Mariusz Świętnicki

Złapałem go kilka lat temu na takiej krótkiej sesji. Parametry:2014.04.02-03.23:38-00:09CWE. Newton 250/1520 + N.D300. Exp.4x115sek. ISO1600. Pozdrawiam

Po dokładniejszej analizie fotografii, okazało się, że jako "bonus" złapała się jeszcze jedna, słaba kometa - 473P/NEAT, (ok.14mg).

No tak, zdecydowanie do wydłużenia. Pozdrawiam

Tutaj z opisem:

Szersze spojrzenie nad północno zachodni horyzont. Kometa 12P/Pons-Brooks, będąca aktualnie ozdobą wieczornego nieba w towarzystwie dwóch pobliskich, dużych galaktyk spiralnych - M-31 Wielkiej Galaktyki w Andromedzie i M-33 Galaktyki Trójkąta. O godzinie 20 wystartowałem z tą serią naświetlań na 50 milimetrowym obiektywie i wówczas na stanowisku obserwacyjnym zaczęła się kondensacja przygruntowej mgły, która dość mocno podcięła nam przejrzystość powietrza. Parametry:2024.03.08.20:00-20:26CSE. Sigma 1.4/50 EX DG(f3,2)+ N.D610mod + SW-SA GTi. Exp.10x120sek - dla nieba, 1x120sek - dla horyzontu, na nieruchomym aparacie. ISO1600. Wola Niżna - Moszczaniec, Beskid Niski.

To dość długa historia. Materiał składany na gwiazdy, następnie na kometę, usuwanie gwiazd, odseparowania świateł atmosfery od sygnału z Kosmosu, przywrócenie gwiazd..., sporo operacji zostało wykonanych manualnie. Pozdrawiam

To nie jest mozaika, 135mm na pełkoklatkowej matrycy daje takie pole widzenia:

Z jakiego powodu ?

Tak, prawie tak dobre jak bieszczadzkie, tylko w Beskidzie mamy większą swobodę w pozyskaniu lepszego, (topograficznie) horyzontu.

Kometa 12P/Pons-Brooks przechodząca w odległości 9° od Wielkiej Galaktyki w Andromedzie - M-31, na tle obszaru wypełnionego rozległymi i subtelnymi mgławicami typu IFN. Lekkie zamglenie powietrza nie ułatwiało roboty tej nocy. Wizualne obserwacje wykonaliśmy Newtonem 326/1586 a także lornetkami 25x100 i 10x50. Jasność jej, metodą Bobrovnikoffa oceniłem na 5.2mg. DC=6 a komę na 5'. Stanowisko założyliśmy na rozległych polanach między Wolą Niżną a Moszczańcem, w Beskidzie Niskim. Podziękowania dla Piotrka Guzika, za wspólną sesję kometarną. Piotrek tej nocy "wykosił" wizualnie 10 komet (!). Parametry:2024.03.08.18:53-19:49CSE. Samyang 2/135,(f2,8) + N.D610mod + SW-SA GTi. Exp.25x120sek. ISO1600.

Oj nie, właśnie była "na zakręcie" i jej ruch własny w tej skali, w ciągu godziny był praktycznie niezauważalny.

Tutaj jeszcze mały opis głównych obiektów :

Kometa 62P/Tsuchinshan na tle centralnych okolic Supergromady Virgo, czyli Gromady Galaktyk w Pannie. Niebo rozjaśnione blaskiem Księżyca w fazie 8 godzin po I kwadrze, chylącego się już ku zachodowi, nie stanowiło wielkiego problemu w fotografowaniu, przy świetnej przejrzystości powietrza, jaka wystąpiła tej nocy. W tego typu zestawieniach, zawsze intrygująca jest skala odległości do fotografowanych obiektów. Kometa 62P/Tsuchinshan w czasie sesji odległa była od Ziemi o 76,5 miliona kilometrów, czyli 4 minuty świetlne. Tło jej obrazowania - galaktyki Gromady w Pannie oddalone są średnio o 55 milionów lat świetlnych od naszej małej, błękitnej wioski. Parametry:2024.02.16-17.23:42-00:48CSE. Samyang 2/135,(f2,8) + N.D610mod + SW-SA GTi. Exp.30x120sek. ISO1600. Zręcin

Kometa 12P/Pons-Brooks sfotografowana na jasnym niebie, rozświetlonym blaskiem Księżyca w fazie I kwadry. Pole widzenia poprzecinały dodatkowo cirrusy, utworzone w korytarzach przelotowych samolotów pasażerskich. Świetna przejrzystość powietrza tej nocy umożliwiła dodatkowo zarejestrowanie przy komecie rozległej i subtelnej Wielkiej Mgławicy w Jaszczurce SH2-126. Na lewo, w dół od komety, tuż nad smugą kondensacyjną widoczna jest galaktyka NGC-7331 a pod nią Kwintet Stephana. Głowa 12P nie sprawiała żadnych problemów obserwacyjnych w lornetce 10x50. Jasność jej, metodą Bobrovnikoffa oceniłem na 7.1mg , DC=6 a komę na 6'. Parametry:2024.02.16.18:12-18:48CSE. Samyang 2/135,(f2,8) + N.D610mod + SW-SA GTi. Exp.31x60sek. ISO1600. Zręcin

Zdecydowanie nie, pachnie mi to "profanacją" ;). W Polsce mamy tak mało nocy obserwacyjnych, że jeszcze to przesypiać byłoby mocną ekstrawagancją. Na sesjach plenerowych, pod ciemnym niebem często umawiam się z koleżankami i kolegami którzy przywożą apertury 30 - 40 cm i w czasie zbierania przez matrycę fotonów, zawsze można wizualnie śmignąć po niebieskich przestrzeniach.

