MarcinSn

Garść ogólnych informacji o galaktyce i supernowej. To już drugi filmik kwarantannowy

Zdjęcie klasa i unikatowe! :) Super.

Pierwsze moje dwa Messiery w jednym polu widzenia okularu teleskopu (M81 i M82) i zarazem pierwsze galaktyki jakie zobaczyłem - inne niż M31 wywarły na mnie tak ogromne wrażenie, że do dziś pamiętam tę noc obserwacyjną sprzed 10 lat (a sprzęt to teleskop Spinor Optics 114/900). Cieszyłem się, że widzę dwie galaktyki na raz.

A na tym zdjęciu widać je właśnie i jeszcze dodatkowo 2 komety na raz. Bajka!

PS. W M81 widzę chyba za bardzo trochę przyciemnione jądro, jakby tam była czarna dziura...

W nocy 21/22 maja udało mi się ją złapać. Było w miarę dobre niebo, choć celując na południe mam cały Kraków przed obiektywem, ale coś widać.

Zamieszczam: crop i gif ze zdjęciem M61 z kwietnia 2015 r., żeby widać było gdzie się pojawia supernowa.

Kwarantanna zmusiła mnie do takich prób robienia filmików na potrzeby małego kółka astronomicznego:)

Może chmury się dziś jeszcze rozejdą, a tymczasem wczorajsza koniunkcja z Krakowa wyglądała tak:

Godzinę temu, lulu napisał:

wygląda lepiej

Lulu, ale dlaczego się śmiejesz z wypowiedzi Hamala, że Merkurego robimy w dzień? On nie żartował.

Dzisiejsza (21.05.2020), godz. 14.00.

SCT 6", TeleXtender 3, DFK 21AU618 , 150kl.

I zestawienie trzech:

Z Krakowa trudno jest mi uchwycić warkocz, ale myślę, że jego jaśniejsza część coś tu majaczy.

Jest też stack na samą kometę.

WO Zenithstar 70, TV 0.8x, 33x25s., ISO 3200, Nikon D5300.

17.05.2020, godz. 01:00.

16 maja, godz. 18.30, więc jeszcze za dnia.

SCT 6", TeleXtender 3x, Celestron SCT 6", DFK 21AU618, 500 klatek (z 1000).

M51 z 29 kwietnia, po zgaszeniu świateł w Krakowie.

Nikon D5300, Nikkor 50-200 (200mm, f/5.6), crop i lekki resize, 60x30s. ISO 3200.

Patrząc na to, mimo wszelkiego postępu technologicznego, jaki to ma z sobą ponoć nieść, byłem zatrwożony...

Krakowskie ciemności po północy zmotywowały mnie do zrobienia zdjęcia okolic Phada.

Zdjęcie 1 i 2(opis). zawiera cały kadr (bez cropu ale z resizem), z niego potem powycinałem większe zbliżenia:

3 - okolice Phada bliżej,

4 - prawy górny narożnik 100% (NGC 4088)

5. - M109 100%

Nikkor 55-200mm (200mm, f/5.6), Nikon D5300, SW Adventurer, 60x30s., ISO 1600.

Korzystając z krakowskich ciemności: 16.04.2020 - tuż po północy,

WO Zenithstar 70, TV 0.8x, Nikon D5300, 20x30s, ISO 1600, crop, resize 60%.

Załapały się nawet galaktyki UGC 3438 i 3448, obie po Mag 14.8 (są przy prawej krawędzi).

U mnie na Wenus (z wczoraj) jednolite białe cumulusy  równo na całej widocznej powierzchni

(1000kl) SCT 6", TeleXtender 3x, DFK 21AU618.

Z 12 kwietnia, około 22:00, Jest coraz słabsza. (WO Zenithstar 70, TV 0.8x, Nikon D5300, 16x30s, ISO 1600).

Zrobiłem też animację obejmującą 5 zdjęć zrobionych nie równo na przestrzeni miesiąca.

Choć sprzęt ten sam i podobne parametry akwizycji, to jednak obróbka i suwakologia były niedokładnie takie same, dlatego w pełni nie ukazuje ona faktycznych zmian jasności komety.

Wydaje się, że z grubsza jednak ukazuje co się dzieje z jądrem komety.

Też wczoraj walczyłem ze zbliżeniami, ale coś mocno falowały szczegóły.

SCT 6", Barlow 3x, DFK 21AU618.

Też zrobiłem wczoraj zdjęcie Księżycowi - SCT 6", Nikon D5300, 70x400ms.

4 minuty temu, jutomi napisał:

Jak udało Ci się wyciągnąć te mgławice przy 65-procentowym Księżycu święcącym w pobliżu? 

Przyznaj się, że to składanka. 

Tak, składanka. Gwiazdy i Wenus oryginalne, dodana tylko mgławicowa chmurka (bodajże z 2013r). To miałem na myśli mówiąc "dodatkowa obróbka". Ale nie mów nikomu! 

A właściwie wczorajszy: