Radek Grochowski

Nie, szum na APSC będzie większy z powodu mniejszego rozmiaru piksela, czyli większego ich zagęszczenia na jednostkę powierzchni.

Prawie jak papuga, czyli bliskie spotkanie z krzyżodziobem świerkowym w Sudetach.

Nareszcie przestali barwić zdjęcia na buro i widać niebieskie niebo na Marsie.

Byłem też dokładnie w południe :) Gołym okiem Rudaw nie było widać, ledwie majaczyły w obiektywie, zwłaszcza że wiatr wyciskał łzy z oczu. Ale na powiększeniu widać szczegóły takie jak granice między lasem a śniegiem. To dopiero moja druga obserwacja Rudaw z Karkonoszy.

Wczorajszy widok na Rudawy z Wielkiego Szyszaka. Do Klinowca i Fichtelbergu 188km.

Świetna robota. Ja bym może odpuścił na Twoim miejscu Głowę Czarownicy, żeby złapać całą Pętlę Barnarda, ale to szczegół.

Tak, byłem kiedyś. Generalnie całe Sudety mam schodzone po wielokroć.

Dzięki. Byliśmy w Kowarach-Wojkowie.

Dzisiaj pojechaliśmy z żoną 70 km na zachód. Po drodze były ciemne, ponure chmury i mgła, ale za Przełęczą Kowarską okazało się, że cała Kotlina Jeleniogórska jest niemal czysta, a przejrzystość powietrza doskonała. Dzięki temu udało mi się dopiąć mój trzydniowy tryptyk górsko-planetarny ;) Na ostatnim zdjęciu po prawej widać schronisko Dom Śląski, a na Śnieżce oprócz industrialu kilku turystów z czołówkami.

Na ICM-ie jeszcze gorzej to wygląda.

Dzisiaj obserwowaliśmy planety defilujące nad szczytem pięknej góry Ślęży. Nikon D500. Pierwsze zdjęcie Sigma 105/1.4, ISO 400. Drugie i trzecie zdjęcie Nikkor 200-400/4, ISO 3200.

Dzisiejszy Jow-Sat nad szczytem Wielkiej Sowy. Do szczytu 8km, do planet trochę dalej ;) Nikon D500 + Nikkor 200-400/4 , ISO 5000.

A tak to wyglądało w czasie ostatniej wielkiej koniunkcji Jowisza i Saturna w 1226 roku. Symulacja z CdC, separacja była nawet mniejsza niż teraz, bo tylko 2'.

Żadne tam dalekie obserwacje, ale myślę że warte odnotowania, bo nieczęsto zdarza się wyjść nad stratusy na Ślęży. Byłem na szczycie prawie 200 razy, ale to trzeci albo czwarty raz z takimi widokami. Fotki z 9 listopada.