weterest

Zazwyczaj niebywale się spinałem aby wykorzystać każdą chwilę ciemnego, czystego nieba, bo przecież u nas go jak na lekarstwo, a teraz dziwnie się poczułem; siedzę w domu, na spokojnie piję coś gorącego i myślę "aaah, wyjdę na obserwacje za pół godziny, nie ma co się poganiać..." a to przez świadomość, że jedna bezksiężycowa i (prawie) bezchmurna noc za mną, kolejna już trwa, a zapowiada się, że jeszcze dwie przede mną. Tak trzeba żyć. Życzę wszystkim udanych łowów!