radio-teleskop.pl

W dniu 7.01.2019 o 23:48, Lukasz83 napisał:

znalazłem jeszcze taką klatkę... myślicie, że to jest ślad meteoru?

Moim zdaniem, bardzo możliwe. Na pewno nie jest to flara Iridium, bo należą one już do rzadkości z powodu "demontażu" starego systemu satelitów, które dawały jasne rozbłyski. Poza tym, Iridium powinien utrwalić się w postaci białego śladu o symetrycznym przebiegu i jasności, a tutaj mamy wyraźne różnice w blasku i barwie. Druga opcja to jakiś wirujący satelita nieregularnie odbijający światło Słońca. Pozdrawiam

Czas pożegnać Wirtanena, a nawet dobrze przywitać nie dane nam było... W każdym razie - na Pomorzu i Kujawach. Pogodowy dramat trwa do dziś - z dwoma drobnymi wyjątkami. Otóż 05 grudnia niebo nieoczekiwanie wypogodziło się na dobrych kilka godzin, dzięki czemu udało mi się ustrzelić kumulację z kometą, Mirą i Uranem w jednym obrazku z Nikona D700 i Sigmy 20 mm na f/2.5 (powiększenie to "wklejka" z ogniskowej 135 mm na f/2.8).

Drugi obrazek pochodzi z tej samej sesji (50 mm przymknięte do f/2.8).

Po ponad miesiącu niebo znów zanęciło mnie rozpogodzeniami wieczorem 07 stycznia. Spakowałem sprzęt, ruszyłem w ciemne miejsce, zestawiłem setup, wykonałem kilka próbnych strzałów (135 mm) i... zaczęły nachodzić chmury  Reszty pewnie się domyślacie... Mój wyścig z czasem potrwał całe 22 minuty Obróbka tak skromnego materiału z płynącymi obłokami to droga przez mękę, więc efekt jest mizerny, ale coś tam widać... Jak się nie ma, co się lubi..., itd. Że się tak żartobliwie wyrażę - czystego nieba!

17 listopada warunki były niełatwe z powodu obecności Księżyca (poza kadrem z prawej), ale udało się odnotować postęp Miry w nabieraniu blasku Oby pogoda dopisała w terminie przewidywanego maksimum, a przekonamy się na ile stać Mirę w bieżącym cyklu. Czystego nieba!

Bo to przyzwoity sprzęt jest Sam pracuję na Nikonie oraz szkłach m.in. Samyanga i nie narzekam Powodzenia!

Służę uprzejmie: 83 x 34 mm. Powodzenia

Jak na brak klatek kalibracyjnych i niemodyfikowany aparat (sam takim fotografuję), wyszło całkiem przyzwoicie Przydałoby się więcej materiału i odjęcie dominanty czerwieni, bo Plejady wydają mi się za słabo wyeksponowane... Ale i tak mi się podoba - pozdrawiam

Zaiste, Mira rośnie w siłę 6 listopada przekroczyła 5.0 mag. Oto dowód... Powodzenia na łowach!

Pierwszą fotograficzną próbę w tym sezonie podjąłem 13 października ok. 22:30. Mirę zidentyfikowałem jako gwiazdę prawie 9. wielkości. Jak tylko Księżyc zejdzie z Wieloryba (i w ogóle z wieczornego nieba), to spróbuję ponownie - ciekaw jestem porównania. Powodzenia w obserwacjach

Zaiste, od razu nasunęło mi się skojarzenie z mgławicą Ślimak Prawdę mówiąc, zdjęcie jest trochę dziełem przypadku, bowiem najpierw fotografowałem koniunkcję Księżyca z Marsem na niebie pozbawionym chmur. Po wykonaniu serii ujęć zdążyłem już częściowo rozbroić sprzęt, aż tu nagle przypłynęły obłoki i... wygrałem walkę z czasem dosłownie w ostatniej chwili! Pozdrawiam

Nie ma tego złego... Czasami zbliżające się pogorszenie pogody potrafi nadać dramatyzmu prozaicznej koniunkcji Księżyca z Marsem Czystego nieba!

Godzinę temu, Tayson napisał:

no i wyszla sina kreska z zielonymi elementami na tle jasno-mydlanych punkcikow....

 

ogolnie fajy kadr. malo kto w polsce mogl to widziec.

Za to brawo!!!

 

Dzięki Z tej ogniskowej trudno o detal w wysokiej rozdzielczości przy stosunkowo niewielkim obiekcie, jakim wizualnie jest Giacobini-Zinner. Zwróćmy też uwagę, że starałem się łapać możliwie dużo światła (f/2.5), a to odbija się na ostrości. A na marginesie - Polskę pisałbym jednak z dużej litery

13 minut temu, Tayson napisał:

dlaczego tak mala rozdzielczosci...?

szkoda kadru na to.

