oicam

Ja osobiście gdybym miał pieniądzów ile trzeba na astro to bym kupiła właśnie tego ED-ka

Jeszcze tylko uwaga do autora wątku @Lechistan, czy kiedykolwiek patrzyłeś na obiekty głębokiego nieba przez jakikolwiek teleskop/lornetkę? Bo jeśli nie to tylko Cię uświadomię, że w zasadzie większość obiektów głębokiego nieba w małych teleskopach typu SW 80ED będzie widoczna jako pojaśnienia nieba, takie szare plamki zawieszone pomiędzy gwiazdami. To tak a propos wydania 3000 zł na sprzęt. Jeżeli znajdowanie takich pojaśnień Ciebie zadowala to bierz. Mnie zadowala i dlatego mam mały refraktor, który jest bezobsługowy i mobilny.

Teraz, MaciejK87 napisał:

To jest dobre rozwiązanie, sklepowe zestawy mają zazwyczaj statyw i montaż dobrany tak żeby oferta była atrakcyjna cenowo. A nie są dopasowane pod względem udźwigu. Lepiej kupić coś co będzie miało spory zapas w stosunku do wagi tuby.

Ale, żeby też tak jak autor wątku potrzebuje było to łatwo przenaszalne

4 minuty temu, Mariusz Psut napisał:

O losie...

Jasność skumulowana do jasności punktu? Czyli prościej najjaśniejsza część obiektu czyli jądro i to ono ma 16,2 mag. Znaczy jasność obserwowana to punkt o największej jasności na powierzchni danego obiektu???

Jasność skumulowana to cały obiekt zsumowany do punktu, a jasność powierzchniowa to ta jasność skumulowana podzielona przez powierzchnię obiektu.

1 minutę temu, JSC napisał:

Nie sugeruj się za bardzo tymi wartościami zaświetlenia. To i tak zależy od przejrzystości powietrza, od zawartosci w nim pary wodnej itd...

Zdarzało się , ze wdziałem gołym okiem M42 nad zaświetlonym centrum handlowym, a innym razem ledwo 3 gwiazdy pasa Oriona przy takim samym zaświetleniu i bezchmurnym niebie.

Niemniej jednak nie nastawiałbym sie na DSy pod jasnym niebem. Lepiej wyjechać i zyskać 3 a nawet 4 mag wiecej i ładne ciemne tło.

Mam takie same odczucia.

Ostatniej zimy przy dużej wilgotności powietrza miałem sytuację, że mimo braku chmur niebo jakby się świeciło.

A wracając do teleskopu. Myślę, że SW 80ED będzie lepszym wyborem, względnie lekki z odpowiednim stabilnym statywem, łatwo osiągać szerokie pole a i na planetach i Księżycu pociągniesz w dobrych warunkach z powiększeniem z nastawieniem na detale.

5 minut temu, Lechistan napisał:

Chodzi Ci o warunki bliższe 18.81 mag./arc sec2  czy 20.93 mag./arc sec2 ?

 

Ta druga miejscówka to ponad godzina jazdy tramwajem i autobusem, dlatego w większości przypadków pozostaje mi bardziej zaświetlone niebo.

Właśnie zmierzyłem

Ten SW ED jest idealny jako uniwersalny teleskop "grab and go". Spokojnie zobaczysz już całkiem sporo na planetach i Księżycu, a dodatkowo popatrzysz na setki jaśniejszych DS-ów.

Mam znacznie uboższy zestaw, bo refraktor achromatyczny 90/500 na montażu azymutalnym. W podobnych warunkach do Twoich (może troszkę lepszych) łapię galaktykę M51 wraz z towarzyszącą NGC5915 z osiedla domów jednorodzinnych w Lublinie. W zasadzie to idzie zobaczyć odemnie cały katalog Messiera z wyłączeniem obiektów, które nie wznoszą się ponad horyzont więcej niż ok. 10* (mam fajną dziurę między budynkami wzdłuż południka lokalnego). W zeszłym roku obserwowałem 4 komety. Mój refraktor nie nadaje się do planet zatem go do tego nie używam.

SW 80ED jest w pełni uniwersalny, także brać, brać, brać...

4 minuty temu, MaciejK87 napisał:

Ja ostatnio "studiuję" gromadę podwójna w Perseuszu. Jest faktycznie piękna. Swoją drogą dlaczego mówi się na nią "chichoty"? Nie mogę się dokopać do informacji na ten temat.

Bo oznaczana jest literami h i χ Persei czyli po naszemu ha i hi Persusza.

