Rybi

Ad 1. Nie wiem, nie używałem tego programu do obróbki zdjąć i fotometrii DSLR, ale możesz potestować - wygląda obiecująco. Ja korzystałem z Iris'a i Muniwina.

Ad 2. Najlepiej wyseparować indywidualnie kolory lustrzankowe i zaraportować do bazy AASVO fotometrię w trzech kolorach Tri-B, Tri-G i Tri-R. Natomiast do polskiej bazy obserwacji gwiazd zmiennych można zaraportować zielone piksele (Tri-G). W praktyce najdokładniejsza jest fotometria z zielonych piksel, bo jest ich 2x więcej niż pozostałych. Comp Label, Comp Mag / Check Label i Check Mag, czyli gwiazdę porównania i testową dobiera się indywidualnie do gwiazdy zmiennej.

Niedługo (końcówka X 2020 r.) będzie okazja spróbować fotometrii lustrzankowej w barwie zielonej, bo będzie zaćmienie jasnej gwiazdy b Persei (jasność wizualna ok. 4,6 mag). Więcej informacji na ten temat można znaleźć na portalu Proxima pod odnośnikiem:
https://proxima.org.pl/99/bpersei2020
Na końcu materiału są przydatne odnośniki, jak zacząć  fotometrię DSLR - z konkretnymi przykładami.

Również materiały do fotometrii lustrzankowej (DSLR) w języku polskim:
https://proxima.org.pl/84/materialy-do-fotometrii-lustrzankowej-dslr-w-jezyku-polskim

Zauważyłem przed chwilą, że sytuacja się sukcesywnie poprawia.

Na przykład "źródłowy" materiał popularnonaukowy z  Uniwersytetu Northwestern został poprawiony (stąd pochodzą główni autorzy publikacji)

https://news.northwestern.edu/stories/2020/07/calcium-rich-supernova-examined-with-x-rays-for-first-time/

W ArXiv można poprawić wersję preprintu.

Ale jak to poprawić w opublikowanym  Ap.J. ?  Tego mnie wiem ...  

Ostatnio słyszymy o fantastycznych osiągnięciach naukowych miłośników astronomii z AP - chociażby Gabriela. Ale nie zawsze jest tak fajnie. Na przykład ostatnio zawłaszczono Jarkowi Grzegorzkowi  (vel @Jagho) odkrycie unikalnej supernowej SN2019ehk w publikacji pt.

"SN 2019ehk: A Double-peaked Ca-rich Transient with Luminous X-Ray Emission and Shock-ionized Spectral Features"

w prestiżowym AP.J.

Po publikacji w Ap.J. w dn. 5 sierpnia 2020 r. ta informacja została rozpropagowana jako news na portalach naukowych.

Szczegóły tematu --> Polski astroamator odkrywcą unikalnej supernowej z silnymi liniami wapnia

Nie są ważne nawet certyfikaty serwera TNS autoryzowanego przez Międzynarodową Unię Astronomiczną.

Smutne ...

Wersja płatna artykułu w Ap.J.:  https://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-4357/ab9e66

Wersja darmowa na arXiv: https://arxiv.org/abs/2005.01782

50 minut temu, Jagho napisał:

Pytanie - czy to widmo z ATel 13867 można gdzieś zobaczyć ?

 

W tym telegramie to tylko piszą, a nie pokazują widm

 @Jagho, ponad tydzień od wybuchu dla szybkiej nowej powinno to być widmo nowej w fazie nieprzeźroczystości - z pięknymi profilami P-Cygni jak np. dla N Del 2013 (V339 Del). 

Dla porównania ten układ kataklizmiczny w fazie spokojnej to powinien mieć widmo podobne do nowej karłowatej np. jak dla PQ And - modulowane okresem orbitalnym.

