Aktywność delta-Leonidów

[Ewa Zegler]

Od 15 lutego aż przez miesiąc aktywne będą delta-Leonidy. Jest to mały rój, związany z planetoidą (4450) Pan. Pierwsze informacje o nim pochodzą z roku 1911, kiedy to W. F. Denning między 19 lutego a 1 marca zanotował 7 powolnych, pozostawiających ślady meteorów, wybiegających z radiantu o współrzędnych RA=155, DEC=+16 (dane w stopniach). Denning donosi również o zaobserwowanym 28 lutego rok wcześniej bolidzie o identycznym radiancie.

 

Ostatecznym potwierdzeniem istnienia roju stały się dokonane w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. analizy obserwacji fotograficznych i radiowych. B. Lindblad, opierając się na danych fotograficznych uzyskanych w ramach badań Harvard Meteor Project z lat 1952-1954, potwierdził istnienie delta-Leonidów - wykrył 24 meteory należące do tego roju. W latach 1973 i 1976 Z. Sekanina opublikował rezultaty dwóch sesji Radio Meteor Project prowadzonych w USA w latach 1961-1965 i 1968-1969; techniką radiową zarejestrowano 8 delta-Leonidów.

 

 

Maksimum roju przypada na 24 lutego, jednak nawet wtedy nie należy się spodziewać dużej liczby zjawisk. Wartość ZHR* w przypadku delta-Leonidów wynosi 2-3. Mimo to warto spróbować obserwacji, ponieważ meteory należące do tego roju są stosunkowo wolne, a przez to łatwe do zanotowania. Pamiętajmy też o aktywności Virginidów oraz meteorów sporadycznych, czyli nie należących do żadnego ze znanych rojów. Możliwe, że w dobrych warunkach zaobserwujemy kilkanaście meteorów w ciągu godziny.

 

 

Rysunek przedstawia zmianę położenia radiantu delta-Leonidów w ciągu ich aktywności.

 

Aby wykonać obserwacje wartościowe naukowo, nie potrzeba posiadać żadnego sprzętu - wystarcza orientacja wśrod gwiazdozbiorów. Wszystkich, którzy chcą spróbować swoich sił, zachęcam do kontaktu z Pracownią Komet i Meteorów. Każdemu zainteresowanemu przesyłamy bezpłatny zestaw map, poradników i innych niezbędnych do obserwacji materiałów. Organizujemy również dla naszych współpracowników obozy obserwacyjne oraz seminaria naukowe. Najlepsi obserwatorzy co roku otrzymują atrakcyjne nagrody.

 

 

Zapraszamy!

 

Pracownia Komet i Meteorów

Al. Ujazdowskie 4

00-478 Warszawa

 

pkim@pkim.org

http://www.pkim.org/

 

 

*ZHR (Zenithal Hourly Rate) to tzw. zenitalna liczba godzinna. Określa ona, ile meteorów w ciągu 1 godziny mogłby zobaczyć obserwator w przy idealnych warunkach pogodowych na ciemnym, bezksiężycowym niebie i gdyby radiant roju znajdował się w zenicie.