Moje gratulacje. Teraz już z tego hobby nie wyleziesz

Proponuję poszukać M57 jako Twój kolejny cel.

3 godziny temu, kjacek napisał:

W naszych warunkach refraktorem 55mm? Raczej nie. Tu potrzebne są dobre warunki, a oni w USA mają kilka pustyń i innych gór a także trochę miejsc gdzie jest ciemno . 

Patrzenie zerkaniem to podstawa. 

Podejrzewam, że znajdą się i u nas dobre miejsca na takie wyzwanie

3 godziny temu, astrokarol napisał:

Jak ktoś lubi DS to może ich tysiące zobaczyć i się nie znudzić.

 

Jak znasz kogoś kto zobaczył wszystkie DSy w swoim sprzęcie to mnie zaskoczysz. Popularna 8-ka może pokazać tysiące DS.

Teleskopem autorki tematu @Malena też liczba DS-ów do zobaczenia idzie w setki albo i więcej. Dowód na to, że się da znajdziecie tutaj https://www.google.pl/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://www.jayreynoldsfreeman.com/Aux/AstroPDFs/RRSaga.text.pdf&ved=2ahUKEwj-yZOQ-4fkAhVBa1AKHUiBAa8QFjABegQIAhAB&usg=AOvVaw3jX4M8tDqoSJDu8xVGFHfS

Jay Reynolds Freeman opisuje jak refraktorem 55 mm zaliczył listę Herschel 400. Ale to trzeba mieć bardzo duże doświadczenie obserwacyjne.

Zasada jest prosta im słabsze obiekty potrafisz znaleźć teleskopem tym łatwiej Ci będzie odszukać kolejne. Patrzeć też trzeba się nauczyć. Doświadczeni obserwatorzy mówią, że duże doświadczenie daje im nawet dodatkowe od 0,5 do 1 magnitudo zasięgu.

9 minut temu, Malena napisał:

Wielkie dzięki wszystkim! Są postępy! Dwa pasy na Jowiszu zaliczone, mam nadzieję, że Wielka Czerwona Plama wkrótce też będzie moja! Saturn wygląda świetnie! Filtr księżycowy dla mnie na minus. Nie podoba mi się ta zielona poświata, szczegóły i kontrast wcale nie są lepsze niż "gołym" okularem. Może to to być kwestia kiepskiej jakości filtru albo połączenia filtru z kitowym okularem 10mm?

Księżyc staraj się obserwować poza pełnią, wtedy będą widoczne piękne cienie w kraterach i rozpadlinach wzdłuż terminatora. A w pełni Księżyc może się czasami wydawać jakby był płaski.

18 godzin temu, szuu napisał:

KISS - ale czasem rzeczy bardziej złożone są prostsze patrząc z innego punktu widzenia  tam na przykład zamiast zastanawiać się jak obrabiać zdjęcie żeby odgadnąć z niego jakość powietrza ktoś postanowił żeby zamiast niego zastanawiała się sieć neuronowa 

przy określaniu stopnia zachmurzenia ze zdjęcia mogłoby być podobnie, poczekajmy aż ktoś spróbuje, myślę że gotowego rozwiązania nie ma bo technologia dopiero od niedawna zaczęła się upowszechniać a nie dlatego że jest to trudne.

 

w sumie to użycie kamery zamiast budowania lub kupowania specjalnego czujnika i interfejsu do niego można nawet podciągnąć pod "uproszczenie", zwłaszcza gdy ktoś już kamery ma i używa (i może ma all-sky w obserwatorium).

 

w dodatku jest to najbardziej wiarygodna metoda, bo temperatura mierzona dla całego nieba jest tylko uśrednieniem i przybliżeniem. mogą być cirrusy. może być lekkie zamglenie. może być prawie bezchmurnie ale od czasu do czasu chmurka - miernik temperatury takich rzeczy nie odróżni a analiza zdjęcia powinna dać radę. 

 

Dodam tylko, że tak dla własnej ciekawości pracuję nad systemem wykrywania konkretnych gestów dłoni opartym na sieciach neuronowych. I powiem, że jest to całkiem łatwe.

