DARK

Wg mojej oceny sprzed 3 nocy R LEO miała jasność 5.2 mag czyli sporo jaśniejsza niż ją oceniłaś. 

Możesz to potwierdzić w bazie obserwacji AAVSO 

W lipcu 2001 roku kometa C/2001 A2 LINEAR przemieszczała się tuż obok tej gwiazdy. Pamiętam jak TX zwróciła moja uwagę swym kolorem tak bardzo, że specjalnie z tego powodu zrobiłem szkic.

Ilekroć napotykam tą gwiazdę przypominają mi się początki mojej kometarnej zajawki, która trwa już 20lat. 

Dzięcioł zielony 

W latach 2015 - 2018 mogliśmy obserwować z terenu naszego kraju zakrycia przez Księżyc najjaśniejszej gwiazdy Byka -  Aldebarana.

W tym wątku chciałem podsumować swoje wszystkie mniej lub bardziej udane obserwacje wizualne i fotograficzne zakrycia tej gwiazdy przez Księżyc.

21 IV 2015

I tak pierwsze zakrycie (i to brzegowe) nastąpiło wieczorem 21 kwietnia 2015 r. a widoczne było z płn-wsch terenów Polski. Ja obserwowałem z Łodzi (sprzed szpitala), musiałem więc zadowolić się tylko dość bliską, ale efektowną koniunkcją, którą ubarwiła jeszcze Wenus.

Tego wieczoru zostało też wykonane inne szczególne zdjęcie, po raz pierwszy na zdjęciach USG została zarejestrowana moja córeczka

09 VIII 2015 

Kolejnym na liście zakryć było zjawisko z 09 VIII 2015. Samo zakrycie rozgrywało się pod horyzontem ale odkrycie z mojej lokalizacji tj. okolic Tomaszowa Maz. miało nastąpic ok 4^o  nad wschodnim horyzontem. Niestety silna fala upałów bardzo mocno wpłynęła na przejrzystość powietrza i Księżyc zaczął majaczyć dopiero na wysokości ok. 10^o a więc już po odkryciu Aldebarana. Dodatkowo tworzące się burzowe chmury nieco przeszkodziły w obserwacjach, choć z pewnością ubarwiły zdjęcia tej koniunkcji

05 IX 2015

Nad ranem Księżyc zaczął zakrywać gromadę Hiady. Udało mi się zaobserwować odkrycia gwiazd 3.8 i 5.0 mag w charakterystycznym trójkąciku Hiad. Samo zakrycie Aldebarana miało nastąpić już za dnia ok godziny 8.30. Niestety napływ zachmurzenia ok 30 min. przed zjawiskiem zniweczył plany obserwacyjne

29/30 X 2015

Zakrycie Aldebarana przez Księżyc tuż po pełni. Połowiczny sukces, bo zakrycie przy jasnym brzegu obserwowałem przy idealnych warunkach, ale już w trakcie odkrycia szczelny stratus zasłonił całe niebo. 

Życiowo świętowałem zaś inny sukces, 3 dni wcześniej urodziła mi się szczęśliwie zdrowa śliczna córeczka Anastazja

23 XII 2015

Ostatnie w 2015 roku zakrycie miało miejsce tuż przed świętami a Księżyc tuż przed pełnią godzinach wieczornych miał zakryć pomarańczowego olbrzyma.

Podobnie jak miesiąc wcześniej dane mi było obserwować odkrycie przy jasnym brzegu a zakrycie zabrały chmury...

Pojawiła tym się pewna prawidłowość, która będzie mnie prześladowała w całym cyklu zakryć 

04 III 2017

Po rocznej przerwie w zakryciach, w trakcie których Aldebaran mijał tylko dość blisko Księżyc pojawiła się dość atrakcyjna fotograficznie koniunkcja. Tej nocy Księżyc znalazł się na tle Hiad zakrywając gammę Tau. Zakrycia nie zaobserwowałem... powód... 134 pozycja listy Murphiego... zerknąłem na chwile na zegarek i w tym czasie gwiazda zniknęła. 

