DARK

Księżyc Wenus i Jowisz. 01 02 2019. 05:48.

Koniunkcja Wenus i Jowisza z własnego podwórka. 20 01 2019

Na stronie IMO znalazłem wstępną analizę tego impaktu 

Cyt z artykułu: Uderzenie nastąpiło o 4h41m38sUT (czas oparty na GPS) i trwało około 0,3 sekundy. Zgodnie z tą wstępną analizą najbardziej prawdopodobną sytuacją jest to, że impakt został wywołany przez sporadyczny meteoroid o charakterze kometarnym. Prędkość uderzenia w tym przypadku wynosiłaby około 17 km / s, a obiekt miałby masę około 10 kilogramów. Średnica meteoroidu wynosiłaby około 30 cm, a świeży krater wytworzony podczas zderzenia miałby średnicę około 7-10 metrów.

(całość pod tym linkiem https://www.imo.net/meteoroid-impact-on-the-moon-while-eclipsed/?fbclid=IwAR25xbJCMWfLp-HB_iBLAntTj1sw9SnFL15s3k8AS-n4KHOdvy7xJpMim_c ) 

Drugie życie drzew

Po (mam nadziej udanej) obserwacji zakrycia nie sprzątajcie sprzętu bo ok 7 rano będzie możliwość obserwacji zakrycia Saturna przez Księżyc  Warto wiec znaleźć taką miejscówkę by horyzont i dla zakrycia planetoidalnego i planetarnego był w miarę odsłonięty. Powodzenia!

Pogoda generalnie dopisała od 1:00 do 5:00 UT (z przerwami na obsługę aparatu) i udało mi się wykonać 2h 30min obserwacji meteorów. Zaobserwowałem 180 Kwadrantydów. W 15 minutowych przedziałach obserwacyjnych rejestrowałem przeciętnie 20 met z tego roju. 
Przeważały zjawiska jasności +2,+3 mag, choć w każdym przedziale obserwacyjnym trafiały się zjawiska 0, -1 mag czy kilka -3 mag. Najjaśniejsze zjawiska tej nocy to bolid -4.0 mag z 02:11 UT i -5.0 mag z 03:49 UT.  Ciekawą cechą jasnych zjawisk było to, że kilkakrotnie pojawiały się pęczkami w krótkim odstępie po 2-3 meteory .
Max pik aktywności w trakcie mojej obserwacji mógł wystąpić w przedziale 01:30-01:46 UT i wyniósł 22 zjawiska. W porze prognozowanej jako max tj o 02:20 UT nie widać było nadzwyczajnego skoku aktywności a wręcz jego wyraźny spadek. Od 3 do 4:15 UT aktywność powróciła do 20 zjawisk/15 min
Po 4:15 UT aktywność spadła mniej więcej o połowę do 10-12 zjawisk/15 min. 
Aparatem udało mi się złapać 4 zjawiska, w tym 2 na jednej klatce na prezentowanej fotografii. 

Udało mi się tej nocy wypatrzeć jeszcze gołym okiem kometę 46P/Wirtanen. Oceniłem ją to 5.5 mag DC=2 koma ok 40'. 

1 godzinę temu, lemarc napisał:

Żyję trochę dłużej i śledziłem na bieżąco wszystkie misje planetarne, ale też nie przypuszczałem że zobaczę tak odległe obiekty. To już właściwie komplet tego co można było zobaczyć w naszym U.S.

Nie mamy jeszcze dokładnego zdjęcia jądra komety jednopojawieniowej/nieokresowej

W dniu 31.12.2018 o 16:10, Snejk napisał:

Miło mi, miło! Do tej pory przy spadkach meteorytów ginęły wyłącznie zwierzaki (i nie mówię o dinozaurach, bo np. meteoryt Valera zabił krowę kilkadziesiąt lat temu), więc faktycznie, niech tak pozostanie w 2019 roku...

