krzysztofmcgaywer

👍

Genialne

Dobre!

Feniks Feniks (łac. Phoenix, skrót Phe) – 37 co do wielkości konstelacja nieba. Ma powierzchnię 469 stopni kwadratowych. Jest niezbyt jasną i niewyraźną konstelacją. Należy do gwiazdozbiorów nieba południowego. Leży na południowym krańcu gwiazdozbioru Erydanu, daleko od Drogi Mlecznej. Dawniej gwiazdy Feniksa należały właśnie do Erydanu. Gołym okiem w Feniksie dostrzeżemy około 40 gwiazd. Najjaśniejszą gwiazdą konstelacji jest Ankaa (2,4 mag). W tym gwiazdozbiorze nie ma żadnych obiektów Messiera, ale odkryto w nim 5 egzoplanet . Feniks graniczy z Erydanem, Piecem, Żurawiem, Rzeźbiarzem i Tukanem. Jest bardzo łatwy do obserwacji z terenów Australii czy południowej Afryki. Gwiazdozbiór jest widoczny na szerokościach geograficznych między 90oS a 27oN. Roje meteorów Fenicydy – rój związany z kometą 289P/ Blanpain. Pierwszy raz Fenicydy zostały zaobserwwowane 5 grudnia 1956 roku. Rój jest aktywny od 28 listopada do 9 grudnia z maksimum 6 grudnia. Gwiazdy Ankaa (α Phe) – najjaśniejsza gwiazda konstelacji. Jest oddalona od Słońca o około 85 lat świetlnych. Jest gwiazdą 2,5 raza masywniejszą od Słońca. Dodatkowo jest gwiazdą spektroskopowo podwójną. Jej mniejszy towarzysz okrąża gwiazdę w około 10,5 roku. β Phe – gwiazda podwójna o jasności 3,3 magnitudo. W układ gwiazd wchodzą dwa niemal identyczne żółte olbrzymy typu widmowego G8. Okrążają się w średniej odległości 0,3’’ w okresie około 170 lat. Wurren (ζ Phe) – Gwiazda odległa od Słońca o około 300 lat świetlnych. Na niebie ma jasność 4 mag. Wurren jest gwiazdą poczwórną, w której dwa jaśniejsze składniki tworzą układ zaćmieniowy podobny do Algola. Ich jasność zmienia się z 3,9 do 4,2 magnitudo w ciągu 40 godzin. Gwiazdy podwójne w nawiasie podano separację kątową składników. θ Phe (4”) ι Phe (4’ 54”) λ1 Phe (35,4”) λ2 Phe (11,8”) ξ Phe (13,1”) Gwiazdy zmienne W nawiasie podano zakres zmiany jasności, a po znaku „/” czas zmiany jasności AD Phe (10,27-10,8/0,4 dnia) AG Phe (8,87-9,35/0,75 dnia) RV Phe (11,12-12,25/0,6 dnia) S Phe (8,6-10,6/141 dni) ξ Phe (5,68-5,78/4 dni) Obiekty głębokiego nieba NGC 625 – galaktyka spiralna z poprzeczką, oddalona od Ziemi o około 11,5 miliona lat świetlnych. Odkrywcą tego obiektu jest James Dunlop. Należy do grupy galaktyk w Rzeźbiarzu. Obiekt powinien być łatwy do zaobserwowania w 8 calowym teleskopie. Kwartet Roberta (Rose 34) – jest to zwarta grupa powiązanych ze sobą grawitacyjnie galaktyk. W skład tej grupy wchodzą NGC 87, NGC 88, NGC 89 i NGC 92. Rose 34 znajduje się około 160 milionów lat świetlnych od Słońca. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kwartet_Roberta#/media/Plik:Phot-34a-05-fullres.jpg Źródła: Stellarium Wikipedia Astronet.pl Powrót na początek Kolejny gwiazdozbiór opublikuję prawdopodobnie końcem kwietnia, ponieważ mam teraz dużo nauki do egzaminów. Pozdrawiam

Właśnie niewiem dlaczego jest taki zielonkawy odcień. Miałem wkręcony filtr UV/IR cut, ale nigdy wcześniej takiego efektu nie miałem.

