napoleon

Z okazji Nowego Roku życzę szczęścia, zdrowia, pomyślności i wielu okazji do podziwiania bezmiaru piękna otaczającego nas Wrzechświata. W tym roku noc Sylwestrowa zbiega się z początkiem kolejnego cyklu księżycowego, a wczorajszy klin wyżowy dał szansę zarejestowania tego niezwykłego o tej porze roku w Polsce zjawiska.

Korzystając z wczorajszego okna pogodowego (2016-12-28) podjęłem próbę uwiecznienia komety Johnson za pomocą mojego wyjazdowego zestawu (Star Adventurer, niemodyfikowany Canon 6D i Samyang 135 f2) zakończoną sukcesem. Najlepsze warunki do obserwacji komety są około 5 rano, ale już od północy wznosi się na wysokość 20 stopni nad północny horyzont. Prezentowane zdjęcie jest kompozycją 4 klatek każda po 3min., ISO 800, f2, wykonane o północy. Pierwsze zdjęcie przedstawia 2 fragmenty pochodzące z pełnego kadru. Ich wybór nie jest przypadkowy. Lewy fragment ukazuje kometę, a drugi pokazuje sfotografowaną przy okazji galaktykę M51. W ten sposób można dokonać oceny jasności komety i długości jej warkocza. Galaktyka M51 ma jasność 8,96 mag oraz rozmiary kątowe 11,2' × 6,9'. Na zdjęciu zaznaczono dwie galaktyki o jasnościach 12.9 mag oraz NGC5229 -13.1mag 3.3' x 0.5'. Stąd też jasność komety to 11-12mag., a długość wakocza to 6'.

NEOWISE jest bardzo jasna, FSQ106 z SBIG11000M, 100% crop L3x1min.

Korzystam z serwisu http://www.itelescope.net/, rzeczywiście rozsądne koszty zaczynają się od Planu-290 lub nawet Planu-490, ale nie musisz wykorzystywać limitu w całości w jednym miesiącu, możesz skorzystać z promocji, które od czasu do czasu się pojawiają i wtedy za zmianę planu Twoje punkty się podwajają i dostajesz dodatkowe punkty, wtedy cena za 1 pkt zdecydowanie spada. Warto także korzystać z rabatów za Księżyc 10%,20%, 50%.

Kometa jest stosunkowo jasnym obiektem (2016-12-27), ale potrzebujesz ciemnego nieba, zdecydowanie zdala od miast i łun przez nie tworzonych.

43P/Wolf-Harrington W drugiej połowie nocy nisko nad południowo-wschodnim horyzontem możemy podziwiać kometę 43P/Wolf-Harrington odkrytą przez Maxa Wolfa 22 grudnia 1924 roku w Heidelbergu. Kometa została ponownie odkryta w październiku 1951 roku przez Roberta Harringtona. Stąd w nazwie znajdują się dwa nazwiska. Kometa powraca w okolicę Słońca co 6,13 roku. W tym roku warunki do jej obserwacji są szczególnie pomyślne. Aktualnie Wolf-Harrington znajduje się w gwiazdozbiorze Kruka a jej jasność wynosi okolo 12,5mag. Kompozycja została złożona z dwóch pojedynczych klatek każda o ekspozycji 3min. wykonanych za pomocą zdalnego teleskopu o średnicy 0.43-m f/4.5, znajdującego się w obserwatorium w Mayhill, New Mexico (New Mexico Skies).

