krigore

Hej! Wczoraj podczas obserwacji (swoją drogą, pochwalę się - pierwszy raz miałem przyjemność przejrzeć okolice Strzelca i Skorpiona, teleskop mam co prawda niewielki, ale wrażenia i tak niesamowite!) gdzieś koło 0:15 na południu, jakieś 15-20 stopni nad horyzontem zauważyłem dwa satelity o jednakowej jasności. Wyglądały, jakby leciały po sznurku: ta sama jasność - początkowo duża, na oko taka sama lub trochę słabsza od Saturna, myślę, że 1-1,5m, stała odległość pomiędzy nimi. Prędkość oceniłbym na średnią - widziałem szybsze i wolniejsze satelity. Leciały z grubsza w kierunku zenitu i gdzieś w połowie Wężownika ich jasność zaczęła spadać, aż w końcu je zgubiłem. Próbowałem je złapać w teleskopie, ale pechowo miałem akurat okular 25 mm i żadnych szczegółów oczywiście nie zobaczyłem. A zanim zmieniłem sprzęt - stały się słabo widoczne. Wie ktoś może, co to za urządzenia były? Wyglądało to bardzo ciekawie.

Gratsy! Mnie to czeka za miesiąc, Mały jest już niemal na świecie. Też mam nadzieję, że będzie mu się chciało kiedyś ze starym w gwiazdy patrzeć... Musi mi jakoś wynagrodzić, że przez fakt pojawienia się w naszym życiu (planowego, żeby nie było ) opóźnia się moja przesiadka na Taurusa .

Byłem wczoraj na filmie o czarnych dziurach. Generalnie wygląda to tak: w namiocie jest muzeum - takie w sumie dość skromne, ale i tak jestem pod wrażeniem. Można np. zobaczyć kilka meteorytów, poczytać o teoriach geocentrycznych i heliocentrycznych, znanych astronomach itp. Są zdjęcia zrobione przez Hubble'a, różnego rodzaju infografiki, modele. Gruntowne obejrzenie i przeczytanie wszystkiego zajmuje około 1-1,5h. Wewnątrz jest planetarium - jest to namiot, taka dmuchana kula z materiału o średnicy kilku metrów. Mieści się tam 25 osób, podłoga jest wyłożona materacami i można swobodnie się położyć. Planetarium jest elektroniczne, bardzo przypomina to, co pokazuje Stellarium - nie chciałbym wprowadzać w błąd, ale program wygląda jak zmodyfikowana wersja tego. Generalnie rzecz biorąc - laseczka, która je obsługuje, pokazuje co jest teraz na niebie, potem pokazuje księżyc, planety itd. Jak na takie maleństwo obwoźne - całkiem nieźle. Zwieńczeniem wizyty jest film - jakieś 20 minut wideowykładu o czarnych dziurach. Dobrze zrobione, choć nic nowego się nie dowiedziałem. Ogólnie jednak było fajnie. Największy minus? By wejść do planetarium trzeba się wpisać na listę dzień wcześniej i drugi raz przyjechać do Korony...

Ja mam jakieś badziewie z allegro. Latem świeci, zimą nie - kosztowało 30 zł.

Hej! Czytam, czytam - i jak będzie okazja to się wybiorę. Póki co nie mam samochodu, więc będę błagał o miejsce w samochodzie u kogoś pewnie . A wracając do tematu - będę pewnie w środę lub czwartek pod Koroną, dam znać co i jak.

Hej! Widział ktoś może to planetarium, co stoi teraz pod Koroną we Wrocławiu? Warto się przejść?

A patrzyłeś może na teleskopy Taurus? Napedu co prawda żadnego nie mają, ale pozostałe twoje warunki spełniają. Konstrukcja 12" to właśnie 5 tysięcy złotych. Strona: www.teleskopytaurus.pl ### edit jak kliknąłem "odpowiedz", nie zwróciłem uwagi na archeologię wątku, sorry

Nad Izerami już dłuższy czas się zastanawiam. Raz, że nigdy tam nie byłem, a okolica ponoć cudna, dwa - ponoć najciemniejszy kawałek nieba w naszej części świata - wedle słów znajomego obok Bieszczadów i co bardziej dzikich terenów na Mazurach. Zdaje się, że we wrześniu są tam organizowane jakieś dni astronomii. Może wtedy?

A co sądzicie o składanej 12" Sky-Watchera na dobsonie? Byłby dobry na początek? Da radę z tym się przemieszczać samochodem?

Cóż, ja jestem za. Nic bez afer i krętactwa nigdy nie zrobiono, i to chyba nie tylko u nas. Ale jedna rzecz jest fajna w całym tym projekcie - astroorliki dostaną głównie dzieciaki z mniejszych miejscowości. Dla nas jest to logiczne - lepsze niebo. Ale patrząc szerzej już, sprezentowanie takiego obserwatorium (jakkolwiek by się odbyło) może spowodować, że choć trochę znikną różnice w dostępie do edukacji pomiędzy dzieciakami z miast i wsi - a to już jest dużą zaletą.

Ech, nie byłem zalogowany, a pytanie o niebo było moje. Więc - jaki jest tam zasięg? W przyszłości chętnie wybrałbym się tam na obserwację.

Na początek - przepraszam za odgrzewanie starego kotleta . Chciałem kupić UHC-S z teleskopy.pl, jednakże jeśli chodzi o dostępność wersji 1,25" to ich po prostu nie ma. Sklep nie miał na stanie tych filtrów co najmniej od połowy grudnia, a najbliższy w tej chwili przewidywany termin dostawy to marzec. Informację na stronie, że będą dostępne w 2-3 tygodnie ja bym mimo wszystko nie wierzył, bo sam bezskutecznie czekałem ponad półtora miesiąca. Trzeba jednak przyznać: gdy zrezygnowałem z zakupu pieniądze oddali dosłownie w 5 minut od wysłania e-maila. Ostatecznie kupiłem UHC-S Baadera w katowickim Delta Optical. Okazja na pierwszy, szybki test pojawiła się już wczoraj. Tu trzeba zaznaczyć, że jestem początkujący i sprzęt mam dość skromny: newton 130 mm. Do tego niebo na północno-wschodniej granicy Wrocławia, konkretniej - na Psim Polu, choć w porównaniu do reszty miasta jest w porządku, ogólnie jest w najlepszym razie takie sobie. No nic - zanim nawiało chmur, zdążyłem tylko popatrzeć na mgławicę Oriona. Księżyc akurat był jakieś 30 stopni od obiektu i do tego świecił dość konkretnie, niemniej różnicę z filtrem i bez było widać wyraźnie. Przede wszystkim filtr ładnie przyciemnia tło - nawet w zestawowym okularze Celestron 25 mm niebo było znacznie bardziej ciemne, co już samo w sobie przełożyło się na lepszą widoczność mgławicy. Prawdziwą różnicę jednak było widać dopiero, gdy wkręciłem go takiego samego okularu 9 mm i później do 5 mm NLV. Szczególnie w tym ostatnim widać było, że pojawiły się delikatne szczegóły, których wcześniej nie było: jakieś włókna, pasma pyłu, sama granica mgławicy też nabrała nieco większej ostrości. Ogólnie rzecz ujmując - jestem zadowolony. Zobaczymy, jak filtr się spisze, gdy Księżyc zniknie z nieba, a i na inne obiekty popatrzę i postaram się coś napisać.