lukost

Miałem już nie lajkować Amelicanów w tym sezonie, ale dla tego zrobię wyjątek.

Ale ładne foto!

Specjalistą od zdjęć z kamerek nie jestem, bo działam na Canonie, ale czemu takie krótkie czasy na filtr halfa?

Dzięki.

Mózg bez gwiazd (jakkolwiek to nie brzmi  ) wygląda jakoś tak

Fajne w miniaturce, ale bliższe przyjrzenie się pokazuje, że ilość materiału nie pozwoliła jednak na osiągnięcie docelowo

pożądanego efektu.

@miron_z, wyszło świetnie. Czym zrobione i na jakich parametrach?

Godzinę temu, DarX86 napisał(a):

Ja spróbuję chronoligicznie  
(...)

gdzieś po środku była jeszcze lorneta kątowa Orion ale nie pamiętam parametrów. 

Też taką (a może tą?) miałem.

Fajny temat, to i ja powspominam.

Refraktory

TURIST 3 - moja pierwsza miłość później długo, długo nic i...

SW 80/400

SW 102/500

SW 120/600

SW 150/750

Coronado PST 40/400

TS Apo 65/420

Askar FRA 400 (aktualnie)

Maczki

SW 127/1500

SW 150/1800

Bosma 200/2000

Niutki

SHARP STAR 130/365 (aktualnie)

SW 150/750

SW dobson 200/1200

GSO 200/800

SW dobson flex 250/1200

Taurus 300/1500

Syriusz Astrokrak 350/1500, na bazie jego optyki powstał TAURUS 350/1500 (aktualnie)

COLUMBUS 400/1800

SCT

Celestron 150/1500

Celestron 200/2000 (aktualnie)

Meade ACF 203/2000

plus po kilkadziesiąt lornetek (ulubione to Nikony 18x70 i 10x70), filtrów i okularów (z których najlepiej oceniam Pentaxy).

Się wierzyć nie chce, że tyle tego było...

Co to jest nic? Pół litra na dwóch, jak miał rzec ks. Tischner.

Tutaj też rodzi się pytanie: co to jest 20 minut materiału?   

Choć fotka ma swój dyskretny urok, taka trochę oddająca widok w okularze pod ciemnym niebem.

Solidna praca. Fajna kolorystyka. Nie ma się za bardzo do czego dop.., yyy, to znaczy chciałem powiedzieć, że wad brak.  

Świetne zdjęcie. Jak dla mnie kolorystyka perfekcyjna.

Dobre to jest.

Ile ja się kiedyś namęczyłem żeby ją zobaczyć. 

https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/20169-moje-boje-z-ic-349/&tab=comments

Orion spokojnie zasłużył na swój odrębny wątek.

Fakt, Svbony wyrósł na poważnego gracza na rynku filtrów (i nie tylko filtrów).

PS Ja też się nie upieram, że nie widać.

Nie sądzę, by 2-221 była dostępna wizualnie. Kiedyś popełniłem zdjęcie w szerokim kadrze (SIGMĄ  ART 50 mm) dające pojęcie o skali trudności okolicznych mgławic. W RGB 2-216 ledwo widać, po 2-221 prawie nie ma śladu. 

Dwuocznie paczając zawsze zobaczysz więcej (i ładniej). Nie będę rozkminiał teorii, ale jako (swego czasu) zapalony obserwator powiem tylko, że wolałem przyzwoitą lornetkę 15x70 (miałem D0 Extreme) od achro 100 mm. 

Wrzucam wersję starless i z poprawionymi (?) gwiazdkami. Na tym kończę temat, czas zacząć Spaghetti.

Znalazłem swoją relacje z 2015 r. W użyciu był wtedy achromat 150/750.

"Dorwałem też (wreszcie!) Sharplessa 2-216 - najbliższą Ziemi mgławicę planetarną, starą i ogromną, zajmującą obszar o średnicy ponad półtora stopnia. To prawdziwe ekstremum obserwacyjne; w porównaniu do niej Abell 21 to przedszkole (i nie jest to bynajmniej pusta figura retoryczna). Użyłem "stopięćdziesiątki", SWAN-a 25 mm i filtra OIII Lumicona; uzyskawszy tym sposobem spore pole widzenia (ponad 2 stopnie) i źrenicę wyjściową 5 mm, wyłuskałem zerkaniem "rogala" czy też "banana", czyli łukowato wygięte pojaśnienie tła. Podobny "banan" zagościł zresztą na mojej twarzy.

Zwycięsko wyszedłem z potyczki z inną planetarną słabizną, skatalogowaną jako Simeis 22 (Sh 2-188) w Kasjopei. Obiekt położony jest w łatwym miejscu, niedaleko znanej i lubianej gromadki ET (NGC 457), którą warto wykorzystać do starhoppingu. Mgławicę "zaliczyłem" już wcześniej w Bieszczadach (korzystając z 400 mm newtona), ale satysfakcja z dostrzeżenia go w tak małej aperturze jest naprawdę spora.

Dla jasności - zarówno Simeis 22, jak i SH 2-216 wyłaziły z tła bardzo opornie, będąc widoczne wyłącznie zerkaniem, jako mglista poświata na granicy percepcji oka; delikatne poruszanie tubą trochę pomagało w upewnieniu się, że widzę to, co trzeba. Bez dobrego filtra mgławicowego wszelkie próby obserwacji tych obiektów są skazane na porażkę."

Ech, kiedyś to były czasy...

Dithering co klatkę to pewna przesada. Focę Conankiem już parę lat i na mój gust spokojnie starcza jak się robi to co 3-4 klatki.

18 godzin temu, Szarlej napisał(a):

Jaką trzeba przejść drogę, żeby od poziomu kompletnego laika w temacie astrofotografii robić z własnego podwórka takie zdjęcia?

Hmm... najpierw trzeba chyba mieć podwórko, najlepiej z jakąś astrobudką na nim postawioną 🙂

Znam podwórko Darka.  To jest dobre podwórko.