krukarius

Zdjecie komety okolo maksimum zacmienia podhoreyzontalnego w Hiszpanii. Widoczna golym okiem bez problemu i faktycznie musiala miec ok. 3.7-3.8 mag jak wspominali przedmówcy bo nawet malutki warkocz sie zalapal, a uzywalem jedynie 18mm (Sigma 18-35mm Art f/1.8). Zdjecie surowe. Po prawej cien Ksiezyca uchodzacy juz w kosmos (spotyka sie z cieniem Ziemi). Slonce (zakrycie 94,2% dla miejsca obserwacji, a faza calkowita 200km na polnoc na Zat. Biskajskiej) niecale 9 stopni ponizej horyzontu czyli zmierzch zeglarski w najlepsze. Parametry zdjecia: 18mm 1s ISO 1600 f/1.8 Sprzet: Nikon D5300 + Sigma 18-35mm f/1.8 Art W przyszlosci bedzie wiecej z tego dnia (poniedzialek 8.04 ok. 21:50 - 22:30) ale musze je obrobic dopiero po powrocie do kraju wiec musicie poczekac

W ponizszym artykule: https://astro-geo-gis.com/12p-pons-brooks-comet-during-2024-total-solar-eclipse/ Zaprezentowalem mozliwosci obserwacji komety 12P/Pons-Brooks najlepsze od stycznia 1888 roku czyli ostatniego okresu, w którym widocznosc komety byla sprzyjajaca w stosunku do polozenia Ziemi. Zarówno w 1954 ani teraz nie bedzie takich mozliwosci poza "okienkiem obserwacyjnym" podczas podhoryzontalnego zacmienia Slonca w Europie Zachodniej. Jezeli ktos przebywa w UK (Kornwalia), Francji (cale zachodnie wybrzeze, a zwlaszcza Nowa Akwitania) lub Hiszpani (cale polnocne wybrzeze czyli Kantabria, Asturia, Galicja) to goraco zachecam do obserwacji w poniedzialkowy wieczor. Jeszcze wiecej szczegolow tutaj: http://eeq.astro-geo-gis.com/2024-2/

Dla lepszego zobrazowania jak zjawisko bedzie wygladac na Atlantyku w okolicach zachodu Slonca polecam artykul oraz nagranie ponizej: https://news.alaskaair.com/alaska-airlines/eclipse-flight/ Zacmienie z 9.03.2016 bylo obserwowane glownie w Indonmezji, ale konczylo sie na Pacyfiku. Lot z Anchorage do Honolulu byl jedynym któremu odalo saie "wleciec" w pas zacmienia. W efekcie calkiem przypadkiem pasazerowie mogli podziwiac zjawisko. Nie ma tu mowy o "sciganiu sie " z cieniem (celem wydluzenia zjawiska) bo to nie jest lot samolotem wyczarterowanym na zacmienie. Tutaj samolot moze poruszac sie tez prostopadle albo naprzeciw do przebiegu cienia, gdzie w konsekwencji zjawisko moze trwac krócej niz na ladzie. Fakt jest jednak taki, ze cien na wysokosci przelotowej jest widoczny nawet z 300km, a juz na pewno jezeli mowa o opcji podhoryzontalnej. Tej przykladow jeszcze nie ma, co tym bardziej podkresla zasadnosc tego typu obserwacji. Zatem -> zachecam, prosze, nawoluje...