16 VIII 2017

Tym razem dzienne zakrycie Aldebarana. Pogoda marzenie - ani jednej chmurki. Jestem skazany na sukces ale... nie mam praktyki z dziennych obserwacji zakryć. Gwiazdę w 8'' Syncie widać jak na dłoni ale ustawienie ekspozycji w aparacie już nie jest takie proste. Ale nie takie rzeczy się robiło i obserwacja zakrycia jak odkrycia zapisuje się jako pełny sukces. 

05 XI 2017

Księżyc zaczyna defiladę przez Hiady, niestety jego faza preferuje obserwacje tylko odkryć przy symbolicznym ciemnym brzegu. Udaje mi się zarejestrować odkrycie gammy Tau (3.7 mag). Aldebaran ma zniknąć za Księżycem jakoś po północy. Znika wcześniej... za chmurami, które nie ustępują już tej nocy.

30 XII 2017

Sytuacja analogiczna jak przed miesiącem. Zakrycie przy symbolicznym ciemnym brzegu. Na początek Hiady. Gamma Tau na początek i ... dokładnie ten sam scenariusz co przed miesiącem. W dalszej części nocy kiedy ma zniknąć Aldebaran niepodzielnie panują już tylko gęste chmury. 

23 II 2018.

WIELKI FINAŁ ZAKRYĆ. 

Ładna faza Księżyca, wysoko na niebie, piątek, rozbudowujący się syberyjski wyż. Cóż chcieć więcej ?

Niestety rzeczywistość dodaje swoje przeszkadzajki. Chmury ustępują ale ciut za wolno. Aldebaran jest widoczny przez cieńsze ławice ale nie wstrzela się z zakryciem na odpowiedni moment. Zabrakło tylko kilku sekund. 

Odkrycie zrekompensuje niedosyt zakryciowy ? Tak. Choć nie bez emocji. 

19:09:07 ostatni raz w tej serii Księżyc odsłania na terenach Polski Aldebarana.

Podsumowując krótko. Tylko zakrycie dzienne 16 VIII 2017 odbyło się tak jak należy. Inne, jakimś dziwnym trafem, zawsze w proporcji 50/50% chmury/brak chmur. 

Teraz z utęsknieniem oczekuję zakryć innego skarbu gwiazdozbioru Byka - gromady Plejad.

Wszyskiego najlepszejszego :-)

Ps: Słyszałem kiedyś, że poprawną formą jest też forowiczka :-)

Zimowy sen Łabędzi 

2 godziny temu, wessel napisał:

A pogoda? Lipiec ma być deszczowy...

Najwyższe miesieczne sumy opadow w Polsce są notowane w tym miesiącu. Inna sprawa, że te opady są głównie pochodzenia burzowego i takie oberwanie chmury może jednorazowo tą normę zapewnić.

Miraż nad zamarzającym Jeziorem Sulejowskim. Smardzewice, łódzkie. 25 02 2018. 

U mnie sukces choć nie w 100% bo zakrycie w przebiegało chmurach, które mocno zgasiły gwiazdę w skutek czego nie odnotowałem dokładnego momentu zakrycia.

Odkrycie zaś w ramach rekompensaty już w fajnych (choć nie bezchmurnych) warunkach.

Fotograficznie liczyłem na więcej ale w sumie nie mam za co bardzo narzekać :)

Jak znajdę czas i chęci to spróbuje opisać wszystkie obserwowane przeze mnie zakrycia Aldebarana w sezonie zakryć 2015 - 2018. Wstępnie mogę go podsumować jako dość pechowy aczkolwiek było kilka sukcesów jak np  dzisiejsze pożegnalne

Każdego kto skieruje teleskop na tą kometę czeka chyba miła niespodzianka. Kometa jest widoczna na wieczornym niebie jako jasny, dość zwarty obiekt w dość niezłym położeniu nad horyzontem. Ale trzeba się śpieszyć z jej obserwacja bo z dnia na dzień dość szybko maleje jej elongacja. Na zachętę jeszcze fotografia M. Jagera z ubiegłej nocy http://spaceweathergallery.com/indiv_upload.php?upload_id=142447&PHPSESSID=hvtke1bompl20bjg0d92esbrq2

Moja ocena z dzisiejszej nocy (tj 05 lutego) to 9.1 mag DC=5 koma 2'

W nazwie komety C/2016 R2 jest błąd.  Jest PanSTARSS a powinno być PanSTARRS od skrótu PANoramic Survey Telescope And Rapid Response System 

Akurat dziś pojawiła sie grupa plam której rozwój dobrze rokuje. Nie mniej jednak to zdecydowanie będzie rok spokojnego Słońca.  