5 godzin temu, LibMar napisał:

Na pewno wśród MGABów znajdzie się coś jeszcze, o czym wkrótce będzie warto napisać  MGAB-V249 akurat obecnie wygląda stabilnie, krzywa jasności jest czysta i bez żadnych odchyłek od W-owatych zmian. Myślę, że w takiej formie pozostanie jeszcze przez setki lub nawet tysiące lat

Rzeczywiście układ podwójny MGAB-V249 wygląda jakby był "świeżo" po wybuchu nowej, gdy zgodnie z teorią hibernacji kilkadziesiąt - kilkaset lat po wybuchu nowej układ kataklizmiczny wykazuje brak aktywności (aktywność = np. wybuchy nowych karłowatych). Hibernacja może trwać tysiące lat. Może znalazłaby się otoczka wodorowa odrzucona po tym wybuchu ??? (... robota dla astrofotografów - miłośników H-alfa). W 2009r. astronomowie z UW opublikowali w Nature pracę na temat nowej V1213 Centauri, która potwierdza teorię hibernacji. 
>>>Jasność V1213 Centauri przed wybuchem nie była stała. Obserwowano charakterystyczne pojaśnienia układu trwające po kilka dni – zachowanie typowe dla tzw. gwiazd nowych karłowatych. Świadczyło ono o niewielkim i niestabilnym przepływie materii w układzie, a każde pojaśnienie było wywołane zrzuceniem na powierzchnię białego karła drobnej porcji gazu o masie zbliżonej do masy średniej wielkości planetoidy. Z każdym takim pojaśnieniem masa wodorowej otoczki rosła, aż w końcu osiągnęła wartość krytyczną, co wywołało wybuch V1213 Centauri jako gwiazdy nowej.<<<

Rozumiem, że dla MGAB-V207 typ zmienności NL/VY (... teraz McNaught dorzucił "N") rozpoznałeś tylko na podstawie krzywej blasku z przeglądów CRTS i ASAS-SN (wahania rzędu 1 mag) oraz niebieskich wskaźników barwy B-V = -0,09 mag, BP-G=-0,04 mag ?

Ciekaw też jestem na jakiej zasadzie pojawił się typ widmowy w informacjach o MGAB-V207 w VSX ?
Chodzi o typ widmowy sdB/DA - podkarzeł ("sd") typu widmmowego B / biały karzeł z silnymi liniami wodoru DA.
Znalazłeś gdzieś tą informację w bazach astronomiczych?
Jest to przypuszczenie oparte na niebieskich fotometrycznych wskaźnikach barwy?
Czy coś innego?

Gabriel - masz "nosa" do gwiazd zmiennych ...  
W sumie to każda gwiazda z kilku tysięcy odkrytych przez Ciebie z dużym prawdopodobieństwem wybuchnie jako nowa. Wystarczy by jej składnikiem był biały karzeł, a na powierzchni zebrało się około 1/10000 część masy Słońca zdegenerowanego wodoru.

Ja czekam na wybuch MGAB-V249 - statystycznie może to być najbliższe 100 tys. lat oczekiwania. A może szczęscie nam dopisze i za kilka/kilkanaście lat MGAB-V249 pojaśnieje jako gwiazd zerowej wielkości na "naszym" (... północnym) niebie!

Ech, wszystko co ciekawe to teraz dzieje się na południowym niebie  

Najpierw supernowa polsko-polska, teraz Twoja nowa.

A u nas tylko "ta kometa" na północy, czasami jakieś sreberka zamigocą, nic się nie dzieje ... 

51 minut temu, Jagho napisał:

Grzesiek na dzień 14.07 podawał 15.5^m

Wiesz może czy gdzieś są raportowane to obserwacje by można było śledzić krzywą  blasku ?

Cd "analizy" widma ...
Te nieoznaczone absorpcje około 4200-4400A i 4900-5000A to wyglądają na blendy żelaza (na widmie opublikowanym w TNS wpisałem "na oko" prędkość ekspansji "fotosfery" SN na 10000 km/sek). 

Fajnie widać na animowanym gifie S.Blondina jak się jednocześnie zmienia widmo SN Ia i krzywa blasku w filtrze B.:

Proszę o więcej widm ...

(póki co to tylko chyba Grzegorz Duszanowicz obserwuje tą supernową ?)
 

Spróbowałem wykonać identyfikację linii widmowych SN 2020ohg jako supernowej Ia  trzy dni przed maksimum. W tym celu wykorzystałem przeglądowy artykuł A. Gal-Yam (arXiv: 1611.09353), gdzie akurat jest widmo z Hubble'a SN 2011fe - normalnej supernowej typu Ia  i około  2,9 dnia przed maksimum. W widmie pełno krzemu Si II  

Widmo SN 2020ohg nie przypomina podtypu SN 1991T, w którym przed maksimum występują silne linie absorpcyjne Fe III, a brak jest silnych linii krzemu Si II.