Dodaję ten temat, gdyż nie znalazłem nigdzie wcześniej żadnego wątku, który byłby poświęcony temu, co możemy zobaczyć z pokładu samolotu poza oczywiście odległymi cechami krajobrazu (góry morza, itp), co jest już poruszone w innych wątkach. Chciałbym abyśmy zaczeli dzielić się przemyśleniami oraz relacjami z obserwacji zjawisk pogodowych (o które łatwiej) oraz astronomicznych z naszych podróży samolotem. Wiem, iz z tymi drugimi jest ciężej, ponieważ światła świeca się wewnątrz samolotu podczas lotu toteż ciężko jest fotografować niebo, ale są sytuacje szczególne, które wydaje mi się mogą przybrać spektakularny charakter i dostarczyć niezapomnianych wrażeń zwłaszcza gdy patrzymy na nie właśnie - z wysokości. Takim bezprecedensowo topowym zjawiskiem astronomicznym, które może być obserwowane z samolotu jest zaćmienie Słońca, a w zasadzie cień Księżyca przemieszczający się po powierzchni Ziemi lub w atmosferze. Tak się składa, że w zasadzie już za tydzień - w poniedziałek 8 kwietnia będziemy mieli całkowite zaćmienie Słońca w USA, które skończy się na Atlantyku, a jego optyczne "znamiona" dosięgną krajów Europy Zachodniej, a co za tym idzie - strefy wzmożonego ruchu lotniczego. Mozna powiedziec iz "prezedarlem" sie przez mniej wiecej wszystkie samoloty, które ok. godz. 19:50 UTC znajda sie w bezposrednim sasiedztwie lub wrecz w obrebie pasa calkowitego zacmienia Slonca. Mapa obrazuje sytuacje z Flightradar24.com dla 25 marca godz 20:50 UTC (jeszcze "starego" czasu) Nie chodzi tu jedynie o jego geometryczne przedluzenie w obrebie strefy zmierzchu nad Zatoka Botnicka i Europa Zachodnia, gdzie z oczywistych wzgledow w powietrzu bedzie najwiecej maszyn, ale takze o strefe calkowitosci nad polnocnym Atlantykiem. Kilka transatlantyckich polaczen bedzie realizowanych m.in. przez TAP Portugal (LIS-JFK), Emirates (IAD-DXB), Ethiopian Airlines (ORD-ADD) czy Qatar Airways (IAD-DOH). W zaleznosci od miejsca pasazerowie beda miec po prostu extra widok! Jezeli samolot bewdzie odbywal lot w kierunku Ameryki, wtedy najlepszym bedzie miejsce w rzedach H lub I. Jezeli z powrotem to rzedy A i B. Podobnie bedzie wygladac w przypadku ruchu nad Europa. Dla kierunków z poludnia na polnoc beda to rzedy A i B przy oknach, zas w odwrotnym kierunku rzedy E i F (uwzgledniamy samoloty typu Boeing 787 jak EasyJet czy Ryanair). Wiecej szczególow na temat tego jak fotografowac z samolotu tutaj: https://astro-geo-gis.com/how-to-capture-a-landscape-from-the-middle-of-the-plane/?fbclid=IwAR3C8Uib8TU49zEz2FIP0lzr7tmMcjbkqVgygRUuGccSixkTOh30vHXe7hU_aem_ARe2VqVesoLq_yuqSSSIbjT85N69BsGdJBn-tWmhRw28lH8k4L9c8tVJ_loPdYzZppOeOjASSSB0DVpl7ZVdhjOY Ponizszy screenshot zawiera wszystkie 65 samolotow, ktorych dane zebralem w oparciu o loty rozkladowe. Nie uwzglednilem ewentualnych spoznien, aczkolwiek te któe byly juz w powietrzu mialy nawet do 45min poslizgu. Zasadniczo nalezy miec na uwadze równiez obnizenie widnokregu ok. 3 stopnie na wysokosci przelotowej. Pasazerowie lecacy nad polnocna Hiszpania np z Teneryfy do Szkocji zapewne beda widziec cien Ksiezyca jeszcze na oswietlonych przez Slonce chmurach! Jezeli ktos planuej badz kupil juz lot na jedna z linii lotniczych wymienionych ponizej - prosze o kontakt. Przeszkole taka osobe, ktora bedzie bardziej swiadoma zjawiska i bedzie mogla dokonac w zasadzie pierwszej w historii fotografii zacmienia podhoryzontalnego z wysokosci przelotowej. Sam rozwazalem taki pomysl, ale biorac pod uwage ryzyko potencjalnego spóznienia sie samolotu wybralem inna opcje. Tutaj kieruje prosbe/zainteresowanie do osób, które maja juz zaplanowana podróz w poniedzialkowsy wieczór 8 kwietnia nad Europa Zachodnia. Jezeli nie lecisz, udostepnij dalej - moze ktos akurat... Sfinalizowałem listę samolotów, które w dniu 8 kwietnia wieczorem znajdą się na przecięciu bądź w bezpośrednim sąsiedztwie pasa zaćmienia tudzież jego przedłużenia. pasażerowie 65 maszyn całkiem przypadkowo zaobserwuje niebywałe i szalenie rzadkie zjawisko jakim jest podhoryzontalne zaćmienie Słońca. Wprawdzie jest ono tak samo częste jak całkowite, ale nie zdarza się często w takich regionach gęsto zaludnionych jak Europa Zachodnia. W konsekwencji skutkuje to dużo mniejszą ilością albo wręcz brakiem połączeń lotniczych w momencie zaćmienia, gdy ma ono miejsce gdzieś hen na oceanie. Tutaj będziemy mieli do czynienia z niecodziennym zjawiskiem, a z racji wysokości przelotowej pogoda gwarantowana! Czy ktoś ma kupiony bilet na jedno z wymienionych połączeń? Jeśli tak to jakie ma miejsce? Czy ktoś reflektuje na taką obserwację?