Gorszy hadkor był w latach 80-tych i 90-tych, kiedy to prowadziło się manualnie za pomocą mikroruchów z okiem przyklejonym do okularu prowadzenia przy ciągłej 60 minutowej ekspozycji na kliszy. Wówczas astrofotografią parała się mała garstka zapaleńców. Pozdrawiam.

No proszę..., a z Polski jest to prawdziwy Święty Graal, biorąc pod uwagę szerokość geograficzną i warunki meteo jakie mamy w czasie okna fotograficznego dla tego obiektu.

Tak. Można na dwa sposoby, autoguiderem - program i elektronika stworzona pod ten montaż, lub bardziej twórczo - manualnie, obserwując zachowanie gwiazdy na monitorze i wysyłając odpowiednie korekty przy pomocy pilota. Fajna zabawa na cieplejsze noce... , i ta świadomość, że mamy swój wkład w zebrany materiał. Pozdrawiam

To własna konstrukcja, Newtony 250/1520 i 205/907, zawieszone na klasycznym, lekko zmodyfikowanym montażu typu niemieckiego.

Biegaczka na galaktycznych bezdrożach..., uciekająca panna młoda..., jak zwał tak zwał. Wygląd mgławicy absorpcyjnej Barnard - 150 nie pozostawia wątpliwości. Parametry:2022.06.27-28.23:07-01:18CWE. 2022.07.03.22:52-23:29CWE. 2022.07.19.22:13-23:30CWE. 2022.07.20-21.22:33-00:20CWE. 2022.07.21-22.22:31-00:44CWE. 2022.07.24-25.22:31-02:32CWE. 2022.07.25-26.22:34-01:56CWE. 2022.08.03-04CWE.22:01-02:19CWE. Newton 205/907+MPCC+N.D610mod.+ IDAS LPS-D2. Exp.246x240sek.ISO1600. Zręcin

Głowa Wiedźmy nieustannie wpatrzona w Rigela. Świetna robota.

Moja sąsiadka i wujek Henio jeszcze chyba nie robili . Pozdrawiam

Jeden z najbardziej kolorowych zakątków Drogi Mlecznej, czyli pogranicze gwiazdozbiorów Skorpiona i Wężownika, ogólnie znany jako obszar Ro Ophiuchi. W polu tym lśni Antares - jedna z najjaśniejszych gwiazd nieba, kilka ładnych gromad kulistych i cała kolekcja różnobarwnych mgławic. Większość z tych obiektów znajduje się na wewnętrznym brzegu jednego z ramion spiralnych Drogi Mlecznej, zwanym Ramieniem Oriona do którego należy także nasze Słońce. Natomiast tło fotografii wypełnia mrowie słabych gwiazd, będących częścią odległego i potężnego Ranienia Strzelca - jednego z głównych ramion naszej Galaktyki. Obszar ten w południowej Polsce, w czasie górowania wznosi się zaledwie 14° nad horyzontem, co czyni go raczej trudnym wyzwaniem. Fotografia jest reedycją dwupanelowego obrazu, jaki wykonałem w czasie dwóch nocy spędzonych w Woli Piotrowej, w Beskidzie Niskim. Parametry: 2021.05.10-11. 23:28-02:41CWE. 2021.05.11-12. 23:10-02:39CWE. Samyang 2/135,(f2,8) + N.D610mod + SW-SA. Exp.184x120sek.,(1 panel 89exp. 2 panel 95exp. 80% wspólnego pola). ISO1600.

Mi też się kiedyś podobny trafił, tylko że z kometą C/2017 T2 Panstarrs. Parametry:2020.03.14.19:26-21:00CSE.Samyang 2/135,(f2.8)+N.D610mod+SW-SA.Exp.40x120sek.ISO1600. Chyrowa/Mszana - Beskid Niski. Pozdrawiam

W rankingu brałem te komety których obserwacje wizualne/fotograficzne wykonałem a przy S-L9 takich nie posiadam. Podziwianie samych efektów zderzenia uważam za jedne z ciekawszych obserwacji wizualnych, jakie miałem przyjemność wykonać. Do tej grupy zaliczyłbym jeszcze kilkanaście innych, m.in. wizualne obserwacje księżyców Marsa, w czasie Wielkiej Opozycji 2003, czy zakrycie 28 Sgr przez Tytana w 1989 roku. Pozdrawiam