Polecana zawartość

[...] i wtedy właśnie on, Stanisław Nowotarski podszedł do muru. Między spoinami brudnymi jak zęby bezdomnego dojrzał mały otwór, który w mgnieniu oka przywiódł do jego jaźni wyobrażenie długiego i cienkiego kawałka stali. Stanisław zamyślił się nad chwilę nad szpilką - chciał wydedukować dlaczego właśnie ten użyteczny kawałek metalu przyszedł mu do głowy. Stanisław nie był bystry.

Muszę przetestować nowy moduł ankiet, więc jak się nudzisz, to prośba o kliknięcie z poziomu strony głównej (prawa kolumna). Potem ten wątek pewnie usuniemy.

Ostatnio trafiłem na ciekawy artykuł autorstwa Gottlieba, przydatny w swoim założeniu dla wizualowców ale... przy moim zafiksowaniu na Łabędzia stanowiący kapitalne źródło wiedzy i jednym z najpiękniejszych obiektów letniego nieba północy - Mgławicy Welon aka Veil Nebula aka Cygnus Loop.
Na kolanie przetłumaczyłem, może sie komuś przyda.

Zobaczcie jak wyglądał obóz astronomiczny PTMA "jakiś czas temu". Czy ktoś się rozpoznaje?
 Też się działo, mimo, a może dzięki temu, że była nas garstka...
 

 
 
 

Do tej specyficznej grupy galaktyk przyległo oznaczenie Draco Trio. Jak można się domyślić położone jest w konstelacji Smoka. Mamy tutaj 3 bardzo różne typy galaktyk w bardzo małym wycinku nieba i co więcej w jakiś sposób powiązane ze sobą. Wszystkie 3 leża w odległości ok 100mln l.sw od Ziemi.

SYRIUSZ, BIAŁY KRÓL NIEBOSKŁONU
 
Ta najjaśniejsza z wszystkich gwiazd nocnego nieba stanowi niepowtarzalną, osobliwą ozdobę zimowego nieboskłonu. Wisi nisko nad horyzontem. Nawet w styczniu, kiedy wznosi się najwyżej, jego położenie nie przekracza 22 stopni. Syriusz urzeka białą jak śnieg barwą, a także niezwykle silnym migotaniem. Migotanie to jest spowodowane przejściem światła przez warstwy atmosfery i przejawia się pozornymi, następującymi z dużą częstotliwością zmianami barwy gwiazdy. Syriusz, poza podstawowym białym zabarwieniem, zdaje się przyjmować kolory m.in. żółte, zielone, czerwone oraz fioletowe. Migotanie jest bez problemu dostrzegalne gołym okiem i jest tym silniejsze, im gwiazda z

Wczoraj pogody miałem na zaledwie 2 klatki. Na początku chciałem zobaczyć, jak zaprezentuje się na mojej matrycy M104. Okazuje się, że jest dosyć duża, ale niestety - w tym roku już za późno. Schodzi poniżej 20 stopni na horyzontem, co powoduje, że FWHM spada mi do 3-4 pikseli (przy max 1,5 w zenicie). Gdyby mieć taki poziom ostrości przy M104 pojawiłby się piękny detal, m.in. pas pyłowy. Teraz jest kisiel... ale... w ramach promocji "wrzucajmy wszystko, co robimy" załączam. Zawsze to jakaś odmiana od pięknych, wychuchanych zdjęć. Poza tym, jednoklatkowce mają coś w sobie
Dodatkowo zapuściłem sesję 10 klatek po 600 min z NGC5985 i koleżanek okolicznych. Tu też nie miałem szczęścia, bo tylko jedna klatka wyszła ok - reszta bez kontrastu. Coś nasunęło mi się na niebo. Wrzucam też przykład, jak wygląda bardzo dobre niebo w porównaniu z "gorszym". Leci kontrast mimo, że sama ostrość była bardzo dobra.
Zachęcam do wrzucania na forum swoich prób.