Alternatywna opcja to zacmienie podhoryzontalne do zaobserwowania w tym samym czasie w Galicji (Polnocno-zachodnia Hiszpania). Program wycieczki w dniach 4-14.04 zostal zaprezentowany tutaj: http://tour.astro-geo-gis.com/solar-eclipse-below-the-horizon-spain/ z tym, iz tutaj podobnie. Glownym celem jest obserwacja PODHORYZONTALNEGO ZACMIENIA SLONCA, której plan zostal zaprezentowany w tym artykule: https://astro-geo-gis.com/solar-eclipse-below-the-horizon-the-observation-guideline/ Zacmienie konczy sie na Atlantyku ok. 1000km od wybrzezy Polwyspu Iberyjskiego. Jego poczatek bedzie do zaobserwowania z najwyzszych klifow na Polwyspie Iberyjskim - Vixia de Herbeira, po czym Slonce zanurzy sie pod horyzont wedlug schematu zaproponowanego przez J.Meeusa. Obserwacja bylaby dwuczlonowa. Pierwszegfo dnia (niedziela 7.04) dokonujemy pomiarow i obserwacji "normalnego" zmierzchu, a dzien pozniej w dokladnie tym samym czasie zmierzchu "zacmieniowego". Dzien sie wydluza, zachod Slonca w dniu 8.04 jest 2m pozniej. To daje dodatkowy element porównawczy. Obserwacja jest rekonesansem tego, co zobaczymy w duzo wiekszej skali w sierpnmiou 2026 roku we Wloszech, Tunezji, na Malcie i pld Grecji. Kulminacja zjawiska z zakryciem ponad 96% dokladnie w polowie zmeirzchu, kiedy Slonce bedzie 9 stopnni pod horyzontem. W zalaczniku to, co zrenderowalo najnowsze Stellarium 23.4. W szczytowej fazie zjawiska spodziewany jest wedrujacy cien Ksiezyca, który podzieli jasna poswiate horyzontu na 2 czesci. Niestety z uwagi na odskok ok. 130km od dokladnego przedluzenia pasa podzial nie bedzie idealny, ale powinien byc niezle zauwazalny! Oprócz tego jest planowana obserwacja spadku natezenia swiatla w celu zarejestrowania zjawiska jakim jest twilight standstill - czyli moment, w którym zmierzch "swoi w mierze". Takie pomiary byly przeprowadzane tylko raz przez Niemcow w 1990 roku, o czym szerzej tutaj: https://www.academia.edu/27068400/Influence_of_a_solar_eclipse_on_twilight Szczegoly calego przedsiewziecia opisalem tutaj: http://eeq.astro-geo-gis.com/2024-2/ co dotyczy w gruncie rzeczy calej Europy Zachodniej, która tego wieczoru doswiadczy zaburzonego zmierzchu przez gleboka faze czesciowa (Francja ponad 90%, UK, Niemcy 75-80%), w tym takze (do skonczenia) rozklad kamer internetowych rejestrujacych na zywo obraz z tamtych rejonow, a takze lista przelotow/rejsow operujacych w okolicach godziny 21:54, w której kulminacja zacmienia bedzie miec miejsce. Ostatnia rzecz to kometa 12P/Pons-Brooks, ktora wyglada na to osiagnie podczas zacmienia podhoryzontalnego najlepsze warunki widocznosci od stycznia 1888 roku! Szczegoly tutaj: https://astro-geo-gis.com/12p-pons-brooks-comet-during-2024-total-solar-eclipse/ Tej najlepsze warunki obserwacji beda na wybrzezu Zat. Botnickiej w Nowej Akwitanii, lecz tam zacmienie ma miejsce prawie 13 stopni pod horyzontem, wiec troche "za gleboko". Sprzet jaki ja biore to Nikon D5300 + Sigma 18-35mm Art oraz Tokina 11-16mm f/2.8 Do nabycia luksomierz klasy min B z dokladnoscia do 0.01Lux oraz Sky Quality Meter Na miejscu obserwacji nieboi w kieruinku zachodnim jest czyste, aczkolwiek usredniajac jest to skala Bortle 3. Nawet dla glebokiego zmierzchu nie bedzie zle, gorzej moze byc z pogoda... Jezeli pogoda zawiedzie to bedzie jazda wzdluz wybrzeza w kier. Santander, Bilbao. Tam zacmienie bedzie juz glebiej (11-12 stopni ponizej horyzontu) ale blizej pasa (Santander 98%, Bilbao 98,3%). W skrajnym przypadku zostanie nawet Francja (900km od Carino) albo ewentualnie region na poludnie od Kordyliery Kantabryjskiej (Leon, Valladoid, Zaragoza?) gdzie o widoku przedluzenia cienia raczej trzeba byloby zapomniec, ale pomiary natezenia swiatla weszlyby w gre. Wszystko zalezy do pogody ----------------------------------------------------------------- Podsuimowujac: Wycieczka z 3-ma opcjami Najdrozsza przeloty KRK-AMS-BIL 4-14.04 w cenie ok. 3200zl (wszystko czyli noclegi, auto, samolot) dla 3 osob Optymalny 5-12.04 KRK-STN-SRD SRD-BER-KRK ok. 500zl tanszy (Santander) Najtanszy 5-10.04 KRK-CRL-SCQ SCQ-BER-KRK zamkniecie w ok. 1500zl - wtedy realizacja podstawowego programu wyjazdu z Santiago de Compostela, A Coruna i ewentualnie Lugo + Cathedral Beach i region wokol Carino gdzie docelowo obserwacja ma nastapic. Ktos chetny?

