napoleon

Mgławica Ślimak na szerokoMgławica Ślimak (NGC 7293) jest stosunkowo dużą (16' a z halo nawet 28') mgławicą planetarną położoną w konstelacji Wodnika (22h 29m; –20° 50′), oddaloną od nas o około 714 lat świetlnych. Została odkryta przez Karla Ludwiga Hardinga we wrześniu 1823 roku. Mgławica ta rozciąga się na 2,5 roku świetlnego, a jej wiek ocenia się na mniej więcej 10 600 lat.Kompozycja o łącznym czasie ekspozycji 196 min. (3h 16min.) wykonana za pomocą astrografu o średnicy 106 mm i kamery SBIG11000M (Pitigliano, Toskania, Włochy) (42,5N). Zdjęcie w przeciętnych warunkach pogodowych.

Kometa została odkryta 10 września 2005 roku na zdjęciach wykonanych w ramach programu obserwacyjnego LONEOS. Jej odkrywcą był Michael E. Van Ness.Jasność komety wynosi około 14 mag, zdjęcie o łącznym czasie ekspozycji 48min. wykonane za pomocą astrografu o średnicy 106mm i kamery SBIG11000M z Pitigliano, Toskania, Włochy (42,5N). U dołu zdjęcia znajduje się gromada kulista gwiazd M54 o jasności 7,6 mag i średnicy 12'.

W oczekiwaniu na wschód kolejnego obiektu skierowałem swój mały FSQ106 na 2P/Encke (1x7min.) i o dziwo okazało się, że jej jasność jest na granicy detekcji około 18 mag:).

Gromada M22 (NGC 6656) – gromada kulista znajdująca się w gwiazdozbiorze Strzelca, jedna z najjaśniejszych i najbliższych Ziemi gromad kulistych. M22 widzialna jest jako plamka o jasności 5,1 magnitudo, o średnicy 32 minut, co przy odległości 10,4 tysięcy lat świetlnych od Ziemi, przelicza się na rzeczywistą średnicę równą 97 lat świetlnych. Na prawo od niej widać inną mniejszą gromadę NGC 6642 o średnicy 5,8' i jasności 8,9 mag. Kompozycja o łącznym czasie ekspozycji 37min. wykonana za pomocą astrografu o średnicy 106mm i kamery SBIG11000M z Pitigliano, Toskania, Włochy 42,5N)

W swojej pozornej wędrówce po niebie PANSTARRS powoli zbliża się do Plejad dzisiejszej nocy jej odległość zmalała do mniej niż 4 stopni. Kompozycja o ekspozycji całowitej 18 min. wykonana tuż przez zakończeniem nocy astronomicznej za pomocą FSQ106 i kamery STL11000M pokazuje kometę zanurzoną w mgławicy gazowo-pyłowej, w której znajdują sie Plejady.

W oczekiwaniu na zaplanowany obiekt skierowałem swój mały astrograf (FSQ106) na 41P i oto wynik 18min. ekspozycji 1L1R1G1B.

7 min. ekspozycja na koniec nocy astronomicznej (FSQ106, STL11000M), 26/27 lipca 2017.

Kompozycja 18min. wykonana za pomocą astrografu o średnicy 106mm i kamery SBIG11000M wykonana z południowej Toscanii (42.5N) ukazuje kometę w otoczeniu kilku jasnych galaktyk. Wysokość komety nad wschodnim horyzontem 17-19 stopnii.

Kometa zagościła na polskie niebo. Wciąż jest jasnym i ciekawym obiektem, a wkrótce będzie znajdować się w pobliżu Plejad. Kompozycja 18min. FSQ106, STL11000M.

Przez ostatnie kilka miesięcy mogliśmy obserwować kometę Johnson z Polski. Obecnie jest widoczna na południe od 42N i wciąż zachwyca. Aktualnie znajduje się w gwiazdozbiorze Węża i dalej pięknie się prezentuje. Kompozycja 5 ujęć po 3min. wykonana zdalnie przez teleskop o średnicy 90mm i kolorową kamerę CCD umieszczoną w Side Spring w Australii.

Obserwatorzy znajdujący się w południowej części Europy mają możliwość obserwacji nowej jasnej komety C/2017 O1. Dzisiaj dla 42.5N wysokość komety nad wschodnim horyzontem wynosiła 19 stopni na koniec nocy astronomicznej i z dnia na dzień się poprawia. W południowej Polsce (49 10'N) już za tydzień (1 sierpnia) wysokość komety na koniec nocy astronomicznej przekroczy 12 stopni. Kompozycja wykonana astrografem o średnicy 106mm, 2L2R2G2B o łącznym czasie ekspozycji 12min. Dla porównania jasność galaktyki NGC1042 (4,3'x3,6') wynosi 11mag.

W południowej części Skorpiona znajduje się obecnie kometa 71P/Clark. Z uwagi na niską wysokość komety nad horyzontem jej obserwacje są bardzo trudne. Kompozycja 3 ujęć po 2min. wykonanych przez astrograf o średnicy 106mm i kamerę CCD. W chwili wykonywania ekspozycji wysokość komety nad południowym horyzontem wynosiła 9 stopni (RA 16h 51m; Dec -36 58').

To już pożegnanie tej komety. Jej jasność już bardzo spadła. Zdjęcie wykonane zdalnie z Nerpio (Hiszpania) przez teleskop o średnicy 150mm, f=1080mm jest kompozycją 2 klatek po 3min. każda.

W ramach testów Rubinara 10/1000 udało się popełnić taką oto fotkę (Canon 5D, Mark II).

W ramach testów Rubinara 10/1000 udało się popełnić taką oto fotkę (Canon 5D, Mark II).