Wczorajszy Księżyc

Podoba mi się

Dzięki za próbę obróbki i opis co i jak robiłeś.

https://deltaoptical.pl/zestaw-synscan-do-dobson-10-wifi?from=listing

Dzięki! A w czym obrabiałeś?

Właśnie tu jestem kiepski, chociaż już każdy obiekt mi lepiej wychodzi. Stack: M51.TIF

Genialne

Erydan Erydan (łac. Eridanus, skrót Eri) Szósty co do wielkości gwiazdozbiór nieba. Erydan jest gwiazdozbiorem bardzo rozległym. Jest gwiazdozbiorempołudniowym. Najjaśniejszą gwiazdą jest Achernar o jasności około 0,5 magnitudo. Konstelacja ta ma powierzchnię 1138 stopni kwadratowych. W Erydanie przynajmniej 32 gwiazdy ma swoje planety. Sąsiaduje z Bykiem, Wielorybem, Piecem, Feniksem, Wężem Morskim, Zegarem, Rylcem, Zającem i Orionem. Gołym okiem w Erydanie dostrzeżemy około 100 gwiazd. Gwiazdozbiór Erydanu jest częściowo widoczny w Polsce zimą. Widoczny na szerokościach geograficznych pomiędzy 88oS a 28° N. Najciekawsze gwiazdy Achernar (α Eri) – Najjaśniejsza gwiazda Erydanu i dziewiąta najjaśniejsza gwiazda nieba. Jest gwiazdą podwójną i zmienną odległą od Słońca o około 140 lat świetlnych. Z Polski jest niewidoczna. Gwiazda bardzo szybko rotuje - do 250 km/s - dlatego jest jedną z najbardziej spłaszczonych gwiazd. Cursa (β Eri) – gwiazda mająca jasność 2,8 magnitudo. Odległa jest od Słońca o około 90 lat świetlnych. Gwiazda leży blisko gwiazdy Rigel z konstelacji Oriona. Theta Eridani (θ Eri) – gwiazda znajdująca się około 160 lat świetlnych od Słońca. θ Eri jest gwiazdą podwójną o separacji kątowej 8,3” co czyni tą parę atrakcyjnym celem dla astronomów. 40 Eridani (Keid) – gwiazda potrójna, która jest odległa od Słońca o około 16,5 lat świetlnych. Gwiazda ma jasność 4,4 magnitudo. Składnik B był pierwszym odkrytym białym karłem. Gwiazda ta obecnie zbliża się do Słońca w ruchu dookoła centrum Drobi Mlecznej. Wokół składnika A krąży planeta. Gwiazdy podwójne W nawiasie podano separację kątową składników 46 Eri (1,3”) 63 Eri (4’ 57”) A Eri (2’ 13”) b Eri (2’ 7”) c Eri (1’ 06”) f Eri (8,2”) h Eri (5,4”) s Eri (29,4”) u Eri (3,7”) w Eri (2’44”) 48 Eri (51,5”) Gwiazdy zmienne W nawiasie podano jasność gwiazdy, a po znaku”/” czas zmiany jasności 7 Eri (6,10-6,28/?) BB Eri (10,96-11,91/0,56 dnia) BM Eri (8,5-9,3/?) BR Eri (8,37-9,7/175,5 dnia) Z Eri (7-8,63/80 dni) YY Eri (8,1-8,8/0,32 dnia) Y Eri (10,7-13,5/302 dni) W Eri (7,5-14,5/376 dni) VW Eri (9,2-11,16/83,4 dnia) V Eri (8,8-10,4/97 dni) Obiekty głębokiego nieba NGC 1291 (również NGC 1269) – Galaktyka pierścieniowa odległa od Słońca o około 33 miliony lat świetlnych. Galaktyka zawiera dwa oznaczenia NGC. Jest to spowodowane tym, że w 1826 roku James Dunlop odkrył tę galaktykę, a następnie Johan Ludvig Emil Dreyer wpisał ją do katalogu NGC jako właśnie NGC 1291. John Herschel zaobserwował tę samą galaktykę w 1836 roku (nie wiedział, że to ten sam obiekt co NGC 1291) i wpisał