Kalendarze dotraly z lekkim opóznieniem, ale sa! W zalaczniku kilka zdjec! Bardzo prosze o kontakt na priv w sprawie wysylki. Pozdrawiam

Jezeli ktos jest chetny na oferte "last minute" to oferuje wyjazd do Texasu za jedyne 8500zl z przelotem. Szczegoly wraz z mapka i opisem, a takze "rozbiciem" cenowym mozna znalezc pod tym linkiem. http://tour.astro-geo-gis.com/packages/solar-eclipse-2024/solar-eclipse-texas-long/ Najwazniejszym motywem wyjaazdu jest calkowite zacmienie Slonca, do którego (w przeciwiestwie do niektórych "organizatorów") podchodze powaznie. Interesja mnie obserwacje, które pózniej beda wykorzystane w publikacji naukowej, dlatego tez mile widziani byliby uczestnicy o podobnej pasji i "zacieciu", ktorzy nie potraktuja tego zjawiska jako dodatek tylko jako glowny cel wyprawy. Czas wyjazdu to 10 dni (4-14.04) podczas którego chcialbym zobaczyc jeszcze Nasa Space center, Obserwatorum Mc Donalda, a jak czas pozwoli (na poczet rezygnacji z Guadelupe Mountains National Park) takze stairbase Elona Muska. Podkreslam jednak iz interesuja mnie osoby, ktore beda miec fajny sprzet i wezma czynny udzial w obserwacji tego zjawiska. Nie chce "przypadkowych" towarzyszy. Zamykam sprawe pod koniec przyszlego tygodnia.

Kalendarze sa zamowione W piatek licze je otrzymac. Pozniej beda wysylki.

Witam ponownie: Cena kalendarza to 110zl (kolor) lub 85zl (czarno-bialy).

OK. Rozumiem, iż dla tych Panów należy realizować zamówienie? Ja aktualnie "przepycham się" przez drukarnie, gdyż okazało się, że one nie dysponują formatem który ja przygotowałem, a to był tylko taki prościutki A4. Zobaczymy co z tego będzie, ale jestem przekonany że do końca tego tygodnia dowiem się już wszystkiego i będę mógł wysyłać.

Stellarium jest czasochlonne. Ja robie to w taki sposób natomiast czas który mi zostaje wykorzystalem na mapki, bo tutaj niestety...ale bylo najwiecej roboty. Mapka to nie tylko screenshot ale musze praktycznie zawsze ja uzupelniac o nazwy gwiazd, jasnosc magnitudo, polozenie Ksiezyca, itp. To z grubsza 3x wiecej roboty niz sam opis. Ja spedzilem tez ok. 2,5 tygodnia na ten kalendarz.

Mam poniekád analogiczny problem. Nie dotyczy on jednak zdjé, a mapek nieba których zalaczenie z niektórych serwisów niestety tez nie jest darmowe i trzeba cos z tym zrobic. Ja juz napewno zrobie kolejny szybciej niz tego roku. Czy to bedzie czerwiec? Nie wiem. Czekam na kolejne edycje almanachow bo majac juz opracowane wszystkie zjawiska tabelarycznie i tematycznie idzie zaoszczedzic sporo czasu.

Jezeli kalendarz na modle Astrolife to bedzie raczej dobry Piszac o rzeczach ktore robisz brzmi to naprawde dobrze. Ja jednak postanowilem niejako "odejsc" od wykresow i tabeli, gdyz to kojarzy mi sie z tym, ze uzytkownik ma wszystko pogrupowane tematycznie jak w Almanachu i musi odwiedzac kazda sekcje z osobna zeby dowiedziec sie np o kometach w danym roku, zakryciach itp. Ja pomyslalem sobie, iz lepiej bedzie aby osoby korzystajace z kalendarza mialy to wszystko w 1 miejscu - delikwent otwiera sobie dany tydzien i ma: tego dnia to, tego tamto, itp. wraz z mapkami. Wprawdzie zalaczniki na koncu tez przewiduje, ale juz bardziej jako ciekawostki. Nie chce jednak podwazac Twojego pomyslu, bowiem sam robie to po raz pierwszy i tak jak wysej juz napisalem pewne przedstawienia moga byc problematyczne. Sa tygodnie w ktorych niewiele na niebie sie dzieje, czego rezultatem sa pustawe strony, a w innych tygodniach jest tego az za duzo i nie idzie zmiescic wszystkiego. Trzeba wiec agresywnie selekcjonowac informacje. Patrzac na to z takiej strony Twoje podejscie wydaje sie byc bardziej praktyczne. Chetnie zobacze Twoj kalendarz w PDFie jezeli go zrobisz Astrolife uwazam ze jest najlepszy ze wszystkich dostepnych na rynku Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku, Pozdrawiam

