gawain74

Moja pierwsza próba fotografii Księżyca z wykorzystaniem filtra Ir Pass. Jestem zachwycony tym filtrem, Księżyc był już na dachem bloku, a obraz miałem nadwyraz spokojny, stabilny - dla mnie szok. Mozaika złożona z ośmiu paneli, ale przycięta dla lepszego odbioru zdjęcia. Trochę szkoda, bo zabrakło Mare Smythii w kadrze. Są jednak inne brzegowa morza, Mare Marginis oraz Mare Humboltianum. Fotografia wykonana 18.06.2018 około 21:10, więc w okolicy zachodu Słońca, stąd pewnie brak kontrastu. ED80 / Barlow Hyperion 2,25 / ASI 224 / Ir Pass

Nigdy tak nie czytałem zdjęć astro - aby skalę zdjęcia używać do wyznaczania odległości. Tego typu adnotacje o skali na piksel nie są dla mnie istotne, bo wydają mi się naciągane - z całym szacunkiem oczywiście dla autorów fotografii tak opisujących swoje zdjęcia. Puste piksele można rzec. Trafniejszym zabiegiem jest ukazanie wartości rozdzielenia gwiazdek na danej fotografii jaką udało nam się uzyskać.

Kurcze, muszę przyznać, że się trochę pogubiłem To wyższy gain daje mniejszy szum czy większy ? Zawsze mi się wydawało, że większy, co zresztą widać na surowej klatce i stacku Fotografując ds-y z maksymalnym gainem (mniejszy szum odczytu jak czytam) to przepustowść USB nie ma znaczenia bo i tak naświetlamy jedną klatę chociaż te kilka sekund. A jednak nikt fotografuje w ten sposób, czemu zresztą się nie dziwię bo szumu jednak jest więcej. Pewnie mało wiem, mam mętlik w głowie...

Super, wielkie dzięki

Dopiero jestem w trakcie czytania poradników z fotometrii, sporo jeszcze nie wiem. Ale zapytam o wartość ADU, jak ją odczytać z Fitsworka albo z PixInsight Le, czy innego programu ? Mam kamerkę kolorową i od niedawna filtr Ir Pass (chyba się nie nada), oraz UV Ir Cut, nic więcej, lepiej w takiej sytuacji dokonywać pomiarów bez filtra ?

Ewidentnie walnąl, bo dalej jak widać nie poleciał

Nie mogłem się powstrzymać, musiałem uwiecznić tą piękną koniunkcję. Ogniskowa 135mm, crop. Tak się zastanawiam, dlaczego jaśniejsza gwiazda ma numer 2 ? 11.06.2018 godz 22:31

Łatwo nie jest, ale może dlatego jest fajniej...? W tym sezonie masz już trochę obiektów "odhaczonych" Słonecznik jak na takie czasy wyszedł pięknie, a w przyszłym roku już bogatszy o doświadczenia można spróbować zbierać więcej materiału na wybranych obiektach. Dzisiaj miałem dylemat dopalić materiał do M57 czy do NGC 6888 ? Mając świadomość, że być może to ostatnia okazja w tym roku...dziwnie to brzmi, przecież lato jeszcze się nie zaczęło

Ściema jakaś, to Epsilon Lyrae - double double, hmm... tylko Wega coś za blisko

Na pojedynczej ekspozycji można zarejestrować pasy na Jowiszu jak i jego ksiezyce, tym bardziej Zubenelgenubi. Potrzebna jest dłuższa ogniskowa, chociaż 300mm. A do wizuala powiekszenie 36x może już wystarczyć, spróbuj jeszcze raz Bellatrix:)

ISS z 27 maja 2018 Kadr gdy znajdowała się jakieś 550 km. Te z minimalnej 400 km muszę przebrać i nie wiem czy coś sensownego będzie, strasznie ona zasuwa będąc w zenicie. ED80 / Barlow Hyperion 2,25 / ASI 224

Nic wielkiego tylko EQ5 ustawiony na biegun metodą dryfu, przy planetach i małej skali jaką operuję w zupełności wystarczy

Kaskaderskie ujęcie @HAMAL operujesz tuż przy Słońcu niczym Parker Solar Probe Zarejestrowanie Merkurego w biały dzień w postaci plamki to już wielka rzecz, a tutaj mamy ogrom detali, których wypatrywać nie trzeba, one są widoczne jak na dłoni. Jeszcze jedna myśl mi się nasuwa. Zaczynałem przygodę z astronomią w latach 80-tych - czytałem wtedy, że jedynie przez największe teleskopy można zaobserwować jakiś słaby detal na Merkurym. Obecnie ogrom piękna wszechświata, która kiedyś była dostępna tylko dla wielkich obserwatoriów, teraz jest w zasięgu amatorów. Z pewnością rozwój techniki rejestracji nam pomógł, ale jakże ważne jest umiejętne użycie tych cudów techniki jakie oferuje nam XXI wiek.

Myślę się że niedużym teleskopem łatwiej o dobre zdjęcie planet wędrujących nisko nad horyzontem, mała apertura mniej wrażliwa na seeing Oczywiście dziękuję @JSC, bo przyznać muszę że jak dotąd to moje najlepsze zdjęcie Jowisza, sam byłem w szoku gdy ujrzałem finalny wynik z Ragistaxa i Lightrooma

Zawsze sądziłem, że do obserwacji np: Mare Orientale potrzebna jest okolica pełni. Jak widać myliłem się i sam nie wiem dlaczego tak błędne było moje myślenie. Teraz wiem, kiedy można w tym roku sfotografować jeden z moich ulubionych fragmentów Księżyca - dziękuję @Loxley Podobnie ma się rzecz z innymi "skrajnymi" morzami po przeciwnej stronie globu: Mare Australe, Mare Marginis i Mare Humboldtianum. To są te obszary Księżyca, które jeszcze nie sfotografowałem tak jakbym chciał, a na których mi zależy - mają one pewien związek z innymi pasjami sprzed lat