Hans. trzymam kciuki za postępy w Twoich staraniach. Kiedyś z Grześkiem Duszanowiczem "marzyliśmy sobie", że fajnie byłoby mieć możliwość samodzielnego wykonania spektroskopii odkrytej przez siebie supernowej, bez oglądania się na to, czy jakiś ośrodek z wypasionym sprzętem podejmie obserwacje PSN, czy nie. Problem w tym, że na ogół są to obiekty bardzo słabe 16-18 magnitudo. Do takich podchodzą raczej ci, którzy dysponują aperturą 1 metr lub większą. Taka SN 2017eaw to są jednak dość rzadkie przypadki. A o skali trudności w interpretacji spektrum niech świadczą dwa poniższe przykłady dosłownie z ostatnich tygodni. Spróbujmy najprostszej rzeczy - identyfikacji linii Hα (656.3 nm) dla supernowej typu II. To jest widmo SN2017eaw z zaznaczonymi pionowymi kreskami liniami H. Pierwsza z prawej to Hα. No dobra, widzę ją, ale to jest naprawdę jasna supernowa ok.13 magnitudo.
A tu widmo "mojej" supernowej SN207dka, którą odkryłem niecałe 3 tygodnie temu (17.9 mag). Zidentyfikowali tam też słabą linię Hα oraz charakterystykę widma odpowiadającą młodej supernowej. Gdyby mi ktoś to pokazał przed publikacją ATEL10342, to w życiu nie dopatrzyłbym się tam linii Hα.
Dodam też, że wszystkie ww. obserwacje robione były na naprawdę dużym sprzęcie, który chyba jest jednak poza zasięgiem amatorów (średniozamożnych )
Hans: nie mogę otworzyć Twojego linka.