bartoszw

Nie, nie. W Photoshopie jest moduł o nazwie Photomerge, który robi to automatycznie Jest to w sumie najprzyjemniejszy etap całego procesu tworzenia fotki, bo wystarczy wybrać zdjęcia i kliknąć OK - reszta leci z automatu. Po paru godzinach przetwarzania mamy gotową mozaikę. Problem jest tylko wtedy, gdy program nie poradzi sobie ze składaniem i pojawią się błędy w dopasowaniu poszczególnych fragmentów. Czasem tak jest, gdy sąsiednie kawałki nakładają się na zbyt małej powierzchni. Wówczas trzeba się trochę napocić przy wprowadzaniu korekt. Na szczęście w przypadku powyższego zdjęcia nie trzeba było nic poprawiać

Mozaika składana w Photoshopie. Pozycja teleskopu zmieniana za pomocą pilota. Mam na koncie blisko 40 mozaik Księżyca w rozdzielczości kilkudziesięciu megapikseli i nigdy nie odczuwałem potrzeby wspierania się tego typu rozwiązaniami programowymi Wystarczy dokładne wyrównanie kamerki w wyciągu - jeśli naciskamy na pilocie strzałkę w lewo/prawo, to obraz powinien przemieszczać się dokładnie poziomo, a nie pod skosem.

Dzięki. Mozaika powstała w jakieś 40 minut. Seeing był rzeczywiście znakomity, a co najważniejsze, utrzymał się przez cały czas fotografowania. Jedynie kilka fragmentów na wschodniej części tarczy ma trochę słabą jakość.

177 fragmentów. Teoretycznie można by się zmieścić w jakichś 100, ale wolałem nadrobić trochę pracy dla pewności, że nie pominąłem żadnego kawałka tarczy. Obróbka trwała łącznie jakieś 12 godzin, ale większość jest zautomatyzowana, więc na szczęście nie musiałem przez cały ten czas siedzieć przed monitorem i klikać w kółko w jedne i te same przyciski

Cześć, 19 stycznia sfotografowałem całą tarczę Księżyca na ogniskowej około 7200 mm. Wynikowe zdjęcie ma rozmiar 196 megapikseli, a sam Księżyc średnicę około 12200 pikseli. Poniżej wersja 2400x2400 i kilka księżycowych "szlagierów" wyciętych ze zdjęcia w pełnej rozdzielczości. Wersja 14000x14000: http://bartoszwojczynski.com/private/160119-ksiezyc-14000.jpg (18,8 MB) Polecam kliknąć prawym i zapisać na dysk, aby nie zaciąć sobie przeglądarki. Zdjęcie jest lekko zaszumione ze względu na to, że rejestrowałem tylko 200 klatek na kadr. W innym przypadku szybko zapełniłbym sobie dysk. Celestron C9.25, Barlow X-Cel LX 3x, ZWO ASI174MM, filtr czerwony. Wydaje mi się, że jeszcze nikt nie sfotografował całego Księżyca w takiej rozdzielczości. Proszę mnie poprawić, jeśli się mylę Pozdrawiam, Bartosz

Cześć. Za namową kolegi Krawata wrzucam kilka zdjęć Księżyca z wczorajszej sesji :-) Wszystkie robione Celestronem C9.25 z barlowem 3x (ogniskowa ok. 7200 mm), kamerką ZWO ASI174MM i z zastosowaniem filtra czerwonego ZWO. Copernicus Mozaika 2 kadrów. Sinus Iridum Wschodnia część Mare Imbrium Mozaika 4 kadrów. Pozdrawiam

Za kilka dni będziemy mogli z Polski zobaczyć serię tranzytów na tle Księżyca. Zjawiska będą bardzo korzystne obserwacyjnie z kilku względów: - Księżyc blisko pełni - możliwość stosowania bardzo krótkich czasów naświetlania. - Stosunkowo duży rozmiar kątowy ISS - przy rozmiarze rzędu 50" kształt stacji można uchwycić optyką o ogniskowej nawet 200 mm. - Większość zjawisk przypadająca w weekend przekłada się na większe możliwości obserwacji w środku nocy Pamiętajmy, że stacja będzie w cieniu Ziemi, co oznacza, że nie zobaczymy jej na niebie przed tranzytem. Aby wykonać fotografię we właściwym momencie, musimy polegać na bardzo dokładnie nastawionym zegarku i aktualnych efemerydach obliczonych dokładnie dla miejsca obserwacji. Najlepiej uruchomić serię zdjęć na 3-4 sekundy przed czasem tranzytu. Zagwarantuje to, że złapiemy ISS na co najmniej jednym ujęciu. Czas naświetlania Prędkość kątowa ISS wysoko na niebie może zbliżać się nawet do 1 stopnia na sekundę, co oznacza, że potrzebujemy bardzo krótkiego czasu naświetlania, aby "zamrozić" ruch na tle Księżyca. Maksymalną ekspozycję obliczymy według wzoru: 1/t = prędkość ISS / skala obrazu gdzie 1/t to odwrotność czasu naświetlania, a skala obrazu wyrażona jest w minutach kątowych na piksel. Skalę obrazu możemy oszacować, dzieląc 30 (przybliżony rozmiar kątowy Księżyca) przez liczbę pikseli, jaki zajmuje on na fotografii. Przykładowo, przy stacji poruszającej się z prędkością 45 minut kątowych na sekundę i skali obrazu wynoszącej 0,03 minuty kątowej na piksel, otrzymujemy 1/t = 45 / 0,03 = 1500. Zatem aby zamrozić ruch stacji w jednym pikselu, dla podanego przykładu musimy posłużyć się czasem naświetlania nie dłuższym, niż 1/1500 sekundy.

Do flar Iridium zrobiłbym raczej osobną apkę, żeby nie wprowadzać zbytniego zamętu w opcjach. Wolę, jak interfejs jest maksymalnie prosty, żeby użytkownik mógł wprowadzić wszystkie ustawienia w kilka sekund

Cześć, tu autor. Cieszę się z pozytywnego odbioru stronki - mam nadzieję, że przyczyni się do powstania wielu fotografii tranzytów :-) W przyszłości planuję napisać aplikację mobilną, w której znalazłyby się dodatkowe funkcje, jak tranzyty na tle planet lub automatyczne powiadomienia o zbliżających się zjawiskach. Pozdrawiam