Nie wygląda to też podtyp SN 1991bg, gdzie jest silna struktura absorpcyjna 4000-4500 A pochodząca z blendy Fe.

Ot widmowo wygląda na klasyczną SN Ia ...

U nas za jasno to przerzuciłeś na na niebo południowe ...  

Wielkie gratulacje!

Nieustające gratulacje Gabriel !!!

Na razie rozpoznałem Twoje pierwsze odkrycie MGAB-V249:
1. wersja bardzo szczegółowa z dużą ilością spekulacji naukowych na Proximie --> MGAB-V249 (ZTF J2130+4420) – odkrycie pierwszego układu podwójnego z białym karłem akreującym materię z gorącego podkarła sdOB
2. wersja syntetyczna z weryfikacją profesorską w Uranii 2-3/2020 (... fragment na zachętę): 

Dziękuję za wspaniałą lekturę.  

Czas na MGAB-V269 ... 

Supernowa SN 2020nlb w M 85  miała jasność około 14,7 mag dzisiaj około naszego południa  (... obserwacje japońskie). Ale jako SN Ia może nawet osiągnąć około 12 mag (prognoza Leadbeater'a - BAA). Szkoda, że teraz tak nisko ją widać  (ok. 27 stopni nad zachodnim horyzontem około 23:30).

Czyli oglądanie fotografii stereoskopowych najbliższych gwiazd Proxima Centauri i Wolf 359 bez urządzeń wspomagających.

Jako wynik akcji medialno-edukacyjnej "The New Horizons Parallax Program" w dn. 11 czerwca 2020r. ukazały się zdjęcia "przestrzenne"/stereoskopowe tych czerwonych karłów.
Każdą parę zdjęć stanowi:
-) widok z Ziemi,
-) widok z satelity New Horizons, który w momencie wykonywania fotek 20cm teleskopem LORRI znajdował się w odległości 6,5 godziny świetlnej od nas.

Pokazane poniżej fotografie stereoskopowe  Proximy Centauri i Wolf 359 wzięte stąd powinny dać się oglądać   bez   stereoskopu ustawiając oczy w zezie rozbieżnym (tzw. prostogląd / ang. parallel) lub zbieżnym (tzw. krzyżogląd / ang. cross-eyed).

Prostogląd (ang. parallel) :
Można zastosować przeglądarkę zdjęć stereoskopowych taką jak np. ta zaprojektowana przez Briana Maya (astrofizyk i były gitarzysta słynnego zespołu Queen) o nazwie OWL Viewer:

Jeżeli nie masz przeglądarki zdjęć stereoskopowych, to zastosuj zez rozbieżny - patrz na zdjęcia zmieniając ostrość tak jakbyś patrzył/-a w dal poprzez ten widok. Tworzy to efekt trzeciego obrazu w środku. Spróbuj zogniskować ostrość widzenia na tym trzecim obrazie. Zdjęcie z New Horizons jest po lewej stronie.

Proxima Centauri

Wolf 359

Krzyżogląd (ang. cross-eyed) :
Tak krzyżuj kierunek widzenia oczu aż obrazy połączą się w jeden. Ten cel może pomóc zrealizować unieszczenie palca lub ołówka w odległości kilku cali od twoich oczu. Kiedy tło obrazu stanie się ostre - usuń przedmiot pomocniczy i skoncentruj się na obrazie

Proxima Centauri

Wolf 359

Ta akcja pojawiła się również na AP pod odnośnikiem:
Pomóżmy New Horizons w dn. 22 i 23 kwietnia 2020r. wyznaczyć paralaksę trygonometryczną gwiazdy Wolf 359
Tutaj  @LibMar zrobił animowanego gifa dla Wolfa 359 porównując własne zdjęcie z NH.

Na razie poległem
Ustawiam oczy zgodnie z ww. instrukcją dot. zeza zbieżnego i rozbieżnego, i nie widzę efektu 3D.
To wymaga prawdopodobnie większej kontroli nad wzrokiem ?

Może Wam się uda

A jeżeli nie, to można użyć np. OWL Viewer ye smartfonem.

Ja rozumiem @Thymo  ...
Widocznie Belli znudził się nick najpiękniejszej nazwy gwiazdy w Orionie - BELLATRIX ( ... też kiedyś uwielbiałem nazwę Bellatrix, ale działalność gospodarczą prowadziłem na firmę Rigel - wszyscy to mylili z ryglem, a teraz gustuję w polarach magnetycznych- co widać na fotce awatarowej  ).

