Elm

2,10,14,24,31 Duże brawa dla wszystkich!

Oczywiście, kynkcjusz w swoim pierwszym poście zawarł propozycję eksperymentu. Opisał pewne czynności psychiczne, które należy przeprowadzić i przedstawił stan emocjonalny do jakiego on sam jest przez nie doprowadzany. Hipoteza nie została sformułowana explicite ale wynika dość jasno z tekstu i da się wyrazić w pytaniach: „Czy inni również przeżywają takie stany gdy myślą o tych rzeczach?”, „Jakie stany przeżywają inni gdy myślą o tych rzeczach?” czy też w dopuszczalnych odpowiedziach na te pytania. Nie każdego życie psychiczne amatorów astronomii musi interesować ale uważam, że ma pewne znaczenie, jak to hobby wpływa na człowieka, jak go zmienia, jakiego rodzaju satysfakcję może mu dawać. Mijasz się z prawdą pisząc, że autor proponuje rozmyślania egzystencjalne albo o mikroświecie. Proponuje wyłącznie myślenie o makroświecie, o obiektach astronomicznych i przedstawia do czego takie myślenie go prowadzi. Sądzę, że są to wypowiedzi jak najbardziej właściwe w kręgu amatorów astronomii, z których bardzo wielu spogląda w niebo dla relaksu, a nie po to by uzupełniać profesjonalne badania naukowe. Co zaś do wabienia tytułami, to mógłbyś Cygnusie ze swoimi pouczeniami poczekać dopóki nie zapomnimy bombastycznego tytułu Twojego niedawnego wątku, w którym skromnie anonsowałeś, że Urania wkrótce coś wydrukuje.

Oglądałem ten dzisiejszy przelot gołym okiem, z podwórka w wawie, no i właśnie się zastanawiałem jak by to wyglądało śledzone przez teleskop lub lornetkę. No i nawet nie zdążyłem zapytać a tu szkic i wskazówki. Wielkie dzięki!

No to chwała Ci, ale przed techniczną katastrofą też mógłbyś czasem coś dużego uratować, no nie?

Nie kupiłbym ze względu na wystarczające wsparcie jakiego początkującemu obserwatorowi udziela komputer i internet. Raczej wydałbym tę kasę na "Starry Night". Zastanowiłbym się natomiast nad kupnem albumu-przewodnika podobnego do "Nieba" Roberta Gendlera ale zawierającego polskie fotki z polskiego nieba (takie "Niebo nad Polską"). Pozdr.

Iras chyba jeszcze nie sprzedał? http://astro-forum.org/Forum/Okular-Vixen-...6mm-t23154.html

Coś tam jednak widać z tych dużych miast. Pół godziny temu wypatrzyłem z mojego warszawskiego podwórka lornetką Tento 7x35 - M31, M13 i Cr399. Myślę że Twój projekt jest bardzo pożyteczny, bo często kierowane do początkujących zachęty aby szukać ciemnego nieba mogą przerysować problem i nieco zniechęcić mniej mobilne osoby do poszukiwań na niebie choćby łatwiejszych obiektów DS.

U mnie nie spada. Pozostaje nieruchoma w każdym położeniu i nie wsuwa się pod wpływem nacisku. Przed chwilą sprawdziłem, dla pewności.

Miło poczytać gdy samemu nie można akurat obserwować. Może byś bloga założył?

No proszę, a ja parę dni wcześniej w Złockiem rozpoczynałem zabawę z moim pierwszym teleskopem! W przyszłym roku będę szukać w tamtej okolicy jakiegoś naprawdę ciemnego miejsca, na południowych stokach pasma Jaworzyny, może nad Szczawnikiem właśnie. W Złockiem mieszkałem wśród domów, dość blisko świateł ulicznych, więc nie było idealnie. Myślę też, że jest tam – blisko wylotu doliny - dość wilgotno ze względu na płynące strumienie i Poprad. Opary i mgły są tam codziennością. Niemniej, w Warszawie o takim niebie przy domu mogę sobie tylko pomarzyć.

Dzięki za tabelę. Będę z niej korzystać jak i z tabeli Watteau zawierającej najładniejsze obiekty lornetkowe. (Jest w subfrorum "lornetki".) Zaś co do M33, to jest ona moim pierwszym dużym niepowodzeniem obserwacyjnym. Ni okiem, ni lornetką, ni newtonem nie mogłem jej zobaczyć, przy dość ładnym niebie w Muszynie na początku września. Jak się domyślam, trudność wiąże się z małą jasnością powierzchniową tej galaktyki. Pozdr.

Napisz koniecznie jak się sprawdzają Twoim zdaniem te lornetki nocą. Chętnie przeczytam. Od kiedy mam newtona koniecznie chcę mieć dobrą lornetkę a Ty znasz sprzęt o różnych powiększeniach i aperturach. No i nie ulegasz fascynacji marką czy parametrami.

Głos oddany. Post nabity.

No .... proszę napisać chociaż dlaczego trzeba było go ratować, a Urania niech ma, tymczasem, wyłączność na szczęśliwe rozwiązanie problemu.

Jestem w podobnej sytuacji i, jeśli można, podzielę się swoją wątpliwością. Zastanawiam się czy kontrastowość obrazów np. galaktyk bardziej podniesie dobry okular długoogniskowy czy też jakiś filtr zastosowany przy okularach kitowych? Mam Newtona SW 150/1000, kitowe okularki 25 mm, 10 mm, niebo słabo zaświetlone, podmiejskie.

O ile wiem, podczas obserwacji przeciwwaga montażu paralaktycznego jest pod sprzętem, gdy zwraca się go ku północy a wychodzi spod niego przy patrzeniu w inne strony nieba.

Oglądałem dzisiaj w sklepie SW 150/1000 i zauważyłem, że rzeczywiście okular jest wysoko. Można obrócić tubę tak aby znalazł się pod nią, co daje kilkanaście centymetrów. Przy żywiołowości dzieci pewną zaletą Dobsona jest też zwartość konstrukcji. Właściwie nie ma w nim o co się potknąć czy zahaczyć, czego nie można powiedzieć o paralaktyku na trójnogu. Przemyślę jeszcze sprawę, poczytam i ew. opiszę problem w dziale "Mój pierwszy teleskop". Pozdr.

Witam serdecznie użytkowników forum, które przyciągnęło mnie miłą atmosferą, życzliwością dla początkujących, tolerancją dla „słabiej wyposażonych” oraz wyraźnie zadeklarowaną i chyba w sumie dobrze pielęgnowaną niezależnością, ... acha! i wysokim poziomem prowadzonych tu dyskusji. Astronomia pociąga mnie od dawna, być może teraz będę mógł zostać obserwatorem. Mam do dyspozycji podwórko na obrzeżach Warszawy, dość regularnie jeżdżę też w Beskidy. Sprzętu jeszcze nie posiadam, jeśli nie liczyć radzieckiej lornetki 7 x 50 i równie radzieckiej lunetki Turist o dwudziestokrotnym powiększeniu. Zamierzam posiąść SW 150/750 na paralaktyku a to ze względu na łatwiejszy dostęp do obserwacji dla dzieci i większe możliwości wspomagania i rejestrowania obserwacji za pomocą aparatów, kamer, projektorów, itp. Najbardziej chciałbym obserwować DS-y i komety. Pozdrawiam!