Gajowy

A wie ktoś dlaczego wycofuja chłodzoną ASI290MM ? Ja uzyskuję bardzo dobre rezultaty obserwacyjne tą kamerą w wersji bez chłodzenia. Czyżby wersja chłodzona nie wnosiła żadnych korzyści? Pzdr, Gajowy

Nie lubię się powtarzać, więc wkleję naszą korespondencję sprzed 2 lat - nadal aktualną w każdym calu ;-) Pzdr, Gajowy

Zdjęcie Ryugu zrobione przez ONC-W2 z wysokości 67m. Zdjęcie zrobione 21 września około 13:00 JST (???). Zdjęcie Ryugu wykonane przez ONC-T z wysokosci 64m. Zdjecie zrobione 21 września ok. 13:04 JST. To jest zdjecie powierzchni Ryugu o najwyższej rozdzielczości z wszystkich uzyskanych. Piszą, że po lewej u dołu jest "large boulder". "Boulder" to wg słownika "otoczak"... Skąd otoczak na planetoidzie??? Pomijając to, ze ja tam żadnego otoczaka nie widzę Pzdr, Gajowy

Niesamowite zdjęcia z powierzchni: http://www.hayabusa2.jaxa.jp/en/topics/20180927e_MNRV/ Historia się dzieje dziś! Pzdr, Gajowy

Powiedzmy, że na podstawie całego materiału mam wybranych S stabilnych gwiazd referencyjnych. Dla każdej pary gwiazd (Gi,Gj) z tego zbioru znam średni stosunek jasności SR_ij = FLUX_i/FLUX_j = średnia różnica jasnosci w magnitudo. Wówczas dla każdej ramki osobno, dla każdej pary gwiazd obliczam różnicę między średnią SR_ij a stosunkiem jasności na danej ramce - nazwijmą ją residualsem. Na podstawie zbioru residualsów danej ramki wyznaczam niepewnosc pomiaru jasnosci (jako odchylenie standardowe). Zgodnie z teorią waga ramki równa jest wówczas 1/odchylenie_standardowe_do_kwadratu. Eliminuje to wpyw sabych ramek na wynik nie odrzucając całkowicie żadnej ramki (poza tymi, dla których nie da sie zidentyfikować odpowiedniej liczby gwiazd referencyjnych). Później to już "tylko" średnia ważona, albo regresja ważona. Pzdr, Gajowy

Z tym, że sama zmiana FWHM nie jest największym problemem przy fotometrii różnicowej. Ja odrzucam wyłącznie ramki, dla których nie daje sie zmierzyć jasności co najmniej N gwiazd referencyjnych (N zalezy od zagwieżdzenia nieba, ale to liczba jednocyfrowa). Jesli się daje - nie odrzucam, a wyznaczam wagę takiej ramki w oparciu o zmierzoną zgodność jasności gwiazd referencyjnych ze średnią z tysięcy ramek. W ten sposób algorytm preferuje ramki, na których gwiazdy referencyjne "trzymają średnią" i ignoruje (acz niecałkowicie) te, na których zmierzone jasności się rozjeżdżają. Pzdr, Gajowy

Pytanie, czy są na pewno odstające. Zgodnie z rozkładem normalnym co 25 pomiar ma prawo być dalej niż 2 odchylenia standardowe od średniej. Pzdr, Gajowy

LibMar - odrzucać sie powinno tylko tych, co odstają. Założenie, że odrzucimy 10 lub 20% niezależnie od obiektywnych kryteriów jest błędem. Bo może się okazać, że odrzucamy tych co zaspali na egzamin, bo mieli mega tranzyt w nocy i dlatego mają w tym semestrze tylko 4.8, a zostawiamy kujownów ;). Pzdr, Gajowy

Nie. Różne estymatory dają różne wartości estymowanej wartości. Bez wiedzy (a'priori lub a'posteriori) na temat jakości próbki danych oraz spodziewanego efektu trudno powiedzieć, że średnia arytmetyczna jest lepsza od średniej ucinanej. W wypadku występowania obserwacji odstających (promienie kosmiczne, satelita, meteor w ramce itp.) średnia ucinana jest lepsza. Jeśli błędy są jednak wynikiem zdarzeń losowych, zgodnych z rozkładem normalnym, to najlepszym estymatorem jest średnia arytmetyczna. Moim zdaniem najlepsze efekty powinny być osiągnięte poprzez: a) odrzucenie ewidentnie zepsutych ramek (wspomniane metory, samoloty, zupełne zachmurzenie lub supernowe ). b) określenie dla każdej z pozostałych ramek wariancji jasności gwiazd porównania (o jasnosci zbliżonej do badanej) c) wyznaczenie krzywej jasności metodą najmniejszych kwadratów przy zastosowaniu regresji ważonej Ważona regresja lepiej poradzi sobie z ramkami słabej jakości niż odrzucanie %% najsłabszych obserwacji lub stakowanie - bo nie tracimy informacji, tylko traktujemy ją z należną wiarygodnością. Pzdr, Gajowy

3700 ramek to nie jest dużo :). Myślę, że ważona regresja wielomianowa na całości danych dałaby Ci lepsze rezultaty niż stack, a przynajmniej warto to sprawdzić. Nie wiem, czego oczekuje ETD, ale moze wystarczy im podesłać dane wynikowe, a nie surowe? Pzdr, Gajowy

Challange accepted ;-). Masz dane źródłowe (ramki/fitsy/aviki) dla tego wykresu? Pzdr, Gajowy

Ten temat mnie też bardzo interesuje. Moim zdaniem odrzucanie klatek powinno być wyjątkiem - każda klatka to jakaś informacja. Odrzucać - nie odrzucać punkty odstające to zresztą temat ostrych sporów wśród fizyków. Myślę też, że zamiast odrzucania badź łączenia lepsze jest "ważenie" każdej ramki tak, by jej wpływ na ostateczny wynik był adekwatny do jej jakości. Trzeba tylko znaleźć kryterium ważenia tej jakości. Odrzucam wyłącznie te pomiary, które znacznie odbiegają od reszty (kryterium może być odległość od średniej wyrażona np. w wielokrotnosci odchylenia standardowego). Oczywiście ręcznie nie przerobisz 30 tys. fotek z jednego tranzytu, czy obrotu planetoidy. Dlatego, tradycyjne szkoły wymyślały rozmaite urposzczenia, które dziś są często kulą u nogi. Komputery nie miały mocy ani pamięci by obsłużyć macierze o rozmiarach potrzebnych do odwzorowania krzywej jasności za pomocą szeregów Fouriera 100-rzędu dla tysięcy ramek, z których każda ma inną wagę :). Ale już mają. Tylko softu póki co brak... @LibMar, pogadamy w Berlinie :). Pzdr, Tomek