>>> Gdzie najbliżej Szczecina można zaobserwować Drogę Mleczną

Mapka z "miejscówkami", gdzie spotykają się na wspólne obserwacje miłośnicy astronomii ze Szczecina.

https://www.google.com/maps/d/viewer?mid=1LzubGlhWrShYj009wDa2U1d6jp0&ll=53.47430749741622%2C14.497092950000026&z=10

https://www.ptma.szczecin.pl/miejsca-obserwacji

9 godzin temu, Tomi napisał:

Czy istnieje szansa na amatorskie zarejestrowanie widma galaktyki oraz określenie jego przesunięcia ku czerwieni, aby porównać je z redshift'em supernowej?

Znalazłem takie wyznaczenie "amatora" pod poniższym odnośnikiem dla  SN 2019np w galaktyce NGC3254 (tekst po francusku - mam nadzieję, że go dobrze zrozumiałem bez tłumaczenia  ):

http://www.spectro-aras.com/forum/viewtopic.php?f=38&t=2205#p12225

Autor  zrobił widmo galaktyki  i wyznaczył jej "z" z linii widmowych Na I lam=5922A i Mg I lam=5190A,  potem prędkość linii Si II lam=6355A z widma supernowej i na koniec ich różnicę jako prędkość ekspansji otoczki  V ejc = -10 969 km/s.

Nie  znalazłem tam info o sprzęcie, którym zrobił te widma.

Jak wynika z ww. oszacowania @MaciejW około 19" przesunięcie paralaktycznego Wolfa 359 na bazie Ziemia-NH powinno być widać nawet na mojej fotce o skali 1,65"/piksel (prawie 12 pikseli różnicy!). Jest to zdjęcie z dzisiejszej nocy o FOV = 1°47'(DEC) x 1°12'(RA) złożone z 40 naświetleń 30 sekundowych na matrycy lustrzanki APS-C. Światło zostało zebrane przez APO 102mm F/7. Pole widzenia nastawiałem względem 56 Leo (5,9V), którą widać na południowych obrzeżach kadru.
Wolf 359 wydaje się czerwony 

Opracowałem na dzisiejszy wieczór metodę ręcznego złapania moim zestawem fotometrycznym gwiazdy Wolf 359
Ostatnio robiłem fotometrię gwiazdy o jasności 11,5V z dokładnością około 0,015mag przy naświetlaniu 30sek, więc 6x słabsza gwiazda (13,5 mag) powinna się też wyraźnie zarejestrować.
Zestaw ma pole widzenia w kadrze ~1x2° (APO 102mm F/7 + lustrzanka APS-C) o prostym obrazie w wizjerze.
Jest poniżej limitu apertury >= 6" wskazanego pomysłodawców akcji.

Wystarczy znaleźć gwiazdę 5 wielkości gwiazdowej c Leo (59 Leo), która tworzy trójkąt równoramienny o bokach ~14° z Denebolą i Regulusem (podstawa trójkąta Denebola-Regulus --> ~25°). 
Ustawiamy c Leo w dolnym lewym rogu i przesuwamy w RA o około 1° "w prawo" w stronę malejącej rektacencji.
FOV mojego zestawu obejmuje około 1° w RA i i 2° w DEC (jedna kratka w poziomie x 2 kratki pionie), więc powinno się w miarę łatwo trafić w Wolfa 359.
Do trafienia przyda się też lunetka celownicza.

5 godzin temu, ANowak napisał:

Zrobiłem zdjęcia dziś - jutro mogę nie mieć pogody i dodatkowo jeden dzień mnie nie zbawi w pokazaniu paralaksy gwiazdy (NASA może tak). 

Można fotografować Wolfa 359 (... Proximę) przez tydzień od podanej nominalnej daty 22-23 kwietnia 2020r. bez istotnych błędów.
Na stronie internetowej akcji http://pluto.jhuapl.edu/Learn/Get-Involved.php#Parallax-Program podano, że jednoczesne  obserwacje z Ziemi i z NH mają wymiar "estetycznie najczystszej demonstracji" paralaktycznego przesunięcia gwiazd na dużej bazie zapewnionej przez NH. Natomiast zdjęcia wykonane w ciągu tygodnia od ww. daty będą miały pomijalne poprawki.

