałem, że mam lornetkę w układzie porro zamiast dachowym. Naprawdę tę ekstra 200 gramów potrafi dać się we znaki przy dużych dystansach z dość intensywnym tempem. Szczególnie w niesprzyjającym klimacie.

     

    W wadze lornetki z układem porro 15x70 masz lunetę ze statywem. Tylko, że statywy lunet są zazwyczaj dedykowane do obserwacji naziemnych, więc dochodzi problem z kątem elewacji i brakiem przejściówki diagonalnej. A z lornetką, tak jak wspomniałem, to jak z dziewczyną. Kładziesz się ma kocyku i delektujecie się sobą pod gwieździstym niebem ;) 

  8. Godzinę temu, Darula napisał:

    Chyba że masz kogoś kto mieszka na wyspach zamawiasz na jego adres i on wysyła Tobie bezpośrednio bez większych problemów.

    I płacisz VAT/ cło :D Prezenty spoza EU są do 46 euro, wliczając w to usługę transprotową.

  9. 3 godziny temu, Tayson napisał:

    3xtak

    Mogę podpytać, dlaczego ta metoda guidowania jest prawidłowa? Przecież oba instrumenty optyczne mają inną oś obrotu, w kamerze głownej będziesz miał nieruchome gwiazdy, gdyż oś optyczna pokrywa się z osią bieguna niebieskiego, a guider będzie wyłapywał rotację pola. Chyba, że coś ważnego zostało pominięte w moim rozumowaniu...

  10. W dniu 10.05.2021 o 13:32, AviatorL napisał:

    Im więcej o tym się dowiaduję, tym więcej chcę :) Szkoda, że tak późno to odkryłem :)

    Udało mi się usłyszeć satelitę pogodowego NOAA 15, nagrałem ten sygnał i potem odtworzyłem w programie do dekodowania obrazu, ale wyszedł prawie sam szum... Może sygnał był za słaby dla zdekodowania, ale wyraźnie był słyszalny charakterystyczny dźwięk (porównywałem z nagraniami na YT).

    Będę walczył dalej :)

    Poczytaj posty na pierwszej stronie i następnie wykonaj antenę typu QFH (antena helikalna czworokątna lewoskrętna). 

  11. Żeby ustawianie pierścieniami działało, należy ustawić pierścienie zgodnie z czasem tranzytu gwiazdy polarnej. Ustawienie podziałki równolegle do  godziny 12 podziałki przyśpiesza ustawianie za pomocą aplikacji typu Polar Scope. Osobiście naniosłem sobie markerem kreski do ustawiania montażu, teraz dzięki temu mam możliwość korzystania z dwóch metod: dokładnej z programem i szybkiej do wizuala. 

  12. Tak tylko wkleję wyciąg z opisu zdjęcia  z reddita zamieszczony przez autora

    Windsorized Sigma Clipping rejection algorithm used for 10 image stack

    Linear Fit Clipping rejection algorithm used for 50 image stack

     

    Autor ma rację, algorytmy uśredniania i usuwania szumów ze zdjęć są tak stare, jak cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Do zastosowań astro-foto zaprzęgnięto je dopiero jakieś 10 lat temu, ale wcześniej był używane w grafice komputerowej od lat co najmniej 80. Jak ktoś ma ochotę to zawsze może pójść w rozwiązania indywidualne i napisać filtr oparty o funkcje falkowe w domenie częstotliwości.

    • Lubię 1
  13. Rano widziałem na reddicie, myślę że to jest wystarczająca odpowiedź.

    Popatrz na problem tak, przelot starlinka przez kadr trwa ok. 15- 30 s. Ekspozycja wynosi dajmy 30 s. Czyli każda klatka będzie unikatowa pod względem położenia starlinka. Stąd możesz przyjąć, co robią programy do stackowania: zamiast uśrednienia znajdź wspólne elementy pojawiające się w każdej klatce: to jest Twój wynik stacka. Stwórz maskę wykrywając zakłócenia: starlinki, paprochy, falowanie atmosfery itd...

     

     

     

    • Lubię 2
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.