Mała Obłok Magellana Europejscy marynarze po raz pierwszy obserwowali obłoki Magellana (mały i wielki) w czasie średniowiecznych wypraw. W czasie opływania Ziemi przez Ferdynanda Magellana w latach 1519-22 Antonio Pigafetta opisał obłoki jako mgliste roje gwiazd. Pomiędzy rokiem 1834 a 1838 John Frederick William Herschel prowadził obserwacje południowego nieba. W czasie obserwowania Małego Obłoku, opisał go jako chmurowatą masę światła o owalnym kształcie i jasnym środku. W polu tej chmury skatalogował on koncentrację 37 mgławic i skupisk gwiazd. Z uwagi na swoje położenie deklinacja –72° 49′ 43″ obiekt ten można obserwować na południe od równolężnika 18N. O tej porze roku Mały Obłok Magellana góruje w pierwszej części nocy, w związku z tym jest to najlepszy okres do jego obserwacji. Zdjęcie zostało wykonane za pomocą zdalnego teleskopu Takahashi 106 wyposażonego w kamerę CCD o dużym polu znajdującego się w centralnej Australii (Siding Springs Observatory). Kompozycja jest zbiorem 9 klatek o łącznym czasie ekspozycji 36min., L3x6min, RGB6x3min. Zdjęcie ujawnia bogactwo gromad zawartych w obłoku.

Kometa Johnson z dnia na dzień staje się coraz jaśniejsza. Aktualnie znajduje się w północnej części gwiazdozbioru Wolarza (RA 14h 17m; Dec +44 01') co oznacza, że jest widoczna w Polsce przez całą noc. W pierwszej części nocy świeci nisko nad północnym horyzontem. Natomiast w drugiej cześci nocy wznosi się na ponad 50 stopni, tuż przed końcem nocy astronomicznej jej wysokość nad horyzontem wynosi ponad 65 stopni. Jasność komety wynosi około 10mag. Zdjęcie wykonane za pomocą zdalnego teleskopu o średnicy 0.43-m f/4.5, znajdującego się w obserwatorium w Mayhill, New Mexico (New Mexico Skies). Kompozycja złożona z 9 ujęć: L2x2min R2x1min G2x1min B1x1min, przy wschodzącym 20% Księżycu odległym tylko o 55 stopni.

A jak wygląda dziś ta kometa (2016-12-23 o 23:12) ? Ekspozycja 5min. wykonana zdalnie za pomocą teleskopu w o średnicy 0,32m f/8.0 wyposażonego w kamerę SBIG -STLX6303E znajdującego się w Nerpio w Hiszpnii. Kometa aktualnie znajduje się w gwiazdozbiorze Perseusza w związku z czym jest widoczna wysoko nad horyzontem przez całą noc. Jasność komety to około 17 mag. Środek zdjęcia to pkt o współrzędnych RA 03h 21m Dec +53 10'

Ups...

Mgławica Głowa Czarownicy (IC2128) Lodowaty klejnot zimowego nieba oświetlony przez pobliskiego jasnego nadolbrzyma, Rigela leżącego w południowo-wschodniej części Oriona. Sama mgławica jest położona w północnej części konstelacji Erydan. Kolor mgławicy pochodzi nie tylko od gwiazdy Rigel, lecz przede wszystkim jest wynikiem rozpraszania światła na cząstkach pyłu; niebieskie światło jest rozpraszane bardziej efektywnie niż czerwone, a to jest głównym czynnikiem nadającym Głowie Czarownicy jej niebieski kolor. Zdjęcie jest pojedynczą klatką LRGB o łącznym czasie ekspozycji 17min, w tym L=5min, RGB 12min. Kompozycja wykonana za pomocą astrografu FSQ106 i monochromatycznej kamery CCD.

Dzisiejsze ranne polowanie (2016-12-12) na C/2016 U1 (NEOWISE) zakończyło się sukcesem. Zdjęcia wykonywane w trudnych warunkach pogodowych przy Księżycu (96%) i tuż po jego zachodzie, ale na jaśniejącym już niebie. Kometa jest stosunkowo jasnym obiektem znajdującym się na granicy gwiazdozbioru Wolarza i Korony Północnej. Stąd też 1h przed końcem nocy astronomicznej znajduje się około 35 stopni nad wschodnim horyzontem. Kompozycja zawiera dwa zdjęcia wykonane przy pomocy astrografu FSQ106 i kamery SBIG11000M. Ze względu na znajdujące się w tym rejonie zamglenia nie udało się złożyć koloru (RGB). W porównaniu do prezentowanej wcześniej komety C/2015 V2 (Johnson), pozorny ruch komety C/2016 U1 (NEOWISE) jest bardzo szybki, gdyż w ciągu minuty pokonuje ponad 6" kątowych, co oznacza, że w ciągu 10min pokonuje 1' kątową czyli 1/30 średnicy Księżyca. P.S. Zapowiada się wspaniała noc, szkoda, że akurat mamy 100% pełni .