Również na portalu Urania pojawiło się info o tej akcji:
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/pomoz-misji-new-horizons-w-historycznym-eksperymencie-pomiaru-paralaksy

36 minut temu, kombinuj-licz napisał:

Brakuje informacji gdzie te dane (zdjecia) nalezy wyslac.

Dlaczego 22 i 23 kwietnia jest taki istotny? Jak zrobie zdjecie dzis lub za dwa tygodnie to ta gwiazda gdzies ucieknie albo zniknie?

Też mi się nie udało znaleźć gdzie te zdjęcia wysłać. Podejrzewam, że to może być raczej akcja na zasadzie uświadomienia sobie tematu, że jednocześnie w tym samym momencie obserwujemy te same obiekty co New Horizons. Jak w końcu ściągną te zdjęcia Wolfa 359 i Proximy w maju, to każdy fotograf będzie mógł porównać swoje zdjęcie/a ze zdjęciem satelity (... wyznaczyć paralaksę trygonometryczną?) . A symulację 3D to zrobi zapewne gitarzysta/astrofizyk Brian May z zespołem New Horizons, korzystając z najlepszy zdjęć ziemskich obserwatoriów (?).

Dlaczego 23 - 24 są istotne - odpowiedziałem w poprzednim poście - "jednoczesność" fotografii.

Nie znam do końca szczegółów tej akcji, bo dowiedziałem się o niej parę godzin temu.

EDIT:

Ww. moje przypuszczenia odnośnie wykorzystania fotografii amatorskich są bezpośrednio opisane w j.ang.  w celach tej akcji podanych pod odnośnikiem z poprzedniego posta:

>>>Engage interested amateur astronomers around the world in the parallax observations. The stars targeted by New Horizons can also be observed by amateur astronomers with 6-inch or larger telescopes equipped with electronic cameras. New Horizons will provide publicly available images obtained in its parallax program, for comparison to images obtained with amateur telescopes. The New Horizons project will also provide its own demonstration of parallaxes to the public using images obtained by professional observatories involved in the demonstration.<<<

Więcej szczegółów na temat tej akcji znalazłem pod poniższym odnośniem:
http://pluto.jhuapl.edu/Learn/Get-Involved.php#Parallax-Program

Mamy odrobinę "względności"
Jak jednocześnie zrobić zdjęcia z Ziemi i z satelity znajdującego osię w odległości 6,5 godzin świetlnych.

New Horizons jest o 2,89 godzin świetlnych bliżej Proximy Centauri niż Ziemia oraz 3,74 godziny świetlnej dalej niż Wolf 359 - co oznacza, że zdjęcia zrobione na satelicie New Horizons i z Ziemi muszą być wykonane w różnych momentach czasu. Ten harmonogram "jednoczesności" wygląda następująco:

W momencie robienia zdjęć New Horizons będzie w odległości 7,01 mld km od Ziemi, czyli 6,5 godzin świetlnych.

Wolf 359 będzie fotografowany przez New Horizons w dn. 23 kwietnia 2020r. o godz. 4 i 10 UT, czyli gdy w Europie jest dzień (23 kwietnia godz. 6 i godz. 12).  Nie uda się tej "jednoczesności" zrealizować od nas.   

I jeszcze mapka okolicy gwiazdy Wolf 359 dostępna pod ww. odnośnikiem dla chętnych obserwatorów.

W dn. 22 i 23 kwietnia 2020 roku misja kosmiczna New Horizons zrobi zdjęcia dwóch najbliższych gwiazd Proxima Centauri (4,2 roku świetlnego) oraz Wolf 359 (7,9 roku świetlnego). W połączeniu z obserwacjami z Ziemii daje to bazę pomiarów paralaksy do tych obiektów około 23 razy wiekszą niż tradycyjne 2 jednostki astronomiczne. Aktualnie satelita New Horizons znajduje się w odległości 46 razy większej od Słońca niż Ziemia (około 8 mld km), czyli ponad 6 godzin świetlnych.

