LibMar

Wpływ z częściowego tranzytu oczywiście jest, ale będzie on nieznaczny. Tranzyt większej planety będzie od razu się łapał i pewnie zmniejszy głębokość o jakieś 10 procent. Płytsze tranzyty to i mniejsze planety. A taka wchodzi bardzo krótko. W przypadku Ziemi względem Słońca, nie przekraczałoby pewnie procenta.

Fajnie, że tym się zaciekawiłeś. Jak możesz, zapodaj dobre sposoby na analizę (uśrednianie) takich punkcików, gdyż wielu funkcji jeszcze nie stosowałem i nie wiem jak używać w Excelu

Można powiedzieć, że rejestracja jest prawie taka sama jak zawsze, a potem uśredniamy do jakiegoś przedziału czasu. Na przykład, Scott Degenhardt u siebie dał 30s. Tutaj dajemy dokładnie tyle, ile trwa cały tranzyt egzoplanety. Dla HD 189733 b uśredniasz tyle pomiarów, ile zdążysz zrobić w 108 minut! Ja zdążyłem zrobić bodajże 520 klatek. I tyle uśredniałem w sposob krzywej kroczącej.

Im większy dasz przedział czasu, tym "dno miski" bedzie coraz mniejsze. Gdy dasz wspomniane 108 minut, to krzywe \ oraz / będą się przecinały tworząc literę V. Ono wyznaczy moment minimum jasności.

A teraz, co taką metodą zamaskujemy:

- odcinki 2-3 oraz 5-6 (oraz te po drugiej stronie) służą do wyznaczania promienia gwiazdy - na normalnej krzywej jasności jest wyraźniejse niż na piramidzie

- głębokość tranzytu jest średnią od 1 do 4 kontaktu, a nie 2 do 3 kontaktu

- inklinacja orbity wymaga wyliczenia promieni, czyli jedno blokuje drugie

A co do praktyki - robisz po prostu zwykłą obserwację i fotometrię jak zawsze, ale nic nie uśredniamy. Może nie wyjść, jasnosć jest stała. Dopiero przy przekonwertowaniu na taką piramidę można speóbować dostrzec, czy jednak matemtatycznie wykryto pewien odchyłek w jasności. Aby uzyskać jak najlepszy pomiar, należałoby jedynie uzyskać jak najmniejszy rozrzut w ciągu jakiegoś przedziału czasu. Krótsze czasy pokazały jednak przewagę. Jeśli klatka 60s daje nam +/- 0.01 mag, a 15s już +/- 0.015 mag... to 4x15s da dwa razy mniejszy rozrzut, czyli 0.0075 mag. To tylko przykład, dlatego warto pomyśleć nawet o tych 1-5.

Przy tej metodzie fajne jest to, że można łapać słabsze gwiazdy, jeśli potrzebujemy np. aż 40s na klatkę. Będzie mniej pomiarów do uśrednienia, ale to zawsze lepiej niż z mniejszego odstępu. Dla przykładu, ASI178 i 300mm f/4 potrafi wystwrczająco naświetlić gwiazdę 10 mag w 0.1-0.2 sekundy. Jeśli jakimś cudem live binning + dynamiczne gwiazdy referencyjne + lucky imaging będzie idealnie wspólgrało, to w ciągu 60s dałoby się określić jasność z rozrzutem 0.0025 mag lub nawet lepiej. Bo nie sądzę, że z pojedynczych klatek będziemy mieli rozrzut większy niż +/- 0.1 mag. Nawet tyle pozwoliłoby zarejestrować egzoplanetę o spadku do 0.0002 mag.

Poszukajmy Wenus za dnia, aby szybciej zasiąść do stołu! )

 

Ale wiesz, że on jest często droższy, niż nowy w cennikach hurtowych?

To jeszcze musiałaby być odpowiednia firma, gdyż większy zakup robię średnio raz na rok. A marka może akurat nie być na liście

Moje podejście jest takie - kupuję używany sprzęt : ))

Dzięki Adam

HAMAL, myślę, że ta kamera to będzie max na moje obecne możliwości W innym wątku wrzuciłem zapytanie o obiektyw i chyba pozostanę jeszcze przy obecnym Pentaconie 4/200. Może brakować trochę funduszy i lepiej skupić się na innych obowiązkowych rzeczach - mowa o akumulatorze, złączkach itp. Powoli będziemy to rozbudowywać, gdyż student może pozwolić nie więcej niż jedną rzecz na rok

Dzięki! Praktycznie każdy ma sprzęt nadający się do rejestrowania, tylko nie zdajemy sobie sprawy jakie ma możliwości