Uczcilem noc Kupały

[Gość ignisdei]

Witajcie!

Wprawdzie noc Kupały była wczoraj ale nijako, dziś (z racji wolnego) przypada dzień hucznych zabaw. Ja spędziłem ta noc na swojej działce koło domu za miastem, przy grilu i piwie w towarzystwie żony,

Kiedy żona poszła spać, ja zostałem sam lekko podchmielony – płodny w swych przemyśleniach na temat istoty demonologii sławian – i zacząłem sie zastanawiać na ile my Polacy jesteśmy płodami cywilizacji zachodni rzymskiej, a na ile zachowaliśmy tą swoistą inność w postaci nieświadomego (no może na wpół świadomego, bladziej komercyjnego) kultywowania świąt, choćby takich nocy jak Noc Świętojańska (pomijając oczywiście naszą wrodzoną skłonność do wykorzystywania najmniejszej sposobności do zrobienia zakrapianej imprezy).

Dla mnie jako astro-amatora liczy się także aspekt poznawczy tego wydarzania tzn. w tym dniu

oś Ziemi wychyla sie najbardziej względem płaszczyzny prostopadłej do płaszczyzny orbity,

a cień o 12.00 w południe ma najmniejszą długość we wszystkich dni w roku.

Ale przesilenie także to symbol zakończenia pewnego cyklu, powtarzającego się co roku układu,

A kim że był Kupła jak nie pewnym symbolem odrodzenia zmycia wszystkiego co stare i co odchodzi, pewnym bardzo nam bliskim (nawet automatycznym) nawykiem odrzucanie wszystkiego co przeszłe, symbolizującym nowy odradzający się świat. Święta te były starsze niż sama nazwa Kupłay (od słowa kąpać - czyli Jan Chrzciciel -kapiący w wodzie.) Święta te obchodzone na przełomie 23-24 czerwca (choć faktycznie na północnej półkuli, 21-22 czerwca) w dniu przesilenia słońca, połączone z wróżbami tańcami wrosły na stałe w nasz świat.

No i przyznam się wam że ja sam (choć chodzę do kościoła) gdy już zrobiło się całkiem ciemno podlałem przygasłego grila podpałką, że ten buchnął jasnym płomieniem wychyliłem ostatni kufel piwa za zdrowie Kupały. Pozdr. Robert