JaLe

Nie za grube te ramiona ?

No daj spokój, przecież różnica w sprzęcie jest kolosalna. Nie wiem jak miejsce. Ja zawsze staram się patrzeć na zdjęcie przez pryzmat sprzętowy, zresztą od razu też widać po jakości zdjęcia w jakich warunkach było robione. Absolutnie nie możesz mieć więc kompleksów. Uważam, że wymiotłeś tym zdjęciem, a to że masz tylko 15 (+) świadczy o tym, że niewiele osób doświadczyło prawdziwej przygody z astrofoto.

Tak trzymaj

Nie bardzo rozumiem Cię Loki dlaczego jesteś nie zadowolony z efektów. Dla wielu osób dysponujących kamerą taki materiał który uzyskałeś jest nieosiągalny. Przecież te obiekty, które fotografowałeś są niesłychanie słabe, a możliwości Canona ograniczone. Zamiast wchodzić w jakąś nieuzasadniona frustrację ciesz się efektami, bo warto

OIII jednak łapałbym po 30 minut na klatkę.

sprawa jest prostsza niż to się wydaje

zapomnijcie o masie Ziemi i siłach odśrodkowych

Ziemia jest przyciągana przez Księżyc dzięki czemu porusza się w jego kierunku

siła przyciągania w punkcie M jest większa niż w punkcie M1 co powoduje powstanie siły rozciągającej Ziemię, a to rozciąganie obserwujemy jako przypływy po stronie najbliższej i najdalszej Księżyca

 

pozdrawiam

Wg mnie dość śmiała teoria.

Jarek, ale jest wspomniane, że siła ośrodkowa ma znikomy wpływ na pływy. Wzory podają różnicę grawitacyjną wynikającą z różnej odległości od Księżyca punktu na Ziemi najbliżej niego i na antypodach.

Idea uciekania Ziemi od wody wymagałaby jej ruchu do wewnątrz układu, co nie ma miejsca.

Jakoś to kreteńskie słońce mózg mi przegrzewa i nie dociera to do mnie.

Odwrotnie woda od Ziemi

Tak, ale myśl o Ziemi jako o całości (chyba inaczej nie można ).

Taki prosty przykład z wirującego bączka, gdybyśmy przykleili z jednej strony jakieś obciążenie i żeby nie powstało bicie musielibyśmy zrównoważyć z drugiej strony.

Może łatwiej byłoby wyobrazić sobie taki model kuli Ziemskiej, gdzie woda byłaby zastąpiona galaretą

I jeszcze jedno - opierając się na wzorze:

zauważ, że siła pływotwórcza jest proporcjonalna do promienia Ziemi i odwrotnie proporcjonalna do sześcianu odległości między środków Ziemi i Księżyca. Skoro nie mówimy wprost o sile dośrodkowej to musi mieć jednak na uwadze wartości związane z promieniem, który jest jednym ze składowych wyróżniających siła dośrodkową.

Przeczytałem przynajmniej tę część do sił pływowych, podobne rozważania były w innych źródłach. Nadal nie bardzo kumam, dlaczego w punkcie M1 siła wypadkowa działa w kierunku od środka Ziemi. W sumie w punkcie M1 działa siła grawitacji Ziemi i Księżyca zwrócona w tę samą stronę, a w punkcie M w przeciwną stronę. Zatem woda w punkcie M1 powinna być przyciągana mocniej. Natomiast w równaniu siła grawitacji Ziemi jest pominięta, tzn. zeruje się przy analizie obu punktów. Uwzględniona jest tylko różnica siły grawitacji Księżyca wynikająca z odległości tych punktów, czyli 2 promieni Ziemi.

Siła dośrodkowa równoważy siłę odśrodkową. Gdyby tak nie było Ziemia wypadłaby z orbity

Kompletnemu laikowi polecam poniższy rysunek pochodzący z cytowanego przez Bamusa opracowania:

Jestem na (+)

Zrobiłem pewna poprawkę, więcej chyba nie wykrzesam.

O kurcze, strasznie słaba bestia. Brawo za wyłuskanie, ale kolory to ci trochę w różowe uciekły

Już oczopląsu dostawałem od kolorów raz były za żółte innym razem za czerwone, a skończyło się jak zwykle

Nawiązując do swojego starszego wątku: http://astropolis.pl/topic/39149-sh2-188/ postanowiłem podnieść poprzeczkę i zapolować na znacznie trudniejszy obiekt (chyba najtrudniejszy jaki łapałem).

SH2-176 jeszcze chyba nie był łapany z terenu naszego kraju (przynajmniej ja nie znalazłem takich informacji).

Męczyłem się nad nim ładnych parę nocy, jednej złapałem tylko 15 minut materiału, cześć była łapana w bardzo trudnych warunkach, gdzie nasuwały się chmury. Jednak nie wyrzucałem materiału jest prawie wszystko czyli 6 godzin (z zaplanowanych dwudziestu). Technika L(H)R(H)GB TS65 + ST2000

Świetne !

Poprawiłem obróbkę , szczególnie tło. Powinno być dobrze.

 

Co i jak zrobiłeś ? Zginęły te plamy i nawet nie widać ich w odcieniach szarości (tego nie potrafię zrobić )

W pierwszym zdjęciu lekki gradient w prawym, a w drugim w lewym rogu, ale generalnie jest BDB.

Czy ktoś jeszcze potwierdza nadmierny szum? Ja składam tu na laptopie i go nie widzę.

Te jety to charakterystyczne spajki dla FSQ. Była już kiedyś duża dyskusja na forum na ten temat..

Szum i kolorowe placki, jak takie miałem to ktos mi napisał, że za mało materiału.

 

Fajne ! Dobry pomysł i bardzo dobra realizacja.

Z ciekawosci zapytam czy Pix wspiera jakos składanie komet aby usunac te gwiazdokropki tła ?

Jest taki moduł w Pixie i wygląda to tak jak na moim zdjęciu powyżej.

Przy jakiej ogniskowej?

420 mm

Nie. Kometę składałem Pixem

Ja też składam Pixem, ale przecież przy 300 sekundach nieźle się już przemieszcza.

Po złożeniu w Pixie wyglądało to u mnie tak:

Luminacje to robiłeś z guidem na kometę oczywiście ?

Ja załapałem klatkę 15 minutową

Robię obiekt na 20 godzin naświetlania - zgadnijcie ile mam nocy przed sobą

Ciekawe co autor, na pewno astro-hobbysta, miał na myśli w tym przypadku. Kapsuła ratunkowa ze stacji kosmicznej (jak na filmie Grawitacja - polecam ten film bardzo), czy może inny, znany astro-hobbystom obiekt (jak załączam)

Prościej - 19:40

Wczorajsze zdjęcia z naszej miejscówki:

Jacques 22 sierpnia 2014 o 00:30 - pojedyńcza klatka L 3min. RGB 3x80sek.

i kometa 8x4min. Niestety warkocz znika na naszych oczach...

 

Świetne foty.

Wczoraj oglądałem ja w teleskopie 10" pod niebem 6 mag w zenicie - kometa jest dobrze widoczna (w lornetce jej nie widać) nie ma mowy o warkoczu w wizualu nawet w 10".

Obiecana animacja:

Widać Jarek, nawet w wizualu ...

W wizualu to ja wczoraj widziałem ledwo Hihoty, komety nawet śladu.

Zasięg oceniam na 2.5 mag czyli taka norma u mnie.

No ale tak bez ogonka?

Hm no właśnie. Nie wiem czy to wina mgły, ale po Twoim zdjęciu liczyłem na coś bardziej okazałego. Tymczasem żadnego warkocza nie widać