Pierwotnie chciałem skadrować całość nieco inaczej - włączając jeszcze M35 z przyległościami, ale... konfiguracja korpusu i teleobiektywu z Vixenem Polarie (na którym całość prowadziłem) ograniczyła mi możliwość manewru. A co do rozdzielczości - w stosunku do oryginału zredukowałem ją tak, żeby się w miarę dobrze oglądało w stosunku do użytej ogniskowej. No i jeszcze doszedł delikatny crop

Witaj Bella Fomalhaut, powiadasz... Mam słabość do tej gwiazdy, czemu dałem upust jakiś czas temu... Pozdrawiam!

6 godzin temu, Limax7 napisał:

Jak zawsze super robota. Świetnie zmontowane a te animacje bardzo ładnie się komponują z całością.

Z całego serca dziękuję Cieszę się, że treść filmu jest pożyteczna, a marzy mi się "noc Drakonidów" - niech się posypią na szczęście

Kochani! Zapraszam pod październikowy nieboskłon i niezmiennie życzę Wam czystego nieba!

Kochani! Tegoroczne lato się kończy, a wraz z nim kończy się sezon na wieczorne planety Wenus praktycznie już pożegnaliśmy, z Jowiszem pożegnamy się niebawem, więc... śpieszmy się patrzeć Oto pamiątka jeszcze z wakacji - od lewej: Mars, Saturn w Strzelcu, Antares w Skorpionie oraz Jowisz nisko nad linią drzew. Czystego nieba!

Packman? To jakiś kulturysta?

Kochani! Zapraszam pod wrześniowe niebo, którego czystości życzę Wam niezmiennie Pozdrawiam!

Kochani! Oto mała impresja z wielkim Marsem  "Czas Marsa" to tytuł multimedialnej projekcji prezentowanej na tegorocznym Bella Skyway Festival w Toruniu autorstwa Jerzego Rafalskiego z Planetarium Toruń i mojej skromnej osoby. A w tle złapał się Księżyc na krótko przed pełnią oraz bohater wieczoru nieśmiało wyglądający zza drzew Czystego nieba!

2 godziny temu, Limax7 napisał:

 

OK, dzięki. Mam sprawców tego show

 

NOSS 3-8 (A)
1 42058U 17011A   18230.03854860 0.00000000  00000-0  00000-0 0    00
2 42058  63.4390 231.2791 0081000 176.8567 183.1433 13.40755080    06
NOSS 3-8 (B)
1 42065U 17011B   18230.03845480 0.00000000  00000-0  00000-0 0    06
2 42065  63.4388 231.1041 0085000 177.0238 182.9762 13.40755148    07

 

No to będzie trzeba sobie je zapamiętać, bo flary są godne Iridium   Dzięki!

8 godzin temu, Limax7 napisał:

Chłopaki jak podacie współrzędne i czas rejestracji tych flar to spróbuję je zidentyfikować.

Na podstawie EXIF-a z czterech kolejnych klatek wychodzi, że u mnie pojawiły się 13 sierpnia o 01:54, a o 01:55 zniknęły z kadru, jednak jeszcze przez jakiś czas śledziłem je gołym okiem. Byłem trochę zdziwiony, że flary utrzymywały się tak długo... Przy "klasycznym" Iridium zwykle trwało to kilkanaście sekund do pół minuty. W tym przypadku zjawisko utrzymywało się o wiele dłużej, a w maksimum blasku oba błyski dorównały blaskiem Wenus (zaryzykowałbym nawet -5 mag.). Aż znieruchomiałem z wrażenia, bo wrażenie było piorunujące - dwie bliźniaczki w typie Wenus powoli sunące na granicy Pegaza i Ryb... Współrzędne miejsca obserwacji: 52.6 N oraz 18.3 E. Pozdrawiam!

Kochani! Księżyc nabiera mocy, sierpień wkracza w ostatnią dekadę, więc czas pomału podsumować tegoroczne Perseidy. W dużym skrócie: szału nie było, ale tragedii także nie Spodziewałem się bolidów, ale - jak na złość - nie dostrzegłem ani jednego... Sporo za to było słabszych meteorów (takich na poziomie do 0 mag.). "Moje" maksimum wypadło nocą 12/13 sierpnia między 01:45 a 02:30, kiedy Perseidy sypnęły pęczkami po 2-3 na raz. Zdarzyło się nawet, że w ciągu 3 minut naliczyłem ich 7. Generalnie, w ciągu tych trzech kwadransów spadło w zasięgu mojego wzroku więcej meteorów, niż przez resztę nocy (licząc czas przed i po szczycie). Miłym zaskoczeniem za to była duża aktywność roju poza maksimum (np. 16 sierpnia), o czym już wcześniej pisał Darek. W tym roku zamarzyły mi się Perseidy na tle Drogi Mlecznej i w towarzystwie Marsa. Parę sztuk złapało się w kadrze - także z Saturnem, Altairem i Wegą. A bonusem był podwójny błysk... Iridium? Wprawdzie dane z heavens-above.com na to nie wskazują, ale jestem przekonany, że to stare, dobrze znane "kosmiczne zajączki" - chyba, że ktoś ma inne wyjaśnienie Pozdrawiam

Kochani! Jeszcze nie ochłonęliśmy po lipcowym całkowitym zaćmieniu Księżyca i Wielkiej Opozycji Marsa, a sierpień już szykuje nam kolejne atrakcje - zapraszam!