Bocian

Odklej LW przesuń (wzdłuż krótszej osi) i przyklej tak aby było widoczne całe LG.

@Hamal: oj tam - skopiowali Twój pomysł

Malusi komputerek to i micro pikselki ;)

Montaż CQ350 (wygląda dziwnie znajomo..) i 12' Mak z sub aperturowym korektorem R-MAK300. Mak nie jest nowością ale chyba zdecydowali się wprowadzić do szerszej sprzedażny.... Na razie to wszystko u chińskiego hurtownika... Więcej tutaj: http://www.astrosurf.com/topic/134841-q350-et-r-mak300/

@astrokarol: możesz do SW 254/1200 dobsona zrobić?

W mojej syncie wentylator wyciąga powietrze z tuby. To typowy wolnoobrotowy "komputerowiec" zasilany z 12v poprzez regulator obrotów. Przykręcony do plastikowej "pokrywki" zasłaniającej spód lustra (niestety w markecie budowlanym były tylko białe arkusze). Całość jak widać na fotce trzyma się na samoprzylepnych filcach. Pokrywka nie jest jakoś specjalnie uszczelniana. Część powietrza "wchodzi" między krawędzią odlewu i pokrywy oraz w okolicach śrub kolimacyjnych. Większość jest jednak wyciągana ze środka tuby (co eliminuje prądy termiczne) chłodząc krawędzie oraz cały spód lustra. Testowałem to rozwiązanie przez kilka lat w okresie od późnej wiosny do jesieni. Teleskop nie wymagał wcześniejszego wychłodzenia lustra. Można było obserwować od razu po rozstawieniu sprzętu.

@bartolini: jeśli lustro główne jest asferyzowane to może to znacząco zmienić parametry optyczne systemu. Można gdzieś w sieci o tym poczytać? edit: Jeśli trochę sparabolizują lustro to powinno skompensować komę. Szkoda, że się tym nie chwalą @ Misza: FS-128 to prawie ideał. Ciężko będzie znaleźć coś co nie wypadnie blado w porównaniu z tym fluorytem. Wtedy gdy kupowałeś Tał-a testu z linku jeszcze nie było. Zamieszczone tam symulacje dotyczą systemów idealnych. Gdy fabryka coś sknoci może być tylko gorzej...

Pomiar wykonuje się na osi optycznej i dla całego teleskopu. Strehl ratio zmniejsza się gdy oddalamy się od osi optycznej. Na tej stronie: http://www.nfilipovic.com/astrophotography/tal200k-ota-review jest test tuby optycznej Tał-a 200k. To egzotyczny cassergrain opracowany przez Klevcowa i dawno temu sprzedawany przez Deltę. Podejrzewam, że nabywców było niewielu. Jeśli dobrze pamiętam autor wątku był właścicielem jednego z nich, a być może jedynego jaki trafił do naszego kraju... Autor recenzji porównuje parametry Tała do klasycznego sct 8, maka 178 f/10 (Intes M703) oraz rc 250 f/8 oraz newtona 250 f/8. Szkoda, że maja różne apertury i światłosiły Za granicę "diffraction limited" (dl) obszaru przyjmowana jest ta odległość od osi optycznej gdzie Strehl ratio spada do poziomu 0.8 (tak nawiasem mówiąc jeśli producent gwarantuje"diffraction limited optics" oznacza to, że gwarantuje optykę na poziomie własnie 0,8). Z zamieszczonych wykresów (1 wiersz) wynika, że średnica dl dla sct 8 to około 6, dla maka 18, rc 14 a dla newtona to około 11mm. Warto też zwrócić uwagę na to w jakim tempie opada krzywa pokazująca zależność Strehl ratio od odległości od osi optycznej - tutaj również najlepiej wypada mak. RC jako jedyny gwarantuje zaś perfekcyjny i wolny od aberracji chromatycznej obraz o średnicy około 6mm. Ciekawe wnioski można wysnuć porównując wykresy z trzeciego i piątego wiersza. Pokazują one wpływ krzywizny pola na wielkość plamki. Na płaskiej powierzchni (np. chip CCD) najlepiej wypada mak ponieważ ma największy promień krzywizny pola (poza newtonem) . Z kolei po uwzględnieniu krzywizny pola najmniejszą plamkę ma rc. Newton ma pole najbardziej zbliżone do płaskiego ale w tym przypadku o wielkości spot diagramu decyduje koma. Opisywany mak Intens-a to najprawdopodobniej urządzenie w konfiguracji Rutena. W tym rozwiązaniu lusterko wtórne jest kolimowalne (niezależnie od menisku) i ma inną krzywiznę niż menisk dzięki temu łatwiej uzyskać dobre parametry pozaosiowych obrazów. Popularne maki produkowane przez Syntę (w systemie Gregory-ego) mają lusterko wtórne w postaci napylonego krążka na środku spodniej części menisku i wskutek tego ma ono taką samą krzywiznę jak menisk co znacznie pogarsza parametry optyczne.