Co do płytek Peltiera i czujników podczerwieni to jakieś 15 lat temu razem z moim śp szefem prof. Stanisławem Hałasem z UMCS dumaliśmy nad konstrukcją precyzyjnego pyrheliometru do wyznaczania metodą różnicową stałej słonecznej. Miał być oparty na dwóch płytkach z napylonymi platynowymi ścieżkami jako opornikami w układzie podobnym do mostka Wheatstone'a. Pomiar dokonywałby się przez konwersję zmian oporu na napięcie. Podobny układ używaliśmy jako próżniomierz z głowicą Piraniego. Myśleliśmy o próbie wykrycia zmian stałej słonecznej w rocznym obiegu Słońca. Ale mieliśmy też inne tematy i kasy nie było. To takie luźne wspomnienia ale coś takiego też mogłoby zadziałać chociaż bardziej bym się skłaniał do sieci neuronowych

Mam takie pytanko, czemu nie podejmuje nikt tematu automatycznej analizy zdjęć nieba. Przecież pisząc odpowiedni soft z takiej analizy można dowiedzieć się wszystkiego o chmurach w okolicy, ile, gdzie, a nawet jak się rozwijają i w którym kierunku płyną. Czy może z jakiegoś powodu nie da się tego w taki sposób robić?

Moim zdaniem się da, czy to wykrywając gwiazdy jak pisze @Behlur_Olderys, czy używając nauczonej sieci neuronowej.

Zobaczcie tu jest projekt wyznaczania jakości powietrza zrobiony na androida z użyciem tensorflow. Moim zdaniem analiza zdjęć nieba nocnego będzie jeszcze prostsza niż to. https://medium.com/tensorflow/air-cognizer-predicting-air-quality-with-tensorflow-lite-942466b3d02e

45 minut temu, Nowok76 napisał:

https://learn.adafruit.com/using-melexis-mlx90614-non-contact-sensors/wiring-and-test

http://www.jarzebski.pl/arduino/czujniki-i-sensory/pirometr-z-czujnikiem-mlx90614.html

Na początek zalecam kupno gotowego modułu z rezystorami i kondensatorem. Masz tam gotowe wyjścia. Podpinasz zasilanie i sygnał do I2C

Adafruit ma moim zdaniem najlepsze tutoriale i całkiem dobrze przygotowane biblioteki z gotowymi przykładami.

10 minut temu, AdamK napisał:

Chyba wolałbym zdecydować się na rozwiązanie z MLX90614. 

Rozumiem, że musiałoby to współpracować z Arduino (niestety nie ogarniam tego tematu).

Czy ktoś mógłby pomóc w zaprojektowaniu takiego modułu, potrzebowałbym też pomocy w wykonaniu odpowiedniego programu...?

Warto zainteresować się arduino. Wszystkie bibliteki i przykłady są w internetach. Na podstawie przykładów dołączonych do bibliotek napiszesz każdy program do tego układu.

3 godziny temu, Behlur_Olderys napisał:

A sieci neuronowe to się kupuje gotowe czy jak?

Sczytanie zdjęcia, progowanie i zliczenie jedynek nie nazwałbym skomplikowanym algorytmem

Prawie gotowe i za darmo

I zgodzę się, że klasyczne rozwiązanie będzie łatwiejsze.

Ale musisz przyznać, że pomysł ciekawy?

8 minut temu, Behlur_Olderys napisał:

Proponuję coś takiego:

Kamera szerokokątna (coś taniego do Arduino) i zliczamy gwiazdki w polu jakimś prostym programem. Jak gwiazdek ubywa, to albo:

1. Przyszły chmury

2. Przyszło słońce 

3. Koniec świata

 

Sieci neuronowe po dobrym przygotowaniu danych do nauki moim zdaniem zrobią to doskonale, bez zbytecznego klepania kodu.

Najtrudniejsza część to przygotowanie zdjęć do nauki sieci i do jej testowania.

Można by pomyśleć o jakimś systemie analizy zdjęcia nieba w oparciu o sieci neuronowe w Tensorflow.

Sieć neuronowa by wykrywała chmury na zdjęciach szerokokątnych.

Tak jak kolega @KrzychK pisze, kup krótki okular do planet najlepiej 9mm albo 6mm może być ten SW WA 66* i złączkę kątową 90* lustrzaną. Ten 6mm da powiększenie x150 i źrenicę 0,6 mm i to już może być za ciemny obraz. Ale niektórym taki pasuje. Co do złączki to z tanich polecam GSO 1,25". Co do okularów to jak Ci się znudzą planety to weź Plossla 32mm albo 40mm na obiekty głębokiego nieba. To wystarczy Ci na naprawdę długi czas.

8 minut temu, MaciejK87 napisał:

Podałeś jako argument na nie podwójnie odwrócony obraz szukacza, tym tokiem myślenia muszę zmienić cały teleskop 

 

To się dotyczy chyba jasnych teleskopów? Ale poprawcie mnie jeżeli się mylę.