do katalogu jako NGC 1269. Galaktyka jest zwrócona do Układu Słonecznego niemal prostopadle, dlatego widzimy ją „od góry”. W przeszłości galaktyka przeszła poważną transformację, co spowodowało jej teraźniejszy wygląd. Źródło: https://www.hansonastronomy.com/ngc-1291 NGC 1532 – galaktyka spiralna z poprzeczką oddalona od nas o około 50 milionów lat świetlnych. Galaktyka jest zwrócona poprzeczką w stronę Układu Słonecznego. Odkrywcą tej galaktyki jest James Dunlop, który odkrył ją końcem października 1826 roku. W tej galaktyce zaobserwowano trzy supernowe: SN 1981A, SN 2016iae i SN 2016ija. Galaktyka posiada kilka galaktyk karłowatych np. NGC 1531. NGC 1532 należy do Gromady Pieca. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/NGC_1532#/media/Plik:ESO_-_Ngc1532_gendler_(by).jpg NGC 1300 – Galaktyka spiralna z poprzeczką oddalona od nas o około 61 milionów lat świetlnych. Odkrywcą tego obiektu jest John Herschel. Galaktyka ma średnicę około 110 000 lat świetlnych. Należy do Gromady Eridanus, w skład której wchodzi około 200 galaktyk. W tej galaktyce zaobserwowano co najmniej jedną supernową. Była to SN 2022acko. Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/NGC_1300#/media/File:Hubble2005-01-barred-spiral-galaxy-NGC1300.jpg NGC 1232 – Galaktyka spiralna odległa od nas o około 60 milionów lat świetlnych. Odkrywcą tej galaktyki jest Wiliam Herschel. Galaktyka składa się w większości z nowych niebieskich i białych gwiazd. Obiekt jest zwrócony prostopadle do płaszczyzny Układu Słonecznego, więc widzimy ją „od góry”. Galaktyka ma średnicę około 200 000 lat świetlnych. Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/NGC_1232 NGC 1535 – mgławica planetarna, którą odkrył William Herschel 1 lutego 1785 roku. Mgławica dość mocno przypomina Mgławicę Eskimos z gwiazdozbioru Bliźniąt. Gwiazda centralna mgławicy może być trudna do obserwacji. Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/NGC_1535#/media/File:N1535s.jpg NGC 1909 (IC 2118, mgławica Głowa Czarownicy) – Mgławica refleksyjna, która jest uważana za bardzo starą pozostałość po supernowej. Odległa jest od nas o około 1000 lat świetlnych. Na niebie znajduje się blisko gwiazdy Rigel (gwiazdozbiór Oriona), która podświetla mgławicę. Mgławica ma niebiesko-biały kolor. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/IC_2118#/media/Plik:Witch_head_nebula.jpg Źródła: Wikipedia astronet.pl hansonastronomy.com Powrót na początek

Cześć W noc z piątku na sobotę (5/6 kwiecień) chwilę pogoda dopisała. Było piękne bezchmurne niebo, wiec skierowałem teleskop na M51 w Psach Gończych. Udało się zebrać tylko 17 minut materiału, bo potem przyszły chmury. Teleskop: GSO 10" (254/1250) Kamera: ZWO ASI 585 MC + UV/IR cut 100x15s Wszelkie uwagi mile widziane. Pozdrawiam

05.04.2024 rok. Godzina około 20:30 Teleskop: GSO 10" Kamera: ZWO ASI 585 + UV/IR cut