Ciekawa kolorystyka

Zdjęcie z teleskopu 0,43m f/6.8 z SBIG11000M (Nerpio), bining 2x2, dwie ekspozycje po 2min. Dziś rano (2016-12-11).

Koniunkcja C/2015 V2 z parą galaktyk NGC 5296/7. Zdjęcie z dzisiejszego ranka (2016-12-10) 3x3min, FSQ106 z SBIG11000M. Jasność jaśniejszej galaktyki wynosi 11,78mag.

Materiał zbierany na raty, część zbierana, w trudnych warunkach pogodowych (mgła). Widać wprawne oko .

Materiał zbierany na raty, część zbierana, w trudnych warunkach pogodowych (mgła). Widać wprawne oko .

Pojedyncze zdjęcie fragmentu z Grotą.

Jak zwykle czujny. Niestety zauważyłem ją po ukończeniu kompozycji... .

Witam, Mozaika wykonana na raty przez 3 sezony. Kompozycja jednego z najatrakcyjniejszych regionów północnego nieba górującego w październiku na granicy Cefeusza i Kasjopei. Obszar bardzo ciekawy, ale trudny do fotografowania zawiera szereg mgławic wodorowych zanurzonych w gazie i pyle gwiezdnym. Po lewej stronie zdjęcia znajduje się kompleks trzech mgławic ze słynną mgławicą Bąbel (NGC7635), po prawej stronie położona jest słynna mgławica Grota (SH2 155). Mozaika jest kompozycją 2 zdjęć każde naświetlane po Ha10x20min. L26x10min. R10x10minG8x10minB8x10min. Łącznie 1440min. czyli 24h. Kompozycja wykonana za pomocą astrografu Takahashi 106mm f/5 i SBIG11000M.

Droga Mleczna na granicy gwiazdozbioru Łabędzia i Jaszczurki. Rzadko prezentowany obszar nieba bogaty w ciemne mgławice pyłowe. Jesienią znajduje się przez większość nocy w pobliżu zenitu. Zdjęcie poglądowe przedstawiające swojego rodzaju "mapę drogową" do późniejszej eksploracji za pomocą większych sprzętów. Ekspozycja 1h Canon 6D wraz z Samyang 135mm f/2, ISO1600.

Próbny kadr wschodniej części gwiazdozbioru Kasjopei zawierający od góry gromady otwarte gwiazd NGC7789, NGC7788, NGC7790, NGC129 oraz IC59/IC63 - niebieski obłoczek u dołu oraz NGC281 (mgławica Pacman) na lewo u dołu. Kompozycja 16 klatek po 4min, niemodyfikowany Canon 6D wyposażony w obiektyw Samyang 135 f2.

Mozaika całego obszaru leżącego na pograniczu gwiazdozbiorów Orła i Tarczy, obrazująca charakterystyczne ugrupowanie gwiazd przypominające koronę. Obszar ten obfituje we wszelkiej maści mgławice i gwiazdy należące do naszej Galaktyki (Drogi Mlecznej). Zdjęcie składa się jest z dwóch ujęć każde po 28 min. łącznie 14 zdjęć o łącznym czasie ekspozycji 56min. (1h) wykonanych niemodyfikowanym Canonem 6D wyposażonym w obiektyw Samyang 135 f/2, ISO800.

Tak

Na zakończenie jednej z moich sierpniowych sesji (4.08) zrobiłem 4 próbne zdjęcia mojego ulubionego fragmentu nieba. Byłem nieco zaskoczony efektem (!), ukazały się chmury pyłowe, a w nich zanurzone Plejady, trzeba będzie powtórzyć eksperyment. Canon 6d, Samyang 135 f/2, 4x4min, ISO800.