Przepraszam za to zamieszanie, faktycznie wrzucilem do dzialu z lornetkami. Kalendarz jest dedykowany dla wszystkich, aczkolwiek dzial z lornetkami niejko owa dedykacje "usrednia" z uwagi na fakt ze opisane zjawiska sa skeirowane zarowno do osob ze sprzetem do obserwacji glebokiego nieba jak i nieposiadajacych zadnego Jezeli jest to problematyczne o bardzo prosze umiescic tam gdzie jest wlasciwe dla tego posta miejsce. W przyszlosci bede o tym pamietal.

Witam wszystkich. Mając świadomość (wydaje mi się że) wszystkich kalendarzy astronomicznych jakie są wydawane w Polsce rozpoczynając od sławetnej "mordki" Wójcickiego, a kończąc na galerii zdjęć Delta Optical postanowiłem wyjść z inicjatywa stworzenia własnego kalendarza, którego wiodącym przesłaniem jest zakres merytoryczny. Jeżeli mam być szczery to spośród tych które znam jedynie kalendarz Astrolife nadaje się do nazwania go stricte "astronomicznym" gdyż zamiast pieknego zdjęcia w miejscu miesiąca znajduje sie mapa nieba, zas pod niektórymi dniami jest wzmianka o tym co dzieje sie na niebie. W moim przypadku postanowiłem pójść o krok dalej i do każdej wzmianki i danym zjawisku dołożyć jego krótki opis, a także graficzną prezentację tego, co w danym momencie dzieje się na niebie. Kalendarz został wykonany w ujęciu tgygodniowym. W załączniku prezentuje mniej więcej jak on wygląda: Ponieważ prrzygotowałem go po raz pierwszy, traktuje sprawę "pilotażowo" z uwagi na fakt,że podejście do tematu jest nowe, więc pewne rzeczy mogą ze sobą nie do końca "styknąc". Mowa m.in, o tym, co w punktach poniżej: 1. Ryciny - ogólnie bazowałem na screenach z róznych programów astronomicznych (Stellarium, Cartes du Ciel) które dodatkowo modyfikowałem podpisując niektóregwiazdy, itp. W niektórych przypadkach może będą za małe... z uwagi na fakt, że musiałem zmieścićto na formacie A4. 2. Opisy - starałem się zawsze coś "dorzucić" do danego zjawiska opisując je po krótce na tyle na ile wystarczyło mi miejsca. 3. Zawartość - nie chciałem przesadzić wrzucając niektóre zjawiska "na siłę" toteż niektóre dni służa jako dodatkowe miejsce do notatek. Są takie tygodnie w 2024 roku, w których na niebie będzie się działo niewiele. Nie chciałem więc z tego robić dodatkowego almanachu, bo taki już jest przygotowany przez PTA Niemniej jednak pozostawiam tę kwestię otwartą z możliwością rozbudowy w roku przyszłym. Zależało mi aby w miare możliwości "ogarnąć" wszystkie ważniejsze zjawiska oraz rozmaite ciekawostki, o których pewnie nie dowiecie się z innych kalendarzy. 4. Załączniki - na razie tylko 2 i to takie dosyć "egzotyczne", ale temat do rozbudowy na kolejne lata. Tutaj także nie chcę przesadzić. Zależy mi bowiem aby użytkownik jak najwięcej zobaczył co dotyczy danego tygodnia aniżeli za kazdym razem wertował listy znajdujące się gdzieś na końcu. To nie almanach. Reasumując chciałem aby było merytorycznie, w miare dokładnie i przede wszystkim wszystko w 1 miejscu. Użytkownik otwierając dany tydzien miałby wgląd w to, co może obserwowac na niebie i kiedy w przeciwieństwie do almanachu, gdzie zjawiska poukładane sa tematycznie i trzeba szperać po datach. Kalendarz mogę wydrukować i rozdystrybuować, ale z racji tego, że robie to po raz pierwszy musze zorientowac się w cenach. Zależy mi na tym aby był to kalendarz spiralny na którym strona parzystą będzie dzień, efemerydy, zjawiska i ich opisy oraz notatki, a po przeciwnej stronie spirali na stronie nieparzystej grafika, tak jak zaprezentowana poniżej. Jeżeli chodzi o cenę ostateczną to byłaby nią cena wydruku + "co łaska" za robociznę. Tym razem dlatego tak, bo Nowy Rok mamy już za 2 godziny Na 2025 zrobiłbym to dużo wcześniej. Chciałbym zapytac się czy kogoś interesuje ten temat i byłby chętny aby taki kalendarz otrzymać powiedzmy do połowy stycznia? Pozdrawiam i życzę wszystkiego najlepszego w nadchodzącym Nowym Roku 2024. 01.1-7.pdf 0. Header.pdf