Jest nawet taka historia, że trzy gwiazdy z pasa Oriona to uosobienie trzech królów którzy podążają dokładnie w kierunku Syriusza (Światłości świata  - Jezusa)

Z mojej praktyki to polecam jako ekran śliski papier kredowy. Widać na nim znacznie wiecej szczegów niż na jakimkolwiek chropowatym. Obserwując Słońce trzymając taki ekran delikatnie ruszaj nim niczym sito a zobaczysz jak ten prosty trik szybko eliminuje "fałszywe plamy" i pobudza spostrzegawczość. Z tego też względu nigdy nie byłem entuzjastą nieruchomych ekranów projekcyjnych. 

Na stronie https://astrobob.areavoices.com/ znalazłem informację, że wstępna ocena identyfikacyjna znalezionego meteorytu to chondryt L6. 

4 godziny temu, Limax7 napisał:

Te z 12 lutego będzie w ogóle obserwowalne przy tak jasnym niebie?

Obserwowałem kiedyś zakrycie gwiazdy 4.0 mag w podobnych okolicznościach i nie było to jakieś wyzwanie. Chyba tylko Księżyc był ciut wyżej.

Osobiście proponowałbym gdyby pas tego zakrycia był w pobliżu. 

Na ziemskim dworze już świtało, na księżycowym terminatorze zapadał zmierzch a na szczytach Kaukazu Słońce nadal świeciło

Te miejsce jest "tylko" 40 km ode mnie  Jakby ktoś się tam wybierał niech da znać

Kometa ma aktualnie idealne położenie do obserwacji i fotografii a mimo to jej zdjęć jest jak na lekarstwo. Panowie, do roboty... :-)

Czując pewną wyjątkowość tej plamy zrobiłem zdjęcie Słońca własnym sprzętem

Warto dziś zwrócić uwagę na niedużą grupę, która pojawiła się zaskakująco nisko jak na ten moment cyklu.

Nie jest to plama nowego cyklu o czym świadczy jej polaryzacja.

Aproro nowego cyklu to 10 lat temu 5 stycznia 2008 r pojawiła się pierwsza plama XXIV cyklu słonecznego

Na otarcie łez pogoda dziś dała szanse na obserwację tego zbliżenia. Znajdowałem się niemal na granicy zachmurzenia ale na szczęście kończyło się ono na niebie tam gdzie trzeba. Przez teleskop para tych planet jakoś mnie nie zachwyciła, za to lornotkowo - wypas  

Wykorzystując krótkie okno pogodowe i brak Księżyca na niebie skierowałem teleskop na kometę. I jestem nieco zawiedziony. Oczywiście znałem wcześniej prognozy co do jej jasności ale po cichu liczyłem na więcej. Kometa dzisiejszej nocy znajdowała się "tylko" 33 mln km od Ziemi.  Mimo tak dużego zbliżenia jej jasność oceniłem na 9.8 mag, głowa była dość rozmyta z niewielkim tylko zagęszczeniem ku centrum a jej średnicę oszacowałem na 5'.  Warkocza zaś nie udało mi się "wyzerkać". 

Korzystając z niewielkiego przejaśnienia o poranku na 5 minut przed zakryciem udało mi się złapać fotograficznie Regulusa w niedalekiej odległości od Księżyca. Wizualnie nie udało mi się go dostrzec głównie ze względu na krótkie okno pogodowe i bardzo marny seeing.

Zdjęcie nie jest za rewelacyjne i tylko potwierdza jak trudnym do jakiejkolwiek rejestracji było to zakrycie