Potrzebne są zdjęcia miłośników astronomii dysponujących małymi teleskopami (ok. około 6 cali) z kamerami CCD/CMOS z 22 i 23 kwietnia. Połączenie tych zdjęć astroamatorskich ze zdjęciami z satelity New Horizons pozwoli stworzyć trójwymiarowy obraz najbliższych gwiazd na tle tych dalszych. Zdjęcia z satelity New Horizons mają być opublikowane w maju 2020r.
Dodatkowo zespół naukowców działających w ramach projektu New Horizons oraz Brian May - gitarzysta zespołu Queen (posiadacz doktoratu z astrofizyki) mają stworzyć trójwymiarowe obrazy pokazujące Wolfa 359 i Proximę Centauri.

Poniżej pokazano zdjęcie okolicy gwiazdy Wolf 359 wykonane przy końcu 2019r. Ruch własny Wolfa 359 spowoduje, że ten czerwony karzeł przesunie się o ponad sekundę do kwietnia 2020r. Zielona kropka oznacza przewidywaną pozycję na zdjęciach New Horizons tego obiektu w kwietniu 2020r.

W Polsce nie widać Proximy Centauri. Ale można zaobserwować tylko czerwonego karła Wolf 359 (CN Leo) w gwiazdozbiorze Lwa o jasności obserwowanej około 13,5 magnitudo.  Góruje on teraz na naszym niebie około godz. 22 na wysokości około 48 stopni (Polska północna).

Pomóżmy!!!

Materiały źródłowe:
[1] z 17 kwietnia 2020r. "Amateur Astronomers: Help NASA's New Horizons Mission with a Historic Stellar Parallax Experiment" - http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20200417
[2]z 29 stycznia 2020r. "Seeing Stars in 3D: The New Horizons Parallax Program"  - http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20200129
[3] https://pl.wikipedia.org/wiki/Wolf_359

A ja mam Wenus  a'la supernowa.  

Zmieściła się w kadrze z 4 kwietnia 2020r. razem z Plejadami (cała klatka FOV ok. 1-2 stopnie, bez cropów).

Jest do zdjęcie złożone z 20 naświetleń 30-sekundowych (... nieco poruszonych) zestawem APO 102mm F/7 + Canon 400D + EQ3-2 z  prowadzeniem w RA.

W czarnym prostokącie pokazano w tej samej skali zdjęcia faktyczną tarczę Wenus po naświetleniu 1/100 sekundy.

Zaćmienie EE Cep 2020 - jak zwykle coś innego ...
Tym razem od lutego 2020 jasność się zmieniała w pięciu falach do oczekiwanego środka zaćmienia około 3 kwietnia 2020r. Ciekawe, że najmniejszą jasność układ osiągnął około 24-25 marca (jedna "fala" przed oczekiwanym środkiem zaćmienia).

Więcej informacji na temat przebiegu tego zaćmienia przygotowałem na portalu Proxima:
https://proxima.org.pl/index.php/item/94-zacmienie-ee-cephei-2020-juz-jestesmy-po-minimum-jasnosci

Mam i ja swoje małe zielone coś w okienku 1 na 2 stopnie przy okazji fotometrii DSLR gwiazd zmiennych.

Chyba z godzinę szukałem po niebie zanim trafiłem. W mało rozgwieżdżonym obszarze nieba przebywa obecnie C/2019 Y4 Atlas,

Fotka zrobiona z 32 zdjęć 30 sek naświetlane każde przy 800 ISO wczoraj   w dn. 31 marca 2020r. w godz. 22:30-22:50  

za pomocą 400D + TS APO 102mm F/7 na EQ3-2

Obróbka w Irisie jak do fotometrii gwiazd + użycie funkcji black w Irisie (szczyt moich możliwości w zakresie astrofotografii artystycznej    ).

Żadnych cropów, czy innych bajerów - cała klatka tak jak leci ...

1 godzinę temu, MateuszW napisał:

To na jakiej one są jeszcze wysokości że tak świecą? To przecież się kupy nie trzyma, miały być dawno znacznie ciemniejsze...

Oj już nie przesadzaj, że te Starlinki miały być znacznie ciemniejsze ...   

Miał być na razie tylko jeden ciemniejszy - DarkSat.

Ale jak jeszcze leciał na docelową orbitę (był na wysokości ok. 550 km) to nie wydawał się taki ciemny w porównaniu do innych - zobacz tutaj:

https://spaceweathergallery.com/indiv_upload.php?upload_id=159593

Podobno z testów wyszło, że jest on 50% ciemniejszy (... cokolwiek to znaczy):

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/spacex-chwali-sie-postepami-w-przyciemnianiu-satelitow-starlink