zbyszekzz

Dla mnie zdecydowanie pierwsza. Jako wizualny obserwator Słońca lubię widzieć szczegóły. Drugie zdjęcie już je gubi w ciemnych partiach. Oczywiście wszystkie zdjęcia kolegi są świetne. Nie na darmo kol. Lukasz 83 prowadzi w konkursie Proximy i TOS.

Witam. Kolego Saitaver możesz napisać, jaka to cyfrówka. Rozumiem, że robiłeś zdjęcia w projekcji okularowej. Ja przerzuciłem się z lustrzanek na cyfrówki i albo przepalony Księżyc albo nie widać Aldebarana. Pozdrawiam Zbyszek.

Witam. Film i tak nie zły biorąc pod uwagę warunki. Zdjęcia super. W centralnej Polsce była super pogoda. Widziałem zakrycie i odkrycie. Aldebaran przed zakryciem jakby na moment przygasł a później zrobił "pyk" i znikł. Bardzo silny wiatr przeszkadzał w robieniu zdjęć. Czym filmowałeś?

Witam. Smugę było widać gołym okiem przez kilka minut. W lornetce 8x32 na ciemnym niebie obserwowałem smugę do 19h 25m, widać było jak stopniowo się rozwiewa i zamienia się w blado brązowe chmurki.

Witam. Jest PW. Pozdrawiam Zbyszek.

Proszę o rezerwcję do godziny 18 dziś. Pozdrawiam Zbyszek

Witam! Powiem krótko SPEŁNIAJ SWOJE MARZENIA!. To jedna z najważniejszych rzeczy w życiu. Pozdrawiam zbyszekzz.

Witam. Podzielam zdanie kolegi M.K. Uranię prenumerowałem już w latach 1979-1990. Często się też spóźniała ale było to jedyne polskojęzyczne pismo w tym czasie. Później doszło Vademecum Miłośnika Astronomii. Teraz miałem prenumeratę 2012 roku opóźnienia 2 miesięczne. Zaryzykowałem jeszcze raz 2015 i znów to samo, opóźnienie sięga już 2 miesięcy.

Witam. Obserwacje plam słonecznych widocznych gołym okiem są bardzo ważne do określenia aktywności cyklu. Gdy brakowało sprzętu optycznego tylko na podstawie takich zapisów historycznych możemy oceniać aktywność Słońca w poprzednich stuleciach. Obserwuję Słońce systematycznie od 1979 roku. Jako ciekawostkę podam że największą liczbę Wolfa odnotowałem 4.09.1980 roku wynosiła R=285. Gołym okiem (z filtrem) widać było 5 grup plam Słonecznych. Najlepiej oczywiście obserwować takie plamy przy zachodzie Słońca wtedy zwykłym kompaktem z dużym zoomem można wykonać ładne zdjęcia. XXI cykl aktywności był wysoki. Liczby dzienne Wolfa wielokrotnie przekraczały 200. Obserwacje Słońca wykonuje od wielu lat tym samym sprzętem refraktorem 64/800 z powiększeniem 60x. W cyklu 21 bardzo często na przełomie lat 1980/1982 pojawiały się rozbudowane grupy klasy F (wg Waldmeiera) rozciągające się na 10 do ponad 15 stopni wzdłuż równoleżników. Po kilka grup w miesiącu było widocznych gołym okiem. Liczby plam w grupie przekraczały 40. Podobny był też cykl XXII. Największą liczbę plam w grupie odnotowałem właśnie w tym cyklu było 5.09.1989 roku. Liczba plam to 93. Grupa klasy F widoczna gołym okiem od 1do 11 września 1989r. Jednocześnie z nią w dniach 5 do 11września było widać gołym okiem jeszcze 3 do 4 grup. Liczba Wolfa przez 10 dni przekraczała 200. Pozdrawiam Zbyszek Z.

Witam Kolegów. Ponieważ widzę zainteresowanie obserwacją Słońca postaram się wyjaśnić nasuwające się wątpliwości. Liczba Wolfa została przedstawiona przez Rudolfa Wolfa w roku 1848. Stanowi ona prosty, globalnie stosowany czynnik określający aktywność plamo-twórczą Słońca. Wolf przedstawił liczbę R, która równa się: R=k(10g+f) gdzie g jest ilością grup plam słonecznych na Słońcu i f całkowitą ilością wszystkich plam. Jeżeli na tarczy widzimy 2 grupy a wszystkich plam jest 25 to R=45. Wolf wykonywał swoje obserwację za pomocą refraktora o średnicy soczewki 8cm i ogniskowej 110cm, powiększenie 64 razy. Instrument ten znajduję się na dachu obserwatorium w Zurychu, 20m nad ziemią. Aby uzyskać kompletne liczby Wolfa , obserwacje zrobione przez innych obserwatorów innym sprzętem musiały być sprowadzone do jednakowej skali. Stąd współczynnik k. Dla refraktora Wolfa k=1. Nie wiem jak dokładnie wtedy to robiono. Ale współcześnie robiono to np. tak: dla nowego obserwatora porównywano jego liczbę Wolfa ze średnią dla całej Sekcji. Jeśli obserwator zawyżał wynik to k było mniejsze od jedności. Jeśli średnie były poniżej to k było większe od jedności. Następne obserwacje „badanego obserwatora” były korygowane mnożąc jego liczbę Wolfa przez wyznaczony współczynnik. Do obserwacji Słońca zalecany jest instrument zbliżony do tego, który miał Wolf. W Towarzystwie Obserwatorów Słońca (TOS) nie stosujemy współczynnika k. Ponieważ mamy obserwatorów z całego świata średnią dzienną liczbę Wolfa wyznaczamy często z kilkunastu obserwacji z danego dnia. Dlatego wymagane są mapki z położeniem grup i określanie wskaźnika CV. Wskaźnik ten zależy od typu grupy i mówi o jej wielkości i strukturze. Np. widoczna 21 czerwca gołym okiem grupa ma wskaźnik CV 56, prawie maksymalny. Według moich obserwacji typ tej grupy to Ekc liczba plam 19. Druga grupa zachodząca Dki i plam14. Jeśli kolegów to zainteresowało to postaram się w najbliższym czasie opisać klasyfikację plam i grup plam słonecznych. Starsza z nich to klasyfikacja Waldmeiera, nowsza według mnie bardziej dokładna to klasyfikacja McIntosha. Polecam ostatni numer Proximy gdzie ciekawie z przykładami o plamach słonecznych pisze mój kolega Adam D. Polecam również strony TOS i SOS. Pozdrawiam Zbyszek Z

Witam. Gdyby był jeszcze potrzebny mam 2 egzemplarze. Oddam po kosztach wysyłki. Info najlepiej na zbyszekzz@interia.pl

Witam! Jeśli aktualne proszę o rezerwacje całej poz.1. Proszę o kontakt telefoniczny 661506468 pozdrawiam Zbyszek