@abo: Jeśli możesz ustawić lustra centrycznie czyli osiowo to jest ok. Wartością ogniskowej nie przejmuj się. Odległość luster ustawiasz tak aby była najlepsza jakość obrazu na osi. Ogniskowa nie musi zgadzać się idealnie z danymi producenta. Przesuniecie lustra wtórnego o 1mm najprawdopodobniej przesunie ognisko o 16 mm (zakładam, że mnożnik wtórnego to 4). Jest tylko jedna idealna odległość ale zmiana jej o pojedyncze mm nie jest krytyczna. Więcej znajdziesz tutaj: http://interferometer-tests.blogspot.com/2013/06/2542000-10-ritchey-chretien-gso.html Zmiana odległości miedzy lustrami (poprzez przesuwanie lustra głównego) jest dość powszechnie stosowanym sposobem regulacji ostrości przez producentów teleskopów z ogniskiem Cassegraina (wszystkie SCT , Maki, Mewlony itd). Jak widać producenci nie przejmują się tym, że pogarsza to korekcję na osi optycznej. I najlepszym rozwiązaniem było by ustawienie luster w idealnej odległości oraz ogniskowanie za pomocą klasycznego wyciągu.

SMC i dwie gromady kolczaste

Mewlon vs SW: http://astro-foren.com/index.php/de/12-beitraege/04-zweispiegel-systeme-astrofotografie/789-d069b-vergleich-180-mewlon-dall-kirkham-und-180-skywatcher-maksutov Tu akurat trochę lepiej wypadł SW.

"Strehl Mewlona 180 to w rozmaitych testach 0.93-0.94, SW180 podobnie, SCT ma zwykle ok 0.8, testów CC nie znalazłem (może zbyt świeży produkt), patrząc na zdjęcia planet uzyskiwane z Mewlonów trochę trudno mi uwierzyć że to badziew." Misza mi naprawdę rybka co kupisz. Dall Kirkhan to matematyczny model teleskopu którego np. praktyczną realizacją jest Mewlon. Wartość Strehl ratio można potraktować jako informację jak blisko jest wykonanie badanego egzemplarza matematycznemu ideałowi. Nawet gdyby ten parametr miał wartość 0,999999 nie oznacza to , że zniknie koma w pozaosiowych obrazach. Z matematyką się nie dyskutuje i nie jest to też kwestia wiary. Każdy wariant teleskopu wykonany z odpowiednią dokładnością będzie dawał idealne obrazy na osi optycznej i w niewielkiej odległości od niej . Ponieważ planety to obiekty o małych rozmiarach kątowych to Mewlon się sprawdzi w takich zastosowaniach pod warunkiem, że fotografowany obiekt będzie w centrum pola widzenia. Dla przykładu dla Mewlona 250 promień "złotego środka" (diffraction limited field) to: 0.042° at 550 nm. This is equivalent to a 250 mm F/4.1 Newtonian

Tylko wtedy gdy nosisz okulary.. Jeśli dobrze pamiętam to akurat w tym modelu obraz "ucieka" i generalnie w całej serii problem z transmisją.

Mam LV-30 60" i 26T5 82" ale Pentax-a 40 chętnie przygarnąłbym

Zerknąłem trzymając teskop w rękach na Księżyc i wygląda na to, że pole widzenia ma około 1 stopnia (dwie tarcze Księżyca) co pozwala traktować ten sprzęt jak teleskop ogólnego przeznaczenia zwłaszcza, ze obraz jest ostry w całym polu widzenia. Pewnym problemem może być dobór okularów dla małych powiększeń.. Teleskop ma numer seryjny co może wskazywać na to, ze producent przywiązuje duże znaczenie do kontroli jakości.