W sieci można znaleźć sporo informacji o śmierci od meteorytu jakiegoś hindusa w lutym 2016r. 

5 godzin temu, Limax7 napisał:

Sondy STEREO-A i B spełniają te założenia. Z tym że jedna sonda już nie działa...

Tak ale tylko w pewnym paśmie widma. Nie było tam niestety kamery która patrzyła w świetle białym 

Wygląda mi to na podsłońce. Więcej o nim tu https://pl.wikipedia.org/wiki/Podsłońce

Niestety wszystko się sprzysięgło by kometa była trudnym obiektem do obserwacji. Faza i bliskość Księżyca niemal wycina ją z tła nieba, śnieg tak odbija światło i Księżyca i latarni, że jakiekolwiek zdjęcie kończy się czymś takim jak prezentowane zdjęcie z wczorajszego wieczoru. Trzeba czekać kilka nocy 

Zainteresował mnie temat komety 289P/Blanpain. Wg Almanacha ma być widoczna nawet gołym okiem. O tyle mnie to zdziwiło, że o takich kometach a szczególnie okresowych wie się i kilka lat do przodu. Poszukałem trochę informacji na jej temat i znalazłem fajne opracowanie na stronie kometarnego guru  - Seiichi Yoshidy http://aerith.net/comet/catalog/0289P/index.html. Autor studzi zapały, kometa będzie dostępna do obserwacji wysoko na niebie (w grudniu w czasie peryhelium) ale jej spodziewana jasność jest prognozowana na 17.5 mag. 

2 godzinne okno pogodowe wykorzystałem na szybki wypad w ciemne miejsce nad Jeziorem Sulejowskim. Kometa w lornetce prezentuje swoja okazałość bardzo ładnie. W teleskopie zaś wewnątrz komy widoczna jest asymetria biegnąca od słabego gwizdopodobnego jądra do baaardzo delikatnego warkocza. Fotograficznie zaś prezentuje się tak 

Jak dla mnie to jedna z pozytywnych kometarnych niespodzianek tego roku. Wg prognoz miała być tylko przeciętną przedstawicielką tych ciał a jest o ok 1 mag jaśniejsza niż zakładano. Wielkością głowy może śmiało dorównywać dużo jaśniejszym kometom. No i jej bliski przelot koło takich perełek głębokiego nieba jak M31 czy M33 dał astrofotografom fajną możliwość do efektownych ujęć. 

Bardzo trudne to to w ocenie. Myślę, że ten punkcik może mieć nie więcej niż 10.0 mag

Moje dzisiejsze przemyślenia z obserwacji to to że kometa 46P jest trochę większą i jaśniejsza bliźniaczką  komety 41P z 2017 roku. Podobieństwa to duża zielona głowa, brak warkocza, dość luźny stopień kondensacji i bardzo korzystna lokalizacja na niebie. 

Kometa jest już fajnym obiektem lornetkowym, wizualnie jeszcze bym jej nie polecał, sądzę że najlepsze przed nami.

Wczorajszej nocy oceniłem ja na ok 6.0 mag DC=2/3 koma ok 30' 

Fotograficznie na jednej ekspozycji prezentuje się tak 

8 godzin temu, lemarc napisał:

Wczoraj w Lublinie chmury zeszły dopiero po godzinie 23, więc Księżyc już mocno rozjaśnił niebo. Niestety kometa ma niskie DC i na miejskim niebie nie zdołałem jej dostrzec nawet przez bino 25/100. Może dzisiaj nie będzie chmur przed wschodem łysego, to spróbuję wcześniej.

Zaczyna się najciekawszy czas do jej obserwacji. Kometa aktualnie góruje na wysokości 16st ok 21.30. Póki jest nisko i można ją jakoś fajnie wkomponować fotograficznie w krajobraz. Ja startuje już tej nocy

Plakietka kalibracyjna która poleciała na Marsa na InSight.

To czemu widnieje tam flaga Polski ?

.