MaPa

Piotrze jak powstały spajki na tych jasnych gwiazdach ? Trochę sztucznie wyglądają u mnie Czy nie rozważałeś publikowania pracy w mniejszej rozdzielczości ? Te ciemne kropki nie wyglądają najlepiej Widać moc sygnału zbieranego pod ciemnym niebe i pyłowy charakter obszaru. Kolorystycznie fajnie zbalansowane. Lubię pyły w ciepłych odcieniach.

Fragment Drogi Mlecznej przechodzący przez gwiazdozbiory Centaura, Krzyża, Muszki, Żagla, Rufy to wciąż mocna (w odniesieniu do bezkokurencyjnego Strzelca) koncentracja gwiazd i bardzo duża ilość pojedynczych obiektów atrakcyjnych astrofotograficznie. Złapały się dwa z 3 "krzyży": prawdziwy i tzw Diamentowy. Fałszywy wychyla się z prawej strony. Aż ciężko opisać to kompleksowo więc podsumuję tak: to szeroki i edukacyjny kadr uzyskany pod dalekim niebem Południa ( RPA) i warto spędzić chwilę we własnym zakresie aby znaleźć coś interesującego dla siebie i np doczytać. Na wersji opisanej zaznaczyłem gwiazdy do 6Mag czyli tyle ile średni dobry wzrok wyłapuje pod ciemnym niebem. Canon 6Dmod/50mm iso1600, SigmaA 50mm, 18x4min, SkyTracker unguided ofkors

Całkiem sporo

Przy najbliższej okazji sprawdzę takie podejście. W pixsie chyba zaznaczenie opcji na high pixels tez wyłapuje satelity. Tyle że tutaj latają jak popaprane praktycznie w tym samym korytarzu

Cierpliwie zbierany materiał i dobrze zrobiony. Kanwa na klasyczny kadr dla Gamma Cas gotowa. Jeszcze tylko kolor i będzie git.

To jest znak firmowy zdjęć obiektów na tej wysokości z Polskich szerokości Pamiętam nieobrobiony materiał sprzed iluś tam lat bo prostu kleknąłem jak zobaczyłem co mam na pojedynczych klatkach i mi się odniechciało. Zakładam że Wiedźma z centralnej Polski ma satelity w innym miejscu, z południa Polski w nieco innym nie mniej jednak cały czas krosują każdą możliwą klatkę.

Na prawo od jasnej gwiazdy Rigel w Orionie znajduje się ciekawa formacja. Jej górna i jaśniejsza cześć znana jest pod kodową nazwą Głowa Widźmy ( profil uzyskujemy po odwróceniu 90st w prawo ) Mgławica jest jednak co najmniej 2 x dłuższa i to był cel na tę pracę. Kosmos w tym rejonie nie jest pusty stąd praktycznie wszystko w tle to słabe mgławice. Północ jest na prawo na poniższym kadrze. Canon200mm/Asi1600mmcp f3.5, Łącznie 2.5h LRGB, nieguidowane Mach1, Bieszczady

RPA w ubiegłym roku. Dokładnie to jest to o czym piszesz. W Polsce tak niskie niebo wyklucza pracę o tej jakości dla słabych obiektów. Z drugiej strony, po obowiązkowym naświetlaniu jasnych obszarów Drogi Mlecznej pod niebem południa szukam innych ciekawych fragmentów.

Brawo Karolu za pokazanie tego obszaru z innej perspektywy. Zupełnie nie wiedziałem że takie coś istnieje co więcej. że można się pokusić o pokazanie.

Już go udobruchałem Nawet się uśmiecha na tyle na ile potrafi a Koziorożec będzie musiał poczekać w kolejce po prostu.

Są fragmenty Drogi Mlecznej które umykają większości osób zarówno fotografujących jak i obserwujących. Dla przykładu czy ktoś mówi o Drodze Mlecznej z pogranicza Oriona i Jednorożca ? Zdecydowanie częściej ten fragment to pojedyncze obiekty co ostatecznie i tak nie wygląda słabo. Jest jednak jej pewien odcinek który zupełnie się gdzieś zagubił wg mojego rozeznania. Dla naszych szerokości jest to o tyle zrozumiałe, że jest dość nisko ale będąc tutaj bardzo konkretnym to fragment między dołem Jednorożca a Żaglem jest tematem prawie tabu i to nawet jeśli popatrzy się na niego z perspektywy światowej społeczności astroamatorów. Prac astrofotograficznych jak na lekarstwo. Obserwatorzy też zaczynają od czegoś "lepszego" w okolicy i często po prostu już tam nie trafiają. Postanowiłem, korzystając z wyjątkowej okazji, zaglądnąć astrofotograficznie w tamte rejony. Łapałem zachodzące gwiazdozbiory co też nie ułatwiało zadania. Przedstawiona praca jest o tyle ciekawa, że wszystko co widać na zdjęciu jest w Polsce nad horyzontem . Nie mniej jednak ten pas Drogi Mlecznej jest po prostu słaby i będąc ziemskim obserwatorem spoglądamy w ramiona galaktyki które kierują nas na zewnątrz naszego układu galaktycznego wręcz przeciwnie do bardzo jasnego centrum. Aby zorientować się w kadrze znamienne są trzy gwiazdy - to trójkąt Wielkiego Psa jak go sam nazywam. Dolna krawędź to horyzont dla polskich szerokości. Resztę bardzo dobrze pokazuje wersja opisana. Jest nawet lekko wodorowo. Canon6D/Sigma105mm mozaika 2 panelowa, 12x2min, iso1600, SWSA unguided Poniżej na rzucie galaktyki: orientacyjnie zdjęcie obejmuje azymut 210-230.

O i to jest setup na takie obiekty

Dzięki - proporcje to 30,10,10,10 - całość godzina.

Wysłałem na priv aby nie robić lockowania produktu

Mnie osobiście szkoda takiej fajnej pracy i pozostawienia jej w obecnej postaci Piotrze nie uzurpując sobie prawa do posiadania referencyjnej pracy ( ani trochę) może Cię jednak zdopinguje do zmian i innego spojrzenia