To się tyczy każdego teleskopu, w którym otrzymujemy zbyt dużą źrenicę wyjściową przy obserwacji planety. A w krótkim refraktorze typu SW80/400 100/500 po prostu trudniej uzyskać mniejszą źrenicę, stąd częściej w nich ten problem występuje.

Koleżanka ma względnie długi refraktor. Zapewne warunki były przeciętne, albo jako nowicjuszka za krótko się wpatrywała w tego Jowisza i pasów nie widziała. A tym co ma to powinna spokojnie co najmniej dwa pasy widzieć i Wielką Czerwoną Plamę też oczywiście musi użyć okularu 10mm z zestawu.

Dodam jeszcze, że tym zestawem przy dobrej wprawie i dobrych warunkach atmosferycznych zobaczy przerwę Cassiniego w pierścieniach Saturna.

31 minut temu, kos10 napisał:

Czemu akurat o tej porze najlepiej? Jest najwyżej wtedy?

To też, teraz Jowisz góruje około godziny 20 jak jest jeszcze widno. Ale tu chodzi o kontrast, po prostu na tle ciemnego nieba planeta może razić w oczy i oko nie dojrzy szczegółów. Sposoby są dwa, albo zmniejszyć źrenicę wyjściową teleskopu przez zastosowanie bardziej krótkoogniskowego okularu, albo lekko zmniejszyć źrenicę oka, za pomocą tego, że niebo jest jeszcze w miarę jasne...

8 minut temu, Ajot napisał:

@oicamPrzecież autorka wątku właśnie pytała co dokupić, cyt.: "Poradźcie mi proszę jakich akcesoriów potrzebuję na początek żeby wyciągnąć z teleskopu maksimum jego możliwości. Chciałabym zwłaszcza osiągnąć lepsze powiększenie planet. Przykładowo widzę Jowisza i jego trzy księżyce, ale z jego pasów dostrzegam tylko jeden"

Tym zestawem nie dostrzeże pasów na Jowiszu, a pisała że interesują ją planety, a nie DS-y.

IMO pierwsze zakupy to chociaż jeden filtr do Księżyca i planet (polecam ponownie 80A -50zł) i jakiś okular ok 9mm (100-200zł), bo te kitowce 10mm od SW są bardzo słabe, przydałaby się też kątówka 90st (70zł), bo pryzmatyczna z zestawu jest fatalna również jeżeli chodzi o jakość. Sam ten temat przerabiałem ze swoim refraktorem. Co do AZ3 jeżeli nie kieruje się go blisko zenitu nie jest zły, a planety są obecnie nisko. Ja co prawda zamieniłem na AZ5, ale dla wygody, a nie z konieczności.

Jak to nie dostrzeże. Widocznie warunki miała słabe. Dwa pasy to "lekkim okiem" widać w refraktorze o średnicy 70mm przy źrenicy 2mm, a nawet w lornetce 20x80.

Dobra, dobra
Chciałem, żeby dziewczyna nie wpadła w wir zakupów jak to zwykle bywa z nowym teleskopem...

Niepotrzebnie zdenerwowałem się jak zobaczyłem wpis o zmianie szukacza, bo ten co ma to jest całkiem przyzwoity.

Jestem w szoku. Zamiast pisać dziewczynie "idź na dwór z teleskopem i obserwuj" prawie wszyscy wyliczają jak jeden mąż co kupić i co zmienić. A to że szukacz zły, a to że statyw zły, a to że okular zły... Zaraz będzie litania, że teleskop też zły i żeby już zbierała na kolejny.

Masz całkiem przyzwoity teleskop, bierz go na dwór i obserwuj co się da, czyli planety, Księżyc, obiekty z katalogu Messiera.
Do tego dochodzą jaśniejsze komety, które się trafiają raz na kilka miesięcy, setki jasnych gromad otwartych z katalogu NGC, asteryzmy, gwiazdy podwójne...
A wolny czas zamiast spędzać nad czytaniem co dokupić i przeglądaniem sklepów za nowymi bajerami spędzaj na przygotowywaniu się do obserwacji, czyli Stellarium, atlas nieba, planowanie jak dojść do celu.

Jedyna z dobrych rad co do ewentualnych zakupów to okular o dłuższej ogniskowej, jakiś Plossl z ogniskową 32 lub 40 mm, będzie łatwiej znajdować obiekty ale nie jest on niezbędny.

A Jowisza spróbuj obserwować jak niebo nie jest jeszcze aż takie ciemne zaraz po zachodzie Słońca, to zobaczysz dwa pasy na 100%.

Ciemnego nieba :-)