Antoni

Mgławica planetarna  NGC 7293  zwana inaczej jako Mgławica Ślimak w katalogu mgławic planetarnych oznaczona jako  PK 036-57.1, jest pozostałością po umierającej gwieździe w konstelacji Wodnika. Jej odległość szacuje się na około 700 lat świetlnych od Ziemi a średnica mierzy od 2,5 do 3 lat świetlnych. Wiek mgławicy to 10 600 lat, co oznacza, iż znajduje się ona w dość zaawansowanym stadium swej ewolucji. Mgławica została odkryta prze Karla Ludwiga Hardinga, który zaobserwował ją we wrześniu 1823 roku. Na niebie świeci jako obiekt o jasności 7,3 magnitudo o średnicy 16’ a wraz z halo osiąga 28’ kątowych.
Zastanawiałem się czy w ogóle ją pokazać  ponieważ materiał jaki podsiadam jest jednym z najgorszych jaki zebrałem tym sprzętem, po prostu warunki mi nie sprzyjały. Ale po długim namyśle postanowiłem zmierzyć się z nim i na miarę możliwości zrobiłem co mogłem. Wszystko zbierane TSAPO130 F7 i QHY 163 M.  Ilość czasu to 12 godzin 30 min. HRGB. W najbliższej przyszłości zmierzę się jeszcze raz z nią ale w sprzyjających warunkach.

NGC 1333 jest mgławicą refleksyjna znajdującą się w gwiazdozbiorze Perseusza w odległości  720  lat świetlnych od Ziemi.  Została odkryta  31 grudnia 1855 roku przez Eduarda Schönfelda. Swoją niebieską barwę zawdzięcza  gorącym gwiazdom które oświetlają ją od środka. Mgławica ta jest częścią obłoku molekularnego OB2 w której zachodzą procesy formowania  się nowych młodych  gwiazd. W początkowym etapie swojego życia  gwiazdy te są niewidoczne w świetle widzialnym ponieważ są przysłonięte przez pył, mgławica zawiera ich setki,  których wiek szacowany jest na mniej niż milion lat.  Obiekty te można jedynie wykryć w świetle podczerwonym. W otoczeni NGC 1333 zaobserwowano kilka obiektów Herbiga-Haro są to obszary  mgławicopodobne powiązane z rejonem gwiazdotwórczym.

Materiał jaki zbierałem w przeciętnych warunkach  jakością znacznie odbiegał od NGC 1977 ale udało mi się zebrać w sumie 13 godzin 25 min kanałów LRGB za pomocą TSAPO 130 i kamery QHY 163 M.  Jak na takie warunki to jestem zadowolony.

Zrobiłem sobie małą odskocznię od wodorówek aby sprawdzić co mogę osiągnąć swoim sprzętem na innych mgławicach. Padło na kompleks mgławic w Orionie. Pogoda mi dopisała co przełożyło się na ilość materiału jaki chciałem zebrać przez kilka nocy. Sprzęt jak zwykle ten sam TSAPO 130 F 7 i kamera QHY 163 M. Materiał zbierany w kanałach LRGB w ilości 13 godzin.

Oto krótki opis.

NGC 1977, NGC 1973 oraz NGC 1975 to grupa mgławic refleksyjnych powiązana z gromadą otwartą, znajdująca się w konstelacji Oriona  po północnej stronie Wielkiej Mgławicy Oriona w odległości  1600 lat świetlnych .  NGC 1977 została odkryta przez Williama Herschela 18 stycznia 1786 roku. W jej centrum znajduje się niebieski olbrzym 42 Orionis o jasności 4,6 magnitudo.

Przedstawiam kolejny fragment Pętli Łabędzia która powstała 10 tyś. lat temu po wybuchu supernowej tzw. Trójkąt Pickeringa, który to został z fotografowany kamerą QHY 163 M i refraktorem TSAPO130 F 7. Materiał był zbierany przez 13 godzin i stanowi połączenie kanałów Halfa i RGB.

Welon wschodni oznaczony w katalogu jako NGC 6992 znany również jako Caldwell 33 jest częścią Pętli Łabędzia powstałej po wybuchu supernowej około 8000 lat temu. Materiał był zbierany refraktorem TSAPO130 F7 i kamerą QHY 163 M. Łączna  ilość czasu to 13 godzin na kanały HRGB. Powiem że coraz bardziej podoba mi się CMOS.