Skocz do zawartości

Loxley

Społeczność Astropolis
  • Postów

    1 224
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    20

Odpowiedzi opublikowane przez Loxley

  1. Księżyc 22 godziny przed pierwszą kwadrą, 20 marca 2021r,  w słabych warunkach, na wysokości 57o nad horyzontem. Prawie bezwietrznie, sucho, niewielki mróz (-1oC), niebo klarowne. Obraz drżący ale bardzo wyraźny. Pierwszy wiosenny Księżyc. Musiałem się przywitać.

     

    Rozpogodzenie przyszło w odpowiednim momencie, 30 minut po zachodzie Słońca. Wcześniej oczywiście nerwówka: pełne zachmurzenie, chmury przemieszczające się powoli i nawet gdy pojawiło się rozpogodzenie od zachodu, ilość chmur na drodze do Księżyca musiała być największa. Meteoblue zapowiadał słaby seeing - na poziomie 3" i to wszystko zbiegło się dodatkowo z mało produktywną fazą naszego satelity. Jakby wbrew temu wszystkiemu uzyskane obrazy były bardzo dobre. Nie produkuję dużych mozaik - najwyżej trzy elementy i faza sierpa. Dziś Księżyc był właśnie pękatym rogalem.

     

    Na północy Aristoteles, Eudoxus i stary Alexander, niżej Montes Caucasus i Mare Serenitatis. Bardziej na południu dwie struktury przy terminatorze: Stofler-Faraday i Maurolycus_Barocius. Na tej samej wysokości, na wschodzie - struktura Janssen - choć w pełnym słońcu widoczna była doskonale. A wyżej, Mare Nectaris i Theophilus, Cyrillus i Catharina (TCC).

     

    Refraktor achromatyczny TS152/900, ASI290MM, Filtr Omegon Halpha 12nm, EQ-ATM, FireCapture2,6, Autostakkert!3, Registax6, Microsoft ICE.

     

    Księżyc 22h przed I kw.  20.03.2021r_18.30_TS152F900_ASI290MM_Omegon Halpha 12nm_mozaika105%....jpg

    • Lubię 5
    • Kocham 4
  2. O, fajnie że to znalazłeś. To sytuacja przy niekorzystnej libracji, kiedy te góry z interioru znajdują się na krawędzi. Na moim opisie (na górze strony) to są te wzniesienia na znaczniku "S" i na prawo od niego (trochę w głębi, nie na krawędzi). :thmbup:

  3. 2 godziny temu, ekolog napisał:

    Ale może znasz inną interpretację?

    Wnętrze Ptolemeusza wybrzusza się o 1,6 km. to wynika ze wzoru na strzałkę. To część idealizowanej kuli, bo wnętrze krateru jest stosunkowo gładkie a więc magma wypełniająca krater układa się jak powierzchnia "geoidy". Południkowy przebieg terminatora daje właśnie taki widok jak na zdjęciu.

    Natomiast kształt obwałowania w pionowej składowej nie jest regularny - niektóre fragmenty są wyższe inne niższe od średniej. Nie wyciągałbym z tego jakichś wniosków o cylindrycznym kształcie w osi równoleżnikowej. 

    • Lubię 1
  4. 8 minut temu, kosmitek napisał:

    16go stycznia od 15.30 będziemy mogli obserwować piękne cienie w kraterach Endymion i Cleomedes

    Endymion tak, ale i bardzo korzystna libracja, żeby fotografować Morze Humboldta (Mare Humboldtianum). Endymion to raczej świetny ale mały bonus, bo przecież kadr jest dużo szerszy. 

    W tym dniu nie skorzystać też z okazji do fotografowania dwóch innych wschodnich mórz - Mare Marginis i Mare Smythii, to byłoby jak przejść obojętnie obok stołu pełnego smakołyków. 

    Czystego nieba. :original:

  5. Jeśli chcesz na siłę coś fotografować, to oczywiście można to robić, ale moim zdaniem gra nie warta świeczki. Kłopot z kontrastem. Możesz oczywiście poeksperymentować. 

    Co innego zdjęcia całego Księżyca na błękicie przed świtem lub o zmierzchu. Te są przepiękne. 

  6. Późne fazy we wrześniu i październiku dla rejestracji Mare Orientale i południowego obszaru gdzie znowu widoczny będzie Hausen. 

    Sierpniowy (7) i wrześniowy (6) poranek kiedy zapoluję na najcieńszy rogalik Księżyca. 

    Mam pewne plany związane z pełnią ale o tem, potem. 

    To między innymi. 

     

    PS. @kosmitekMasz więcej energii ode mnie, dlatego masz uprawnienia moderatora w klubie. Może rozruszasz społeczność. :original:

    • Lubię 2
  7. 3 godziny temu, Mareg napisał:

    Zamiast mozolnego porównywania map do zdjęcia wrzucamy sobie zdjęcie do takiego programiku i już wiemy, jak się nazywają malutkie kraterki na zdjęciu.

    Rozpoznawalność małych kraterków tak ma się do propagowania wiedzy o Księżycu, jak rozpoznawalność ziaren piasku na znajomość nadmorskich plaż. 

    W propagowaniu wiedzy liczy się pretekst. Jeśli pokazać filmik z błyskiem nowo powstałego krateru, to pomimo, że z dużym prawdopodobieństwem będzie to kilkunastometrowy mikrus, wiedza o impaktach na Księżycu wzrośnie odwrotnie proporcjonalnie do jego znaczenia. 

    Jeśli odkryto wyloty tuneli lawowych, to natychmiast średni krater Philolaus stał się ważniejszy od Kopernika, Klaviusza, Platona razem wziętych i być może więcej ludzi potrafiłoby wskazać jego położenie niż położenie tych trzech większych. 

     

    PS. I jeszcze mała uwaga, jeśli chcemy podnieść znaczenie czegoś (w nauce, w życiu codziennym...), to dobrze byłoby nie deprecjonować tego od razu na wstępie, używając żargonu w nazwie. 

     

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.