A szczegolowa symulacja dla Teksasu jest tutaj: Zapraszam do subskrybcji po wiecej!

Lukasz & Pawel, wspaniala robota! Wybaczcie, ale musze to rozgryzc. Pomysle w przyszlosci jakby zrobic z tego aplikacje.

Prezentuje sie niezle z uwagi na kontrast z wciaz rozjasnionym niebosklonem. Jestes w stanie podac wspolrzedne samolotu? Wydaje mi sie, ze skoro to Mt Blanc, to grzbiet nie powinien tak gwaltownie sie "urywac".

Kamieniem milowym w renderingu obszaru widoczności z danego miejsca jest zastosowanie wtyczki QGIS Viosibility Analysis. Wprawdzie w internecie znajdziecie multum informacji na temat tego jak daną wtyczkę używać i co można z nią zrobić. Osobiście przyznam, można dużo! Jedyny problem jest taki, że zdecydowana większość tutoriali bazuje już na pewnym pułapie i "podstawy podstaw" są niestety pomijane. W artykule postanowiłem opisać to "od deski do deski" kładąc szczegolny nacisk na: - pozyskiwanie plików DEM - własnoręczne definiowanie punktu widokowego - wybór właściwego układu współrzędnych, co jest sztandarowym elementem jeżeli chcemy aby nasze wizualizacje doszły wogóle do skutku. https://www.mkrgeo-blog.com/the-correct-way-of-using-qgis-viewshed-plugin/ Możliwości wtyczki są m.in. takie: - rendering visibility cloak jaki znamy z Heya, ale z ta różnicą, że dochodzi na nowy parametr - target height. To oznacza, że możemy uwzględnić wysokość obiektów, które potencjalnie byłyby widoczne z naszego miejsca. Swego czasu poruszyłem już ten temat tutaj: https://www.mkrgeo-blog.com/manual-estimation-of-the-visual-range-between-two-artificial-objects-case-studies/ który można traktować równorzędnie. Załóżmy, ze jesteśmy ciekawi czy z wieży A, która jest naszym punktem widokowym może być widoczna wieża B. Oczywiście w NMT jej nie ma, wiec musimy widok estymować manualnie. Gdy wieża B ma wysokość dla przykładu 110m, ustawiamy w QGIS target height na 110m (albo ok. 100m dając zapas) i generujemy visibility cloak. Jeżeli miejsce, gdzie ta wieża stoi jest pokryte to znaczy ze taki widok jest możliwy. Tutaj opcje ta można szeroko zastosować do pokrycia lasami, co tez uczyniłem. Niestety w wersji rastrowej takie analizy są dosyć toporne, a wersja wektorowa będzie dopiero opisana wkrótce... Innym atutem wtyczki jest modelowanie zasięgu widoczności dla różnych współczynników refrakcji. Poniżej próbki, które zastosowałem dotyczą wieży telewizyjnej na Suchej Górze, zakładając wysokość 130m (jej obecna po remoncie to 147m). Okazuje się, iż dla refrakcji 0.22 byłaby szansa dostrzec ja nawet z Tarnogrodu. Nie ma już na ten temat w ogóle dyskusji kiedy naniesiemy wysokość lasu 30m, wtenczas jej widzialność imponująco wzrasta.

Zmieniam chwilowo temat - i z góy przepraszam. Dzieki dyskusji na grupie FB, a zwlaszcza kol. Pawlowi (Rymek) dowiedzialem sie jak wykorzystac funkcje FOV w Google Earth, za pomoca ktorej jest mozliwa symulacja horyzontu z uzyciem telefoto do 200mm. Jest to niezly sposób (tak uwazam) na ocene mozliwosci widocznosci obiektow antropogenicznych z danego miejsca (wiez TV, masztow itp), zwlaszcza jezeli ono samo znajduje sie na sztucznym podwyzszeniu nie uwzglednionym w symulatorach, ktore korzystaja z cyfrowego modelu terenu. Opcje ta rozpracowalem na bazie Google Earth Pro 7.3 i jej szczegoly sa tutaj: https://www.mkrgeo-blog.com/the-google-earth-fov-feature-usage-in-long-distance-observations/ Niestety na dlugich dystansacjh metoda nie do konca sie sprawdza, aczkolwiek stawiam na wymagania sprzetowe. Rendering przy FOV 10 trwa chwile, a obiekty najdalsze, jezeli nie sa wystarczajaco wybitne ulegaja pominieciu. Najwazniejsze jest to, ze po wylaczeniu opcji tour dane powiekszenie moze byc uzywane rowniez w warunkach normalnych umozliwiajacych np. zapis widoku w pliku graficznym .JPG rozdzielczosci nawet do 8K. Poza tym mozna takie symulacje wykonac dla "obszarow granicznych" probujac je skonfrontowac z "kropkami na Heyu". Zachecam wiec do lektury, natomiast ponizej zalaczam kilka ciekawych symulacji: Mogielica z czubka wiezy TV na Suchej Górze - 8K (crop) - 111km Lomnica z czubka wiezy na Suchej Gorze - 8K (crop) - 131km Symulacja widoku ze szczytu Stoy 1681m.n.p.m. (Polonina Borzawa) na Gory Tokajsko-Slanskie (po drodze zaznaczona wieza TV Dubnik) oraz Tatry z odleglosci 240km - 8K bez cropa. Tatry z wiezy TV na Swietym Krzyzu - ok. 200km - 4K bez cropa Panorama Tarnowa z Góry Bardo 534m.n.p.m. - najwyzszego szczytu Pogórza Strzyzowskiego

zasadniczo jak dla mnie sprawa byl juz czysta od razu. Szczyty widac i nie podlega to dyskusji. Mozna byloby je tylk ozobaczyc w lepszych warunkach

Niestety tak. Zarowno w jednym jak i w drugim przypadku "cos tam widac" totez obydwa podejscia nalezaloby powtorzyc w lepszych warunkach. Irlandia wygladala wystarczajaco slabo aby udowodnic przesuniecie progu kontrastu wywolanego odbiciem promieni slonecznych na powierzchni wody. Czasem zatem znikoma prezencja obiektow na horyzoncie moze dostarczyc wiele informacji.

To jest prawidlowosc zwiazana z gwaltownym wzmocnieniem kontrastu oswietlonego nieba z przyciemnionym juz otoczeniem. Do tego dochodzi fakt, ze gorki oddalone o 50km sa nizsze, bo z tego co sie orientuje to Powaski Inowiec nie siega wyzej niz 1100mnpm dajac tym samym istotny 1km w pionie w stosunku do Schneeberga. Niemniej jednak obserwacja zdecydowanie wymaga powtorzenia w lepszych warunkach bowiem bardzo latwo pomylic ja z otaczajacymi chmurami. Trzeba sie naprawde dobrze wpatrzec.

Te strone znam, ale skoro robisz wlasnym kodem te wykresy to dlatego nie moglem ich nigdzie znalezc w sieci