Mareg

Poniżej moja recepta, którą używam od lat. Uzyskana precyzja zależy od staranności wykonania procedury.
Pierwszy raz polecam poćwiczyć i sprawdzić, jak dokładnie wychodzi, zanim zaczniesz prawdziwą robotę. 

• Robię szablon otworów w jakimś programie (ja w CorelDraw) ze znacznikami wymiarów na peryferiach kartki.
• Drukuję na papierze, mierzę porządną linijką znaczniki i obliczam korekcję w obu osiach.
• Skaluję rysunek, drukuję i sprawdzam wymiary.
• Wycinam ile trzeba i przyklejam do wierconej powierzchni taśmą klejącą, w wielu miejscach, żeby dobrze przylegało.
• Zaznaczam środki otworów porządnym i ostrym punktakiem.
• Odklejam szablon, jak trzeba to pogłębiam znaczniki. Wgłębienia powinny być wyraźne i stożkowe.
• Wierć ostrym wiertłem. 2 mm wierciłbym od razu, bez zaczynania mniejszym.
• Przy 4 mm grubości nie powinno być większych problemów z prostopadłością.

Dla mnie też takie zdjęcie to mega wyczyn, bo wiem jaka jest różnica w jasnościach i spoglądam na Syriusza.

Ale takiego zdjęcia nie pokazałbym rodzince.

Owszem, pokazuję, ale takie bardziej dla "normalnych ludzi".

Może jakbyś mieszkał na 40-tym równoleżniku, też byś sobie takie Syriusze pykał.
Potem pokazywałbyś rodzince/znajomym i każdy patrzyłby na Ciebie z politowaniem, że podniecasz się jakąś ledwie widoczną kropeczką obok jasnego placka.