lemarc
-
Postów
5 617 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
3
Typ zawartości
Profile
Forum
Blogi
Wydarzenia
Galeria
Pliki
Sklep
Articles
Market
Community Map
Treść opublikowana przez lemarc
-
Jak się okazuje seeing odgrywa tu znaczącą rolę i decyduje o jakości.
-
Jedna surowa ramka wygląda mizernie, ale stak ponad połowy filmku, dał w efekcie to co już znacie. http://pbase.com/image/19402954
-
Robię to na balkonie gassegrainem Meade LX50, na montażu własnej roboty, z ręcznym napędem.
-
Zrobi się.
-
Okazuje się, że w projekcji dodatniej z okularem f=20mm, jasność i kontrast obrazu jest większa niż w ujemnej, co pozwoliło mi na większą skalę projekcji, oraz ustawienie migawki na 1/30 sek. oraz korekcję gamma. Tak to działa z webkamem. Doświadczenie z kliszowym aparatem tym się różnii od webkama, że dysponujesz czasem "B".
-
Ja dopiero dzisiaj doznałem olśnienia, na temat wyżczości projekcji przez okular, niż przez telekonwerter (czyli barlowa) Obrazy są dużo jaśniejsze przy porównywalnej skali, więc można tę skalę zwiększyć do pewnego stopnia i na tym się zyskuje.
-
Co ciekawe filmiki avi muszę prowadzić ręcznie ( taki sprzęt), ale jakoś się udaje. Musiałem przed chwilą podmienić zdjęcie, bo palnąłem gafę i podałem czas UT, zamiast letniego. Co ciekawe, obserwując dziś Marsa mogliśmy pozwolić sobie na całkiem spore powery w teleskopie, aż do 555x. Powiększenie 416x to normalka. Warunki atmosferyczne nie były super, ale dobre. Mam nadzieję że pod koniec sierpnia uda się jeszcze lepsze zrobić, ze względu na większe o 1/4 rozmiary tarczy.
-
Dobre fotki, gratuluję. Jestem pewien że przez ten refraktor wyciągniesz więcej przy lepszym seeingu.
-
Lepsze warunki atmosferyczne i zmiana metody projekcyjnej z ujemnaj na dodatnią (okular Soligor f=20 mm) dały lepsze rezultaty niż dotąt mi się udawało. Obraz jest efektem złożenia 54 ramek avi i obróbką w Registaxie. Kamera pracowała w funkcji auto, jeżeli idzie o kolorystykę, na czasie 1/30 sek. Rozmiar tarczy planety 20". Na zdjęciu widoczne takie detale powierzchniowe Marsa jwak: Syrtis Major, Sinus Meridiani, Hellas, Mare Erythraeum, Argyre, Sinus Sabaeus, Mare Ionium, oraz ciemniejszy detal w południowej czapie polarnej. http://pbase.com/image/19375482 druga wersja: http://pbase.com/image/19376844
-
Najnowsza Supra już się nie nadaje, ale stara, której resztki jeszcze bywają, tak. Ma ona nazwę SUPRA 400, bez dodatków literowych.
-
Do zdjęć czerwonych mgławic gazowych zostały chyba tylko: Supra 400 i Slajd Elite 200, do zdjęć gwiazdowych, komet i łysego - Fuji 400-800, najlepsza w swojeje klasie. Tego używam.
-
Mam pytanie, gdzie w RFN można kupić ten filtr UV-IR Baadera? Może ktoś wie.
-
Zawsze miałem nawyk zapisywania obserwacji, niezależnie, od jej rangi, a w szczególności obserwcji fotograficznych. Teraz mam pamiętnik złożony z 17 tomów (zeszytów), który się przydaje, do dalszej działalności. Podobnie jest ze zdjęciami, które wraz z opisem są już dokumentem, a nie zwykłym obrazkiem.
-
Może być, starsi członkowie PTMA mogą coś wiedzieć, np. HERMES. Coś kiedyś obiło mi się o uszy, ale nie pamiętam tego.
-
Widziałem dwa razy zjawiska z tej grupy. Kiedy fotografowałem kometę Utsunomiya w 2002 r. i na zdjęciu Wenus ma kształt Soczewki (zdjęcie z tej samej nocy zrobił austryjak Joger, ten od komet) oraz kiedy z mgły na mrozie sypał się delikatny pył śniegowy. Wtedy to wszystkie lampy na osiedlu strzelały pionowymi słupami światła jak lasery. Był ze mną syn, którego spytałem czy widzi to co ja. Potwierdził.
-
Zegarmistrz ustawiał zegar z sygnałów radiowych.
-
Ostatnio zrobiłem test z nagraniem avi na maksymalnej ilości fps (30) i przy ręcznym wybieraniu klatek okazało się, że co druga (50%) jest klonem poprzedniej.
-
Obiekty z katalogu PK (Perek/Kohoutek) należą do grupy słabszych pod względem jasności obiektów, głównie chyba mgławic planetarnych i nie ma ich w popularnych, drukowanych atlasach nieba. Sporą ich ilość zawiera jednak amerykański, trzy tomowy atlas URANOMERTRIA, z którego cytuję te dane, oraz oczywiście komputerowe atlasy.
-
To jest mgławica planetarna MEDUSA, oznaczona też jako Abel 21, oraz PK 205+14.1. O dziwo nie jest ujęta w katalogu NGC, mimo że jest całkiem jasna i duża: 10.3 mag. rozmiary 615" kątowych. Znajduje się w gwiazdozbiorze Bliźniąt koło gromady NGC2395, w miejscu o wspłrz. 07h 29m +13 st. 15m. Gdybym 25 marca tego roku fotografował to miejsce na negatywie Fuji 800, to nawet śladu jej bytności bym nie zarejestrował. Miałem tym razem Suprę 400 i dzięki temu poznaliśmy ją wspólnie. Proponuję odszukać ją na zimowym niebie przez większe rury. Gratuluję Heńkowi pierwszeństwa i znajomości nieba, podobnie SSW, który mu nie ustępuje i tylko z powodu zajęć zbyt późno przystąpił do rywalizacji.
-
Do tej pory mam dwie prawidłowe odpowiedzi. Jako pierwszy odpowiedział Heniek(15:50.54), drugi SSW (22:08.37) Zastanawiam się czy zwlekać z odkryciem zagadki i czekać na dalsze odpowiedzi. Niektórzy przyznali że ciężko będzie.
-
Tak, tylko to nie nazywa się wyciąg, a tuleja (złączka) okularowa.
-
Heńkowi trzeba przyznać Nobla ze znajomości nieba i niech sobie odpuści konkursy. Już odgadł.
-
W trakcie robienia tych zdjęć migawka pracowała na najdłuższym czasie 1/15 sek. Na zdjęciu po stakowaniu, ale jeszcze przed końcowym procesem wavelet, to pojaśnienie jest słabo widoczne, ale jest. W okularze teleskopu ta strona tarczy wygląda podobnie. To wzmocnienie wynika z działania programu, raczej niż kamerki. Może się to objawiać mocniej przy ostrych przejściach światła i cienia, a przy terminatorze mniej. Niezależnie od tego zjawiska, mgły poranne na Marsie występują.
-
Przemas mówisz o inych obłokach niż te na zdjęciach, bo tu Słońce jest wysoko.
-
Tobie potrzebna jest złączka 1/25" z gwintem do kamerki, ponieważ można ją przesuwać w tulejce okularowej z blokadą. Złączka M42x1/webkam nie pozwala na takie manewry, jedynie obrót na gwincie.